,مطالب پیشنهادی مهاجرت,مطالب مهاجرت,مطالب زندگی در خارج کشور,مطالب کار در خارج کشور,مطالب پیشنهادی

خرید و انتخاب سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی

خرید و انتخاب سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی

برای تماشا ویدئو صحبت های من با مهندس شهرکی در مورد خرید و انتخاب سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی از طریق لیست ذیل اقدام بفرمائید.

برای شنیدن صحبت های من با مهندس شهرکی در مورد خرید و انتخاب سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی از طریق لیست ذیل اقدام بفرمائید.

سعید کاظمی: دوستان عزیز در ادامه صحبت‌هایی که با آقای مهندس شهرکی داشتیم در مورد بحث راه‌اندازی فروشگاه تأسیساتی بود، در این لایو می‌خواهیم. تخصصی در مورد بحث‌‎های خرید و انتخاب سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی صحبت بکنیم. در  لایو قبلی آقای مهندسی کلی در مورد تجربیاتشان در این 17 و 18 سالی که فروشگاه تأسیساتی داشتند صحبت کردیم،

سعید کاظمی: آقای مهندس یک بحث رو در لایو قبلی‌مان باقی ماند. یک دوستی یک سؤالی پرسیده بود. با بزرگان بازار و قدرت سرمایه بالا چطور رقابت کنیم.  می‌خواهم یک داستان واقعی تعریف کنم. من چون توی این سال‌ها  که خیلی نشستم مطالعه کردم بررسی کردم دوره دیدم اینها، یاد گرفتم که باید از کسب‌وکارهای باتجربه، هرکسی هر کسب‌وکاری که تجربه دارد. تخصص دارد با ایشان جلسه می‌گیرم، از ایشان خواهش می‌کنم که تجربیاتشان را به من انتقال بدهند یعنی مثلاً آقای شهرکی بلند می‌شود می‌رود تهران کنار یک همکاری تأسیساتی قدیمی در خیابان حافظ و به همکار قدیمی خود می‌گوید.

حالا من قدرت رقابت ندارم با همکارهایی که سرمایه زیادی دارند چکار کنم؟

تجربه‌ات را به من انتقال بده، حالا آن دوستمان گفت که حالا من قدرت رقابت ندارم با همکارهایی که سرمایه زیادی دارند، اینجا دوتا بحث مطرح هست، داستان اول تعریف می‌کنم من رفته بودم یک میز ناهارخوری بخرم چند سال پیش از دوستی بگذارید با قیمت به شما بگویم خدا بیامرزد آن قیمت‌ها را البته، به من یک میلیون و هشتصد هزار تومان گفت این قیمت فروشش است، بعد من به او گفتم من نقدی می‌خرم گفت تو یک و پانصد بده. گفتم بابا خدا خیرت بدهد حاشیه سودتان خیلی خوب است،

با خودم گفتم. چطوری است که تو یک و هشتصد می‌دهی بعد گفت اگر دوازده‌ماهه ببری سه میلیون تومان ببرش ازدم‌قسط بده یک سال دیگر پولش را یعنی یواش‌یواش هر ماهی دویست تومان دویست تومان بده، این قضیه می‌گویم برای 5 سال پیش است، بعد به او گفتم چطوری همکار روبروی تو دارد همین را نقدی دو میلیون تومان می‌دهد، تو تازه داری یک و هشتصد می‌دهی، تخفیف می‌دهی بعد تازه اقساط طولانی‌مدت سه میلیون تومان می‌دهی، گفت نگاه کن من باقدرت سرمایه‌ام دارم کار می‌کنم.

دوستم گفت. من بهمن‌ماه هرسال می‌روم با چند تا از این شرکت‌های، آن هم فقط جنس درجه یک کار می‌کرد برند‌های معروف قرارداد می‌بندم دو میلیارد تومان آن زمان 5 سال پیش پول می‌ریزم به‌حساب این برند به این شرکت و به شرکت می‌‌گویم محصول من را آرام‌آرام بفرست یعنی مثلاً هر ماه چون این‌قدر حجم انبار هم ندارم حالا فروشگاه خیلی بزرگی دارند فروشگاه زنجیره‌ای دارند تو شهر ما، این می‌آید محصول را هشتصد هزار تومان می‌خرد نهصد هزار تومان می‌خرد پولش را جلو، جلو داده است ولی آن شخصی که می‌رود یک دانه می‌خرد دو دانه می‌خرد پنج تا می‌خرد آن هم همه‌اش را نقد ندارد بدهد.

مطمئناً آن کارخانه آن قیمتی که به این آقا 800 تومان می‌دهد این یک میلیون تومان می‌‎دهد این می‌تواند یک و هشتصد تا دو تومان نقدی بفروشد و سه تومان اقساط طولانی‌مدت بفروشد شما نوعی توان رقابت با آن آدم را نداری یعنی قدرت آن آدم از نظر توان مالی خیلی زیاد هست اصلاً امکان ندارد. خوب حالا باید چه‌کار بکنم شما باید بگردی نیچ یا گوشه بازار را پیدا کنی جایی که بقیه رقبا نیستند دست در آن کمتر هست یا آن همکارت که خیلی سرمایه دارد.

در آن بخش فعال نیست و برایش نمی‌صرفد یا یک محصول متوسط هست یا یک محصول خیلی لوکس هست آن معمولاً در آن رده کار نمی‌کند باید بروی شناسایی کنی یعنی باید بروی چطوری بگویم سرقت اطلاعاتی‌اش کنید یعنی اطلاعات کامل رقیبت را در بیاوری تحلیلش کنی که روی موضوعی کارکنی که رقیبت کار نمی‌کند من یک ایده خیلی جالبی از یک فروشگاه تأسیساتی در یک شهر دیگری امسال دیدم آمده بود کار جالبی کرده بود آقای مهندس شاید به درد شما یا به درد آن دوستمان بخورد،

داستان دوم کسب‌وکاری برای معرفی محصولات و خدمات :

این بنده خدا باسابقه کم  آمده تمام مهندس‌های سطح یک شهر ما را شناسایی کرده و  اینها را به دسته‌های ده تا پانزده نفری تقسیم کرده، نیامده بود یک همایش بزرگ بگیرد دویست تا مهندس را یکجا دعوت کند هر هفته پنج تا ده نفر از اینها را در یک فضای رستوران خیلی شیک در یک هتل دعوت می‌کرد نمونة کارش را پرزنت می‌کند، خودش را معرفی می‌کند. تازه هم آمده بود یعنی این قضیه‌ای که می‌گویم برای یک سال و نیم پیش است، هدیه می‌داد به همه‌ یک هدیه نفیس داد هدیه مصرفی هدیه کاربردی خودش را معرفی کرد و از ایشان خواهش کرد.

گفت در کارهایتان به من کار ارجاع بدهید یعنی شما ناظر هستید آن مالک سازنده می‌گوید آقا از چه کسی تأسیسات را بخرم من را پیشنهاد بدهید به‌جرئت به شما می‌گویم آقای مهندس فروشش، در یک سال سه تا شش برابر فروشش رو زیاد کرده. این بنده خدا یک روش بازاریابی استفاده کرده.  بعد محصولی آورده بود که بقیه رقبا نداشتن یعنی  روی محصول یا خدمتی کارکرده بود در آن شهر که بقیة رقیبان شرکت‌های برند بزرگ نمایندگی‌هایشان را داشتند. خوب این را من در تکمیل بحث لایو قبلی که دوستمان سؤال پرسیده بود کامل نشده بود گفتم.

معرفی انواع سیستم‌های سرمایش و گرمایش؟

آزما شهرکی: نگاه کنید سیستم‌هایی که در حال حاضر در ایران هست. مثلاً در شهری مثل زاهدان ما دو حالت می‌توانیم استفاده کنیم یا از کولرهای آبی استفاده کنیم یا از کولرهای گازی استفاده کنیم یا اینکه ساختمانی از قبل پیش‌بینی شده مانند مولتیوی یا ایران اف یا داک اسپلیت، اما اگر بخواهیم جدیداً یعنی امروز یک سیستمی تهیه کنیم. معمولاً دوتا حالت برای تأمین سیستم سرمایش در ایران وجود دارد. کولر آبی در بهترین حالت فقط پنج درجه می‌تواند دمای بیرون را خنک‌تر کند و به داخل بدمد، این کولر آبی در خارج از ساختمان هست هوایی که می‌دمد وارد سیستم می‌شود و این هوا از سیستم باید خارج بشود، یعنی همیشه باید در هوای تازه بیاید و برود.

این سیستم برای جاهایی مثلاً مثل بیمارستان خیلی خوب است چون با میکروب و آلودگی و از این داستان‌ها دارد، و باید دائم هوا تازه باشد، اما برای ساختمان‌های مسکونی شاید نیازی نباشد، و اگر دمایی که بدن انسان در آن نه احساس سرما می‌کند یعنی دمایی که شخص راحت هست 24 درجه سانتی‌گراد هست، و 23 درجه سانتی‌گراد به آن می‌گویند دمای لوکس، و بعد پایین‌تر از آن که بیایید دیگر طرف سردش هست یا سردش می‌شود، 24 درجه را اگر ما ملاک بگیریم  5 درجه بیشترش می‌شود 29 درجه و تقریباً می‌توانیم بگوییم از 30 درجه به بالا دیگر کولر آبی آن سرمایش مطلوب را نخواهد داشت،

دیگر حالا اگر از 35 درجه بالا برود که دیگر ابداً هیچ کارایی ندارد و بعد می‌ماند سیستم‌های تهویه مطبوع مثل کولرهای پنجره‌ای کولرهای گازی اسپلیت که اسپلیت‌ها همان کولرهای گازی پنجره‌ای هستند که اصطلاحاً از کمر نصف شده‌اند و کمپرسور که منبع تولید صدا هست از قسمت فن دستگاه  جدا شده، سروصدا و صدا به بیرون منتقل شده و گاز توسط یک لوله رفت‌وبرگشت به داخل اواپراتور می‌آید، و نوع کمپرسور باز متفاوت است ما کمپرسورها سه نوع تیپ دارد، تیپ T1,T2 و T3 که T1 برای مخصوص مناطق معتدل است که معمولاً تا 42 و 43 درجه سانتی‌گراد و از آن ور هم تا صفر درجة سانتی‌گراد جوابگو هست.

اما  کمپرسور نوع T2 که مخصوص مناطق سردسیر هست که این نوع مدل کمپرسور اصلاً وارد کشور ایران نمی‌شود و تیپ 2 را ما اصلاً در ایران نداریم و کمپرسور تیپ نوع 3 تروپییکال یا استوائی هست یا حاره‌ای. اینها سه نوع مدل کمپرسور هست و بعد از آن کمپرسورها باز به چند دیگر تقسیم می‌شوند رفتاری، اینورتر، اسکرول و پیستونی که اولین مدلی که توسط شرکت وست اینکروس کولرگازی اختراع شد مدل پیستونی بود، و بعد از آن روتاری بعد اسکرول و بعد از آن هم کمپرسور اینورتر حول‌وحوش 7 سال و 8 سال هست که آمده، کمپرسورهای اینورتر.

فرق انواع کمپرسور اسپلیت با هم چیست؟

آزما شهرکی: تفاوت اصلی ذز فن این کمپرسورها است،  کمپرسورها تا روتاری همه‌شان غیرهوشمند بودند، یعنی یک پمپ داشتند داخل پنلشان مثل این که بالای سر من هست و این یک دماسنج وصل بود و این بود فقط دستور قطع و وصل کمپرسور را می‌داد، یعنی به این شکل که شخص کولر را می‌خرید مثلاً روی 24 درجه تنظیم می‌کرد به‌محض اینکه دماسنج رو 24 درجه می‌آمد پمپ دستور قطع کار را به کمپرسور می‌داد، این عمل بهینه‌تر از کولر آبی بود چون در کولر آبی به‌صورت متناوب و یکپارچه کار می‌شد، ولی در کولرگازی یا روتاری یا اسکرول یا همین مدل به‌جز اینورتر دائم کمپرسور قطع می‌شد وصل می‌شد،

البته این قطع و وصلی خودش یک سری مشکلاتی داشت یکی اینکه مصرف برق را بالا می‌برد، یعنی شما مثلاً کولرگازی قدیم را اگر خوب حضور ذهن داشته باشید که شما حتماً یادتان هست مثلاً 5 ثانیه اول که روشن می‌شد. کل برق ساختمان قفل می‌کرد، یعنی یک‌لحظه کل لامپ‌ها ضعیف‌تر می‌‌شد، برای همین آمدند با توجه به تکنولوژی یک برد هوشمند در روی کمپرسور گذاشتند، و این برد کاری می‌کند خوب این برد مثل مین برد کامپیوتر بر روی کمپرسور هست که توسط یک سیم رابط به روی کمپرسور وصل شده است، و کمپرسورهای اینورتر عمده فرقشان وجود همین برد هست تا عملیات تا نوع کارکرد کمپرسور،

و این باعث می‌شود که یک ولتاژی بسیار از ولتاژ کم تا بالا به این کمپرسور تزریق بشود، یعنی با یک دور خیلی آرام شروع می‌کند کمپرسور به چرخیدن و همین‌جوری دور آن زیاد می‌شود، و همین‌طور هم کم می‌شود، یعنی وقتی که دوباره دما را روی 24 درجه تنظیم می‌کنید، مثلاً اگر دما به 25 دارد می‌رسد دیگر کم‌کم برد دور کمپرسور کم می‌شود و به 24 می‌رسد. به‌صورت یک حالت نوسانی خیلی ظریف کمپرسور شروع می‌کند به کارکردن باعث مصرف برق می‌شود،

یعنی در کمپرسورهای قدیمی شما دمایی که دستگاه می‌دمید مثلاً 11 درجه سانتی‌گراد بود ولی در کولرهای اینورتر نه شما دامنه سرمایش دارید یعنی از 11 درجه 6 درجه تا 20 درجه دمیدن باد را شما دارید، این باعث می‌شود که کمپرسور کمتر کار کند طول عمر بیشتری داشته باشد و مصرف برق کمتری شما داشته باشید. این عمدة مصرف آن هست. در بهترین حالت این هست که ما در کشور هم برای کمک به خودمان هم به صنعت برق کشور از دستگاه اینورتر استفاده کنیم.

کمپرسور اسپلیت

تفاوت کولرگازی که در مناطق کویری استفاده می گردد با مناطق رطوبتی مثل بنادر جنوب و نوشهر چیست؟

ازما شهرکی: ما کولرهایی که در مناطق دریایی و شرجی استفاده میکنیم. یک خصوصیت عمده باید داشته باشد، چون احتمال زنگ‌زدگی آنجا خیلی بالاست باید کمپرسور اواپراتور یک روکش مس داشته باشند و ترجیحاً از مس باشند یعنی اواپراتور ترجیحاً مسی باشد و کندانسور مسی باشد. خوب مس قیمت دستگاه را هم بالا می‌برد به نسبت حالا نو، در همین دستگاهی که در آن مناطق هستند گران‌تر هست، اما در مناطق کویری و خشک دیگر ما به کندانسور مسی یا آلومینیومی برایمان فرق ندارد آلومینیوم هم باشد اوکی هست، ولی آنجا باید دستگاه دستگاهی باشد که تیپ 3 باشد یعنی تروپیکال باشد،

حالا اینورتر هم بود باید حاره‌ای  باشد یا اینکه دستگاه پیستونی باشد که اینها باز هزینه‌ها را می‌برد بالا، مثلاً اگر دستگاه اینورتر تروپیکال باشد تعداد لایه‌های کندانسور بیشتر می‌شود، یعنی شما یک اسپلیت مناطق معتدل را باز می‌کنید می‌بینید در کندانسور پشتش یک ردیف اواپراتور هست ولی در مثلاً دستگاه بخواهم تروپیکال باشد باید همین چهار ردیف باشد که بتواند خنک کند. یا مثلاً می‌توانید از کمپرسورهای پیستونی آنجا بکار ببرید  که کمپرسورهای پیستونی باز خوب کمپرسورهای گران قیمتی هستند به نسبت روتاری، چون دقیقاً مثل سیلندر پیستون ماشین عمل می‌کنند اصطلاحاً مثلاً اینجا محلی به آنها می‌گویند موتور سنگین،

و واقعاً هم همین‌طوری هست یعنی یک کمپرسور پیستونی سه برابر یک کمپرسور روتاری وزنش هست، چون دقیقاً مثل عملکرد سیلندر پیستون ماشین انجام می‌دهد و خوب کیفیت سرمایش هم خیلی بهتر هست، بنابراین فرق مناطق خشک و حاره‌ای و کویری با مناطق دریایی وجود مس و ضد زنگی و آن هم که نوع کمپرسور که باید روتاری باشد، مثلاً شهری مثل چابهار، چابهار خنک‌ترین دما را در تابستان بین کلیة بنادر کشور اعم از شمال و جنوب دارد، یعنی 43 درجه 40 درجه بیشتر نمی‌شود، ولی باید نوع کندانسورش حتماً مسی باشد. البته احساس گرما در چابهار بیشتر دلیل رطوبت هست تا گرمای هوا

آیا کولر گازی موجب کاهش رطوبت می گردد؟

سعید کاظمی: سؤال بعدی من به همین شرجی بودن مرتبط هست، حالا در مناطق کویری ما معمولاً در تابستان و بهار میزان رطوبت کم هست یعنی دما یک بحث هست رطوبت یک بحث دیگر هست کولرهای گازی عموماً حجم زیادی از رطوبت را جذب می‌کنند حالا به نوع سیستمشان بستگی دارد به نوع کارکرد، برای مناطقی مثل چابهار، چالوس، نوشهر یا کیش خیلی هم عالی هست یعنی رطوبت را کم کنند خوب میزان رفاه و راحتی در هوا آنجا بهتر می‌شود اما بعضی مناطق کویری مرکزی این که رطوبت را کم می‌کند فکر کنم یک مقداری یک جوری نقطه‌ضعف هست.

آزما شهرکی: نگاه کنید واقعیت این تصور درستی نیست، اگر ما مکانیسم کاهش رطوبت در کولرهای گازی را بدانیم، نگاه کنید من یک کم دوربین را بچرخانم، این کولرگازی که بالای سر من می‌بینید اگر می‌شد نشان می‌دادم بهتر بود هوا، هوای اتاق از بالا این داخل اواپراتور می‌رود، بین پ فین‌ها، یعنی هوا از مابین این فین‌ها رد می‌شود، فاصله این فین‌ها در تمام کولرهای گاز یکسان هست، و طوری هست که 70درصد رطوبت را می‌گذارد باشد بیشتر از 70درصد رطوبت را می‌گیرد چون 70 درصد رطوبت حداقل موردنیاز آسایش انسان هست،

و این  فاصله در تمام کولر، از یک کولر چینی بی‌کیفیت هم همین هست فاصله‌اش بهترین کولرگازی جهان هم باکیفیت‌ترین هم همین هست فاصله‌اش و این درصد رطوبت یک درصد رطوبت استانداردی هست که بین همه کولرهای گاز گرفته ‌می‌شود حالا شما که این کولر را می‌برید در شهری مثل چابهار می‌آید 100درصد رطوبت هست می‌آید 30 درصد رطوبت را می‌گیرد. همین کولرگازی را می‌برید در منطقة کویر 10درصد هوا رطوبت بیشتر ندارد اصلاً هیچی شما نمی‌بینید که از این کولر مثلاً اگر سر ریزش بیرون باشد.

حتی یک قطره آب بیاید این را من در واقعیت می‌بینم.  چون من واقعیتش را بخواهید کولرها را در منزل خودم تست می‌کنم. تا سال‌ها دفترچه داشتم هر روز دمای هوا را یادداشت می‌کردم، هر روز وضعیت کولرها را چک می‌کردم، چه روزهایی جواب می‌دهد چه روزهایی جواب نمی‌دهد و تست می‌کردم و این هست که این قضیه یک قضیه هست که به این شکل اگر شما بروید در یک شهری که رطوبت کم باشد آن کولر هم هیچ رطوبتی نمی‌گیرد و به این صورت.

کولر گازی یا اسپلیت

تفاوت هزینه برق کولر آبی با اسپلیت چقدر است؟ اگر اینورتور استفاده کنند قیمت برق اسپلیت ارزان تر می شود؟

ازما شهرکی: نگاه کنید اینورتر دستگاه کولرگازی را ما باید از چند طریق با کولر آبی مقایسه کنیم، یک موردش برق هست فقط یک مورد برق هست ولی اگر الان البته من جدیداً شنیدم کولرهای آبی تبلیغاتش را دیدم که آنها ترموستات دارند، و آنها هم موتورهایش اینورتر هست یعنی آنها هم موتورهایش تغییر می‌کنند، دورشان تغییر می‌کند مصرفشان کاهش می‌یابد، ولی من چون فعلاً اطلاعاتی از آنها ندارم مقایسه با آنها نمی‌کنم با نسل جدید با همان نسل قدیم مقایسه می‌کنم.

البته کولرها هم آب مصرف می‌کند، و هم برق مصرف می‌کند جدا، و این دوتا را با هم جمع بزنیم و یک چیز دیگر هم هست کولر آبی شما هرسال استهلاک دارید یعنی باید پوشال‌هایش را عوض کنید پوشال نو بخرید هزینه سرویس و نگهداری برایش می‌کنید. هرسال هم فرسوده‌تر خواهد شد، ولی کولرهای گازی این قضیه را ندارد اگر شما هزینه سرویس و نگهداری و برق و آب را جمع کنید می‌بینید کولرهای اینورتر البته نه کولرهای نسل قدیم بسیار به‌صرفه‌تر است، علاوه بر این که شما لذت بیشتری می‌برید تمیزتر هست

مثلاً در شهری مثل زاهدان شما گردوغبار دارید مشکلات ریه دارید مشکلات تنفسی دارید مثلاً من الان خودم پدرم مشکل ریه دارد با وجودی که نه سیگاری بود و نه چیزی ولی این گرد و خاک‌ها من فکر می‌کنم حقیقتاً هست، ولی نه در کولرگازی شما هوا را کاملاً تصفیه می‌کنید. هیچ گردوخاکی ندارد، یک سرمایش مطلوب دارد و بالاخره لذت‌بخش هست.

کولر آبی یک بحث دیگر هم دارد کولر آبی مصرف آب بسیار وحشتناکی دارد

آزما شهرکی: مردم نمی‌دانند یک کولر آبی 7000 در ساعت 200 لیتر آب مصرف می‌کند

سعید کاظمی: اصلاً وحشتناک است.  اصلاً یعنی چون من تخصصی رویش کار کردم می‌دانم در خیلی از شهرها الان در شهرهای کویر مرکزی که الان با بحران آب ایجاد شده. دولت آمده هزینه‌های برق را یک مقداری سوبسید داده  و تشویق کرده مردم بروند کولرگازی بخرند.

سعید کاظمی: کولرهای آبی قدیمی‌شان خیلی پرمصرف هست پرت آب آن هم زیاد هست نشت زیاد دارد کنترل آن سخت هست.  

سعید کاظمی: متأسفانه 40 الی 50 سال هست که ما هیچ‌گونه خلاقیتی در کولرهای آبی‌مان ایجاد نکردیم.

یکی دو سال یک شرکت‌هایی آمدن یک پوشال‌های خاصی تولید کردند که آن هم فکر کنم ادامه پیدا نکرد. یعنی هیچ خلاقیت آر اند دی  ندارند و معمولاً یک تیپی را دائم تولید می‌کنند خیلی هم بی‌کیفیت و بله این بحث کولرهای آبی و کولرهای گازی بحث تخصصی زیادی را می‌طلبد.

کولر گازی گری

مقایسه انواع برندهای کولر گازی در ایران؟

انواع برندها را بیاییم مهندس با هم مقایسه کنیم که شما تجربه دارید در کولرگازی اگر بخواهیم برند را برندهای خارجی حالا آنهایی که در ایران هست حالا اینها که خارج از کشور چون این لایو ما را هم خارج از کشور ببینند دوستان عزیز ایرانی فارسی‌زبان، برندها را اگر بخواهیم به معنای کیفیت تعریف بکنیم مثلاً به نظر شما چند تا برند درجه یک و دو و اینها را به معرفی بکنید.

آزما شهرکی: بله من قبل از اینکه برندهای نامبروان جهانی را بخواهم خدمتتان معرفی کنم یک نکته‌ای را راجع به این بگویم که چرا کولرهای آبی این‌قدر کند پیشرفت می‌کنند، کولر آبی در کل جهان به جز ایران وجود ندارد، یعنی کشورهای عقب‌مانده‌تر از ما فقیرتر از ما اینها هیچ جای جهان وجود ندارد در کل جهان و فقط در، یعنی این سیستم رد شده است، و وقتی یک شرکت بین‌المللی محصولی را تولید نمی‌کند شما ببینید بدانید آن در سطح جهانی مقبولیت ندارد، الان صدسال است کولرگازی اختراع شده و همه هم دارند از کولرهای گازی استفاده می‌کنند،

و برای همین هم هست که کولر آبی یک چیز من‌درآوردی ایرانی‌ها بوده واقعیت امر، و می‌گویم حتی شنیدم در شهری مثل یزد، در سال‌هایی قیمت برق را نصف کردند و قیمت آب را سه برابر کردند، یکی از مشکلاتی که ما الان ما در کولرهای آبی می‌بینیم که مشهود نیست همین هزینة مناسب آب هست درحالی‌که بحران آب جدی هست واقعیت امر در ایران، و متأسفانه این‌جوری که بویش می‌آید ساله‌ای آینده بیشتر هم خواهد شد، اما در مورد برندهای جهانی واقعیت این هست که در برندهای کولرگازی اجنرال در جهان همیشه حرف اول را زده و هنوز هم می‌زند، پیشرو هست در این صنعت از لحاظ تکنولوژی و تکنولوژی‌هایی دارد که بقیه در حتی هنوز مثلاً بعد از یکی دو سال هم ندارند و نامبروان هست،

شرکت ال جی هست که ال جی به مدت تقریباً ده سال پرفروش‌ترین کولرگازی در جهان بود و اختراع و ابداعات خیلی خوبی هم در زمینه کولرهای گازی داشت که متأسفانه در کشور ما تحریم شده و فعلاً نمی‌شود از این تکنولوژی‌ها استفاده کرد، بعد از آن شرکت توشیبا بسیار کولرگازی‌های موفق و با کیفیتی می‌زد و می‌زند و باز هم در ایران ما نداریم پاناسونیک همین‌طور، اینها واقعاً شرکت‌های پیشرویی بودند در این زمینه و هیتاچی همین‌طور و بعدازاین برندهای اجنرال و برندهای ژاپنی دیگر،

برندهای چینی هستند که ما 5 و 6 تا کارخانه مادر در چین داریم که یکی از آنها یورک هست چیبا هست گری هست، هایسنس هست و مدیا، و بسیار بزرگ هستند من خودم سه بار از کارخانه‌های چینی بازدید کردم و یک سری هم از کارخانه هیتاچی در مالزی بازدید کردم. مدیا به حدی بزرگ هست که 800 هزار پرسنل دارد، در مثلاً شهر مدیا به آن می‌گویند و چراغ قرمز دارد هتل دارد فروشگاه مثل فروشگاه رفاه ما دارد اصلاً باشگاه دارد زمین تنیس دارد.

همین‌طور کارخانه گری که یکی از بزرگ‌ترین تولیدکننده‌های کولرگازی در جهان هست که الان هم بزرگ‌ترین هست در حال حاضر و برای جام جهانی قطر تمام کولر گازی‌های استادیوم‌ها را گری کارکرده و یورک هم همین‌طور و اینها کلاً برندهای معتبر و شناخته‌شدة جهانی‌اند.

کولر گازی کریر فکر کنم دیگر تولید نمی‌کند،

آزما شهرکی: کریر کارخانه را برده بودند در مصر آنجا تولید می‌شد، سال 1387 توسط شرکت بدر الکتریک وارد ایران می‌شد و نماینده‌اش هم شرکت برق بود، دستگاه‌هایش بسیار خوش فروش و باکیفیت  بودند. خوب می‌دانید که کریر اصالتاً آمریکایی هست دیگر و از آن شرکت‌هایی بود که سریع ارتباطش را با ایران قطع کرد حقیقتاً، حتی قبل از تحریم‌ها ارتباطش را قطع کرد، سال فکر کنم تا 90 بیشتر در ایران نبود، یک 10 سال 15 سالی هست که نیستند دیگر،

سعید کاظمی: مهندس انواع سیستم‌ها را توضیح دادید داکت اسپلیت را الان من یک مجتمع 5 طبقه دارم یک مجتمع 50 واحدی دارم، اینها را چطوری می‌شود از این سیستم‌های سرمایش استفاده کنم؟ اگر پیشنهادتان هست که مجتمع استفاده کنم یا از تک‌به‌تک استفاده بشود؟

آزما شهرکی:  نگاه کنید پیشنهاد الان من با پیشنهاد شش ماه بعدم فرق کند با توجه به محصولاتی که در کشور هست مثلاً قبلاً مولتی وی بود شما یک سیستم می‌گذاشتید مثلاً برای 50 واحد به‌صورت جداگانه، خود سیستم خود ماشین به شما گزارش مصرف برق می‌داد، حتی شما مثلاً کیلوواتی پولش هم به کیلووات مثلاً در آن تعریف می‌کردید پول هر واحد را  جداگانه به ریال حساب می‌کرد خیلی شسته‌رفته و مرتب بود، حتی می‌گفت گزارش می‌داد که این اسپلیتی که در این اتاق هست چه اندازه کارکرده چقدر برق مصرف کرده و الی‌آخر، اما در حال ولی خوب متأسفانه تمام اینها تحریم شد و مولتی وی در حال حاضر به‌صورت رسمی خیلی کم و محدود داریم.

نه اینکه نباشد ولی کم هست و گران‌قیمت شده‌اند الان. اما در داکت اسپلیت خوب یک سیستمی هست که آن هم اینورتر دارد معمولی دارد و مخفی هست و کانال‌کشی می‌شود یعنی شما به‌جای اینکه اینجا پنل داشته باشید یک پنل شبیه کولر آبی فقط در واحدتان دارید، با صدای کمتر و آرامش بیشتر و پرتاب باد بیشتر، و داکت اسپلیت در حال حاضر در کل جهان پرفروش‌ترین و پرمصرف‌ترین نوع سیستم‌های تهویه مطبوع جهان هست، یعنی اسپلیت را به نظرم بیشتر برای ساختمان‌هایی کار می‌کنند که یک ساختمان را ساخته شده و بعداً می‌خواهند مصرف کنند، یعنی در کل جهان باب این هست که وقتی ساختمانی در حال ساخت هست عموماً برایش داکت اسپلیت در نظر می‌گیرند.

سعید کاظمی: اگر فضای بزرگی مثل یک بانک بود. چه سیستم‌هایی سرمایشی استفاده می‌گردد.

آزما شهرکی: نگاه کنید آنها هم می‌شود از مثلاً داکت اسپلیت‌ها از 24 هزار شروع می‌شود از 18 هزار شروع می‌شود و می‌رود تا 10 تن یعنی هر 24 هزاری که معادل یک تن ما می‌گوییم تا 10 تن می‌تواند داکت اسپلیت الان موجود داریم در کشور، با سازه خیلی بزرگ و اندازه‌های خیلی بزرگ ولی اگر نخواهد شخص از داکت اسپلیت استفاده کند مثلاً می‌تواند از چیلر، مینی چیلر،  وی آر اف، مولتی وی و از این دستگاه‌ها هم می‌تواند استفاده کند ولی واقعیت امر این هست که باید ببینید به‌صرفه هست یا نه یعنی از لحاظ اقتصادی به‌صرفه هست یا نه مثلاً وی آر اف و مولتی من الان می‌دانم مثلاً تهران استفاده می‌کنند ولی از میدان ونک به بالا استفاده می‌کنند.

یعنی از ونک به پایین مثلاً شما به شرکت زنگ بزنید بگویید آقا مثلاً یک مولتی وی می‌خواهم میدان ولیعصر خانه‌ام هست می‌گویند آقا آنجا برایتان نمی‌صرفد باید ونک به بالا باشی که برایت بصرفد و از این سیستم‌ها هست مثلاً ما اگر باز باشد محیط خیلی بزرگ باشد فرض بفرمایید یک استادیوم باشد آن را نقشه‌اش را می‌فرستیم شرکت در تهران آنها بررسی می‌کنند پیشنهاداتی را به ما می‌دهند مثلاً می‌گویند اینجا چیلر بگذارید جوابگو هست، یعنی در کارهای خیلی بزرگ بیشتر ما دیگر تعیین‌کننده نیستیم بیشتر شرکت‌ها تعیین‌کننده هستند.

تجربیات راه اندازی فروشگاه تاسیساتی

چیلر آبی و اینها که دیگر مد نیست ودیگر استفاده نمی‌شود؟

آزما شهرکی: چرا آنها هم هست چیلرهای آبی هم استفاده می‌شوند هواساز استفاده می‌شود و اکثر اینها سیستم‌های من‌درآوردی خود ما ایرانی‌ها است. دیگر مثلاً هواساز خانگی هم ما داریم ولی فقط در مشهد کاربرد دارد.  یعنی آمدند کولر آبی و فن‌کوئل را با هم ترکیب کردند و یک فن هم گذاشتند و یک هواساز خانگی تولید کردند ولی به جز مشهد جای دیگری در جهان نداریم همچنین چیزی.

فقط بحث هزینه آب و برق نیست بحث صدا هم در تأسیسات خیلی مهمه؟

آزما شهرکی: بله. اصلاً تأسیسات بابت آرامش و آسایش هست دیگر کلاً بابت اینکه شخص در منزل آرامش و آسایش داشته باشد یکی از عواملش هم صدا هست دیگر بالاخره هر چه صدا کمتر باشد شخص راحت‌تر هست، البته ما مورد داشتیم که طالب صدا بوده! مثلاً گفته من خوابم نمی‌برد یک‌صدایی باید باشد.

سعید کاظمی: برای سرویس سالیانه تأسیسات مکانیکی باید چه‌کار کنند آقای مهندس؟ یعنی اسپیلت و این سیستم‌های سرمایش اجباری  هرچند وقت باید سرویس بشود؟

آزما شهرکی: اگر سرویس نگاه کنید دوتا حالت ما می‌توانیم در نظر بگیریم یکی منظور سرویس‌کار بیاید و سرویس را انجام بدهد شارژ و گاز کند و این داستان‌ها که در مورد کولرهای گازی اینها صادق نیست یعنی کولرگازی برای هر آب و هوائی ساخته شده برای برف، باران، طوفان شن، همه شرایط آب‌وهوایی کولرگازی ساخته شده که کار کند و مثلاً طوفان شن می‌آید مثلاً تمام کندانسور مثلاً پر از شن می‌شود ولی اینکه سرویس‌کار بگوییم بیاید نه نیاز نیست با یک شیلنگ آب ما می‌توانیم رویش بگیریم

شن‌ها خارج بشود از پایین دستگاه، یک فیلتر هم داریم که داخل دستگاه‌ها هست معمولاً که گردوغبار را داخل خانه نمی‌گیرد که آن هم شخص هرکسی باز خودش می‌تواند باز فیلتر را تمیز کند و سرویس‌کار نیازی ندارد، و اگر هم آسیبی نخورد لوله‌ها یعنی ما نشت گاز نداشته باشیم هیچ‌گونه سرویس نیاز نداریم، نه در تابستان نه در زمستان، یک سری توصیه‌ها فقط داریم آن هم اینکه مثلاً فرض کنید یک کسی در خانه‌اش پکیج دارد و از گرمایش اسپیلت در زمستان استفاده نمی‌کند.

این شخص بهتر است که برای اینکه روغن در مدار دستگاه بچرخد در زمستان مثلاً یکی دو باری در حد 5 دقیقه 10 دقیقه مثلاً دستگاهش را روشن کند این هم یک توصیه هست، ولی اینکه به سرویس‌کار نیازی داشته باشد اگر ضربه بخورد اگر نوسان برق بخورد یعنی دوتا پارامتر مهم هست برای کولرهای گازی خطر ایجاد می‌کند این هست که کسی در پشت‌بام پایش بخورد به لوله و گاز نشت می‌کند آن دیگر معمولاً کار اشخاص معمولی نیست یعنی سرویس‌کار خیلی شسته‌رفته چرا خوب افراد معمولی هم باز می‌کنند چون در یوتیوب تمام آموزش‌ها و این بحث‌ها هست به‌راحتی شخص آموزش می‌بیند و انجام می‌دهد من دیدم که خدمتتان می‌گویم ولی نوسان برق می‌خورد که باز برد می‌سوزد معمولاً، بردهای داخلی و بیرونی دستگاه و این عیب‌هایی هست ولی در کل به سرویس و نگهداری خاصی نیازی ندارد و برای بدترین شرایط آب‌وهوایی ساخته شده است.

انتخاب مدل و نوع کولر گازی؟

برای انتخاب مدل و حجم مصرف اسپیلت یا کولرگازی باید چه اقدامی کرد؟ یعنی بهتر است که با خود فروشنده و آدم متخصص مشورت کنیم مثل شما که مثلاً سال‌هاست که دارید کار می‌کنید و یک فروشگاه مجموعه در سیستان و بلوچستان دارید، یا نه خود شخص هم می‌تواند با فرمول‌های ساده پیش‌بینی کند مثلاً چه اسپیلتی لازم دارد.

آزما شهرکی: ببینید نگاه کنید این قابل از طریق مثلاً اینترنت و اینها هم هست چیز زیاد پیچیده‌ای نیست که مثلاً بداند ولی پارامترهای دیگرش خیلی مهم هست مثلاً فرض بفرمایید الان شما بخواهید یک کولرگازی در زاهدان بخرید و یا یک کولرگازی در بیرجند بخرید و شاید عوامل فنی مثلاً نماینده خدمات کولر گازی‌های مثلاً پاناسونیک مثال در بیرجند یک آقای بسیار منصف آقای اهل خدا و اهل دین و اهل به‌قول‌معروف یک آدم درستی هست هزینه الکی نمی‌تراشد آدم درستی هست آدم سالمی هست و مثلاً خوب بهتر که کسی که در بیرجند هست مثلاً برود کولر پاناسونیک را بخرد،

یا این اتفاق می‌تواند برعکسش در زاهدان بیافتد مثلاً شخصی که پاناسونیک را ارائه می‌دهد مثلاً این‌جوری نباشد این شخص می‌تواند از معرفی کالا از خدمات پس از فروش از نصب دستگاه همه این عوامل مؤثر باشد؛ بنابراین بهتر هست که مثلاً هر شخصی با همان فروشندة محلی در منطقة خودش صحبت بکند و بالاخره تجربیات او را استفاده بکند اگر آدم بالاخره صادقی باشد، و بعداً تهیه و اقدام کولرش بکند.

کولر گازی اجنرال
شناسائی کولرگازی فیک از ارجینال؟

سعید کاظمی: یک فیلمی دیدم  یک سال و نیم قبل بود طرف  شابلون دست گرفته بود و  هر مارکی دلش می‌خواست روی اسپلیت می‌زد. قضیه  چه بود اصلاً مال ایران بود مال خارج از کشور بود.

آزما شهرکی: نه مال ایران هست. فراوان الی‌ماشاءالله تخلف در زمینه لوازم‌خانگی و کولر داریم، یعنی در این حرفه کاش آن موقع که شما می‌گفتید من آن موقع اشاره می‌کردم ما یکی از مهم‌ترین پارامترهاست این هست که شما بتوانید یک کولرگازی سالم و درست را تهیه کنید به مردم بدهید، این خیلی در بازار ولوش واقعاً زیاد هست و طرف می‌آید مثلاً یک شهر مرزی مثلاً یک کولر ال جی خرید خوشحال هم هست بعد می‌آید کار می‌کند بعد در یک مردابی گیر می‌کند هم دلش نمی‌آید.

کولر را بی اندازد بیرون هم در یک مردابی می‌افتد که هرچه هم هزینه می‌کند درست بشو نیست دلش هم خوش هست که ال جی هم هست مثلاً درحالی‌که تقلبی هست توی دبی ما کولرهای بدون برند الی ما الله داریم یعنی هر هیچ برندی ندارد روی کارتن هیچی نیست روی پنل هیچی نیست بعد می‌آورند برچسب می‌زنند و هر برندی که دوست دارند می‌فروشند یعنی مناقصه شرکت می‌کنند به ادارات دولتی می‌آیند برچسب می‌زنند مثلاً کولر کاظمی مثلاً شهرکی، هر کی دوست دارد می‌زند بعد همان را دوباره باز به‌عنوان یک کولر خارجی به مردم می‌فروشند.

سعید کاظمی: بعد منتظر این هستند کارفرما چه استعلامی می‌کند و احساس می‌کنم مشخصات فنی که آن درخواست می‌دهد

آزما شهرکی: بله. برگ گارانتی چاپ می‌کنند، اصلاً بعضی‌ها تایپ می‌کنند یعنی چاپ هم نمی‌کنند مثلاً شبیه خودشان تایپ می‌کنند درحالی‌که اینها در واقع در اصل خلاف است.

اسپلیت اورجینال را از غیر اورجینال چطوری می‌شود تشخیص داد؟

آزما شهرکی: ببینید اگر بخواهیم وارد مسائل فنی آن بشویم خیلی طولانی هست یعنی خیلی طولانی هست و شاید قابل تشخیص مثلاً من هرچقدر توضیح بدهم برای خیلی‌ها نباشد به‌حساب شما می‌توانید یک گری تقلبی را با یک گری اصل تشخیص بدهید ولی راحت‌ترین حالتش این هست که از کسی خرید کنید که آن شخص آدم درستی هست آن شخص به فکر حفظ آبرو و احترام باشد، چون اگر کاسب بالاخره به فکر آن کالا به فکر آن کیفیت کالا نباشد عواقب بدی گریبان‌گیرش می‌شود، ولی بهترین حالت این هست که شما از کسی بخرید که به او اطمینان دارید.

امیدوارم. صحبت های من با مهندس شهرکی در مورد خرید و انتخاب سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی برای شما مفید بوده باشد. و پیشنهاد می کنم. صحبت های من با مهندس شهرکی در مورد تجربیات راه اندازی فروشگاه لوازم تاسیسات و کولر گازی را حتما مطالعه بفرمائید. کلی محتوا در مورد تجربیات مربوط به کسب وکار برای شما اماده کردیم. حتما به این مطالب هم یک سر بزنید. یک سایت خیلی خوب خارجی برای معرفی انواع مدل اسپیلیت

در پایان دعوت میکنم. از شما از نود قدم آموزش رایگان کسب و کار که حاصل 22 سال کار و آموزش مداوم از شکست ها و موفقیت های تجاری من هست. بازدید کنید.

من یک جوانم و می‌خواهم یک فروشگاه تأسیساتی راه بیندازم و

تجربیات راه اندازی فروشگاه لوازم تاسیسات و کولر گازی

برای تماشا ویدئو صحبت های من با مهندس شهرکی در مورد تجربیات راه اندازی فروشگاه لوازم تاسیسات و کولر گازی از طریق لیست ذیل اقدام بفرمائید.

برای شنیدن صحبت های من با مهندس شهرکی در مورد تجربیات راه اندازی فروشگاه لوازم تاسیسات و کولر گازی از طریق لیست ذیل اقدام بفرمائید.

سعید کاظمی: امروز با آقای مهندس شهرکی در خدمتتان هستم. می‌خواهیم تجربیات ۲۰ساله آقای مهندس را در مورد راه‌اندازی فروشگاه تأسیساتی باهم مرور کنیم. ایشان  اطلاعات بسیار خوبی دارند.

سعید کاظمی:  من یک معرفی مقدماتی از آقای شهرکی انجام بدهم. مهندس عمران‌ هستند و سال‌هاست فروشگاه لوازم تأسیسات دارند من امروز از ایشان خواهش کردم بیشتر درمورد تجربیاتشان در طول این سال‌های طولانی که کار کردند و خودشان هم خدا را شکر علاقه‌مند بودند و دعوت بنده را قبول کردند.

آزما شهرکی: سلام. قبل از همه من بابت سایت شما بسیار خوشحال هستم. من مشابه‌ آن را حداقل ندیده‌ام تا به این لحظه و همیشه در زندگی خودم دنبال یک سری تجربیات بقیه دوستان بودم که به‌هرحال بتوانم بهتر زندگی بکنم و این سایت سعید کاظمی  هم در زمینه مهاجرتی هم توی بقیه زمینه‌ها به نظرم بسیار جالب و عالی است. خلاصه تبریک می‌گویم خدمت شما.

سعید کاظمی: لطفاً خودتان را معرفی کنید؟ و در مورد تجربیات و سابقه‌تان بفرمایید.

آزما شهرکی: من آزما شهرکی هستم. در دبیرستان نمونه امام جعفر صادق زاهدان درس خواندم. بعد از آن دانشگاه ملی رشته مهندسی عمران را گذراندم و کارشناس ارشد سازه‌های هیدرولیکی همان دانشگاه زاهدان والان هم دارم دوره دکترای مدیریت منابع آب را در دانشگاه آزاد کیش می‌خوانم. مهندس ناظر، طراح و مجری سازمان نظام‌مهندسی هستم. کارشناس رسمی دادگستری رشته راه و ساختمان و کارشناس ارزیابی خسارت از بیمه مرکزی هم هستم.  از سال 84 هم در اداره کل راه‌وترابری به‌عنوان سرباز بودم و الان هم در سازمان راهداری به‌عنوان کارشناس انجام‌وظیفه می‌کنم و سال 1384 با راهنمایی و کمک برادر بزرگ‌ترم که ایشان دکترای تأسیسات دارند و عضویت علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان هستند وارد تأسیسات شدم و امسال 1389 فروشگاه لوازم‌خانگی هم تأسیس کردم و در خدمت شما هستم.

راه اندازی فروشگاه لوازم تاسیسات

من یک جوانم و می‌خواهم یک فروشگاه تأسیساتی راه بیندازم چه کاری باید بکنم؟

سعید کاظمی: خوب مثالمان را با این شروع کنیم که من یک جوانم و می‌خواهم یک فروشگاه تأسیساتی راه بیندازم از کجا شروع کنم؟ تجربیاتتان را به ما بگویید چه‌کارهایی را من باید من انجام بدهم چه‌کارهایی توی ذهنتان می‌آید آدم خیلی فکر می‌کند می‌گوید مثلاً من اگر شعور و یا توان ذهنی امروز را می‌داشتم تا 16 یا 17 سال پیش این کارها را نمی‌کردم یا این کارها را می‌کردم. اینها را برای ما بگویید خاطره تعریف کنید داستان‌هایی که در این سال‌ها برایتان اتفاق افتاد و موضوعی که شما دوست دارید استارتش را بزنید.

آزما شهرکی: بله. عرضم به حضورتان که واقعیت من تجربه‌ها و شکست‌های زیادی توی این مدت داشته‌ام و اگر تجربه الان را می‌داشتم واقعیت خوب یک سری از کارها را انجام نمی‌دادم به طور مثال مثلاً اولین بیسش این است که این شخص حالا اگر درمورد سیستم‌های کولرهای گازی بخواهم صحبت بکنم یا کلی بگویم؟ کلاً فروشگاه را بگویم یا کولرهای گازی؟

سعید کاظمی: در این صحبت ها در مورد نکات مهم راه اندازی فروشگاه تاسیسات بگویید. در مورد مسائل تخصصی کولرهای گازی در لایو بعدی صحبت می‌کنیم.

آزما شهرکی: اگر بخواهم کلی بگویم اول اینکه بحث‌های فنی را باید آن شخص بلد باشد یعنی اگر موبایل مثلاً گوشی آن مثلاً فنی‌اش باشد علاقه‌مند به موضوع باشد اصطلاحاً خوره‌اش باشد و بعد الآن باید مسائل مالیاتی، مسائل دارایی، مسائل بیمه تأمین اجتماعی و مسائل مدیریتی، نوع رفتار، نوع کردار و برخورد با مشتریان، نحوه برخورد با شرکت‌ها، یعنی اینکه با شرکت‌ها ما چطور تعامل داشته باشیم، با مشتریان، با همکارانمان، با کارمندانمان و اینها همه زمینه‌هایش‌ آن متفاوت است،

یعنی ما طوری که با مشتری برخورد می‌کنیم نمی‌توانیم با رئیس شرکتمان برخورد کنیم یا مثلاً با همکارمان برخورد کنیم. خوب اینها بالاخره آدم باید برود و یاد بگیرد آن که خیلی‌خیلی مهم است اینکه چه کالایی را بیاورد که در آن شهر فروش برود. این از همه مهم‌تر است. خیلی مهم است.

سعید کاظمی:  تو پروفایلتان گفتید که نمایندگی سوپر پایپ را گرفتید. چه  اتفاقی افتاد؟

آزما شهرکی: سال نود وقتی که نمایشگاه‌های تهران می‌رفتم متوجه شدم که لوله سوپر پایپ در کشور ما نامبروان است. به‌هرحال از نظر کیفیت یک است، و خوب گفتم که این را بیاورم. در شهر خودمان عرضه کنم. ولی واقعیت امر این است که یک تجربه بسیار ناگوار برای من بود. اینکه من اولاً  توی پروژه سوپرپایپ یک چیزی نزدیک به نهصد قلم کالای مختلف وجود داشت و این انبارداری بسیار قوی می‌خواست و یک حسابداری خیلی قوی‌تر از آن. حالا من فقط وارد بحث حسابداری‌اش می‌شوم. حسابداری‌اش به این شکل بود که این نهصد تا قلم باید وارد یک سیستم حسابداری می‌شد.

سیستم حسابداری که در آن زمان به من معرفی کردند سیستم حسابداری شایگان بود. که سال 90  فقط نه میلیون تومان من نرم‌افزارش را خریدم که هزینه بسیار بالایی بود آن سال، و با راه‌اندازی شبکه‌اش و سرورهایش و آنها یک چیزی معادل بیست میلیون تومان هزینه کردم. ولی خوب بسیار مشکل داشت یعنی شرکتی که پشتیبانی می‌کرد شایگان سیستم را در زاهدان اصلاً شرکت خوبی نبود هزینه‌هایش بسیار بالا بود و از آن طرف یک حسابدار حرفه‌ای نیاز داشت و مجموعه اینها یک مجموعه پیچیده‌ای می‌شد.

داشتن یک سیستم حسابداری و انبارداری از واجبات یک فروشگاه تاسیسات می باشد؟

یعنی واقعاً من تقریباً معتقدم کسی که بخواهد درست درمان سیستم آب فاضلاب را کار کند حتماً باید یک حسابداری بسیار پیشرفته‌ای داشته باشد. انبارداری بسیار پیشرفته‎‌ای داشته باشد که بتواند واقعاً تمام جزئیات را انجام دهد. درحالی‌که من الان در سطح شهر می‌بینم کاسب‌هایی که دارند مثلاً لوله‌های آب فاضلاب را انجام می‌دهند کاملاً سنتی‌اند فاکتور سنتی می‌زنند سنتی تحویل می‌دهند دفتر دارند و اینها وقتی که خیلی حجم کاری پیچیده می‌شود واقعاً از دست آنها  در می‌رود نمی‌توانند انجام بدهند، و من مطمئنم که انجام نمی‌شود کار و بالاخره به‌صورت سنتی دارند کارشان را انجام می‌دهند و توی هیچ‌کدام از این فروشگاه‌هایی که من حداقل دیدم شما نه کامپیوتری می‌بینید نه صندوقی می‌بینید و نه مسئله دیگری؛

بنابراین به این نتیجه رسیدم که شایگان سیستم و کلاً سیستم‌های حسابداری که بشود کارهای بزرگ با آنها کرد سیستم خیلی مختلفی داشت واقعاً در شهر زاهدان در حال حاضر مقدور نیست پس هر کس می خواهد این کار را راه اندازی کند. اول سیستم حسابداری‌اش را برود کامل بررسی کند. خودش شاید داشته باشد یا کارمند حسابداری‌اش، چون مثلاً یکی از مشکلات دیگر که من احساس می‌کنم این است که ما شبکه حسابداری خوبی هم در زاهدان نداریم که مثلاً آن جا مراجعه کنم و ان شرکت کارهای فروشگاه من را انجام بدهند. شرکت‌هایی هستند ولی خوب تعدادشان کم است و محدودند و نمی‌توانند مثلاً به نظر من به تمام کسبه را پوشش بدهند.

باید برند کولر گازی پرتقاضا شهر خودتان را شناسائی کنید.

و بعد از آن یا مثلاً در مورد کولرهای گازی هم همین‌طور. ما کولری داشتیم که بسیار برند مشهوری است کیفیت کارش هم خیلی خوب است ولی در زاهدان کسی نمی‌خرد. من الان از این مدل کولرها زیاد دارم. کولر برند معروف امکانات عالی، گارانتی دار، قیمت خوب ولی کسی نمی‌خرد ولی مثلاً شرکت دیگری هست که می‌آید تبلیغات می‌کند چه در سطح کشوری چه در سطح استانی ولی بسیار خوب می‌فروشد و مشکلی هم در سطح شهر ندارد. مثلاً یک مثال من خدمتتان بزنم. از زاهدان نمی‌گویم. مثلاً کولرگازی سامسونگ در تهران بسیار پرفروش است. دوستان تهرانی ما خیلی خوب می‌خرند. اما همین کولرگازی سامسونگ در مشهد زیاد قوی نیست. یا مثلاً کولرگازی هایسنس در مشهد بسیار خوب می‌خرند ولی ال جی را ضعیف‌تر می‎‌خرند.

سعید کاظمی: درمورد سوپر پایپ یادم است که  چون من خودم سه سال سوپر پایپ  طراحشان بودم انصافاً  کیفیتش خیلی عالی بود ولی بحث‌های قیمت خیلی مهم بود. یعنی همان زمان هم توی خیلی از شهرها مشتری‌های خاص دنبال سوپر پایپ بودند.

آزما شهرکی: بله هستند.

بهترین برند اسپلیت

محصول گران قیمت و با کیفیت در منطقه شما فروش می رود؟

سعید کاظمی: سوپر پایپ قیمتش خیلی بالا بود به نسبت بقیه رقبا و انصافا کیفیت لوله اب و فاضلابش هم خیلی بالا بود. شما برای کیفیت چه تو زاهدان راحت می‌توانستید یا توی سیستان بلوچستان می‌توانستید توزیع کنید؟

آزما شهرکی:  نه متأسفانه نمی‌شد. چون که همین بحث قیمت را داشت و متأسفانه  باید این را بگویم.   البته من دیگر نماینده سوپر پایپ نیستم، من فکر کنم حدود سه الی چهار سال است که قطع همکاری کردم با سوپر پایپ به علت همین فروش پایین محصول و حسابداری سنگینی که داشت. نکته‎‌ای که هست همین است که شما مثلاً از نظر من چون من خودم هم ساختمان ساختم یک ساختمان به نظر من با کیفیت ساخته بشود خوب ساخته بشود از اساس عالی باشد از طلا ارزشمندتر است به نظر من.

ولی این قضیه را خیلی از افراد درنظر نمی‌گیرند مثلاً طرف می‌آید یه لوستر چند میلیون تومانی برای خانه‌اش می‌خرد اما نمی‌آید مثلاً یک تأسیسات با کیفیت کارکند لوله آبش برایش مهم نیست، لوله فاضلاب مهم نیست، فوندانسیون برایش مهم نیست، ولی کاغذ دیواری آنچنانی می‌زنند لوستر آنچنانی می‌زنند ظواهر برایشان خیلی مهم‌تر است.

درصورتی که اگر ما بیاییم از مصالح با کیفیت توی ساختمان استفاده کنیم عمر ساختمان به مراتب زیادتر است آسایش اهالی به مراتب بیشتر است و لذتش هم بیشتر است، اگر درست و اصولی ساخته بشود. ولی متاسفانه اکثراً بالاخره حالا چون مشکلات مالی و غیره هست می‌گویند حالا بسازیم یک چیزی که برویم تویش بنشینیم حالا بعداً بنشینیم یک فکری بکنیم و خب تفکر این که بالاخره به نظر من حداقل جالب نیست و کیفیت مخصوصاً در ساختمان حرف اول و آخر را می‌زند.

سعید کاظمی: یعنی شما می‌فرمایید وقتی یک کالایی را می‌خرید. می‌خواهید یک فروشگاه تأسیساتی نمایندگی بگیرد اول برود یک تحقیق بکند در شهرخودش استان خودش ببیند اصلاً آن برند در ذهن مردم ان منطقه جا افتاده است یا اون برند آن‌قدر توانایی دارد توی آن شهرستان یا استان هزینه بکند هزینه‌های تبلیغاتی برند سازیش را بدهد منظورتان این است؟

آزما شهرکی: بله کاملاً. باید این اتفاق بررسی شود. می‌گویم مثلاً تو شهری مثل تهران کولرگازی سامسونگ هرکسی نمایندگی‌اش را بگیرد موفق است. ولی اگر کسی مثلاً برند هایسنس را داشته باشد موفق نیست. چون توی تهران نمی‌خرند. حالا چرا این اتفاق افتاده واقعیتش من نمی‌دانم مثلاً توی شهر بیست میلیونی چرا همه این سمتی‌اند. حالا شاید به سیاست‌های اصلی آن شرکت برمی‌گردد  تبلیغات و بقیه مسائل. ولی حقیقت امر یکی از مسائلی که وجود دارد همین است.

سوپرپایپ

سعید کاظمی:  خوب در مورد مشکلات مالیات و بیمه بفرمائید؟

آزما شهرکی: نظر من این است که واقعاً یک سری آموزش‌ها داده بشود. به کسانی که می‌خواهند وارد صنف بشوند وارد کار  بشوند. این موارد و آموزش‌ها در زمانی که سال 84 من کار را شروع کردم نبود. یعنی شما می‌رفتید جواز کسب می‌گرفتید می‌گفتند این مهر بفرمایید بروید کار کنید. ولی باید واقعاً به نظر من آموزش‌هایی را بدهند. من خودم متأسفانه برای اینکه سرکار تسهیل بشود و کارم روان‌تر باشد مثلاً آمدم شرکت تأسیس کردم. بعد ازطریق شرکت کارها را انجام می‌دادم و حسابدار داشتم و صورت‌‌های مالی را مثلاً ارائه می‌شد به دارایی ولی خوب رد می‌شد.

مثلاً یک مورد یادداشت نشده بود از خریدها یا فروش‌ها مثلاً حسابدار سهواً اشتباه کرده بود من هم کنترل نمی‌کردم یعنی وقتش را هم نداشتم کنترل کنم دارایی رد می‌کرد و من فکر کنم سه سال یا چهار سال مبالغ بسیار سنگینی که آن موقع بسیار هم بود به‌عنوان جریمه و علی‌ رأس و این مسائل پرداخت کردم متأسفانه و هزینه خیلی زیادی برای من داشت برای همین حتماً باید آموزش ببینند این مالیات چه جوری داده می‌شود چه جوری پرداخت می‌شود چه جوری باید پرداخت کنیم اظهارنامه چه جوری باید ثبت کنیم. بیمه تأمین اجتماعی چه مسائلی دارد چه معضلاتی دارد اداره کار و مثلاً مسائل مختلف دیگر که هست، همه اینها را باید بلد بود.

باید پوست کلفت هم باشید.

خیلی راحت خدمتتان گفتم دیگر، چون توی بازار ما مسائل خیلی زیادی داریم چک برگشتی داریم بدوبیراه مشتری داریم، مشتری شاکی داریم یک موقع مثلاً من خودم خیلی سعی می‎کنم کالایی با بهترین کیفیت و بالاترین کیفیت را بیاورم، ولی می‌بینید حتی یک کالای باکیفیت به مشکل برمی‌خورد بوده ما کولر مثلاً ال جی دادیم کره‌ای سی هزار که یکی از بهترین دستگاه‌ها بوده رفته خانه مشتری سوخته بود همان ابتدای کار و مشتری هم پول زیاد داده است بالاخره شاکی می‌شود که من مثلاً فلان تومان پول داده‌ام تو به من دستگاه سوخته داده‌ای، مثلاً، البته مسائل حل می‌شود ولی خوب ما باید تحمل این مسائل مختلف را شخص داشته باشد و برای چالش‌ها و موارد مختلف باید آماده باشد.

سعید کاظمی: بله. آقای مهندس چند سال به نظر شما نیاز هست که یک نفر برود تجربه کسب کند؟

آزما شهرکی: من واقعاً پیشنهادم به همه همین است که اول بروند یک جایی یاد بگیرند چه‌بسا همان کسانی که مثلاً توی شهر زاهدان دارند کار می‌کنند قبلاً پیش من بودند و حقیقتاً من خوشحالم که از پیش من که رفته‌اند خودشان توانستند بالاخره کسب‌وکاری را شروع کنند، ولی عرضم به حضورتان که نکته‎‌ای که وجود دارد این است که چند سال دیگر دو سه سال به نظرم نهایتاً یک مقدارم خودش باهوش باشد باید بفهمد که واقعاً خودش هم توانایی‌اش را دارد که وارد این گود بشود این مسئولیت را بپذیرد چون مسئولیت هم زیاد دارد بالاخره تو همه جوانب مختلفش. یکی هست که خوب می‌تواند بپذیرد علاقه‌مند هست و یکی هم هست که واقعاً علاقه‌ای ندارد.

تغییر مسیر کالا و خدمات بنا به نیاز و خواسته مشتری

سعید کاظمی: خب دیگر چه موضوعی مهندس به ذهنتان می‌رسد؟ توی این سال‌ها چقدر طرح عوض کرده‌اید آقای مهندس؟ یعنی چقدر محصول و خدمتتان را عوض کردید؟ که مثلاً بر اساس شرایط بازار درخواست مشتری چقدر این پیش آمد که مثلاً یک محصولی را به نام سوپر پایپ را آوردید. سه چهار سال هم هزینه کردید کار هم کردید بعد این تحلیل‌هایتان را هر وقت انجام می‌دهید چه جوری هست که یک محصولی را کم می‌کنید یا اضافه می‌کنید یا مثلاً توسعه‌اش می‌دهید؟

آزما شهرکی: نگاه کنید من توی شانزده هفده سالی که بالاخره کارکردم. چندین بار مجبور شدم که نوع محصولات را عوض کنم. بعضی‌ها را اشتباه کرده بودم مثل همین سوپر پایپ و بعد تاوان خیلی زیادی دادم بابت سوپر پایپ مثلاً فکر نکنید که تاوانش کم بوده حقیقتاً. مثلاً یک موردش ما سر یک پروژه بود فرستادیم کالاها را و حالا بحث‌های لوله‌کشی  و این‌ها عوض شده بود و مسیرها اضافه شده بود. اتصالات اضافه شده بود شما هم که مستحضرید خیلی هم گران بود ولی توی قراردادی که ما بسته بودیم نوشته بودیم که تمام این ساختمان را لوله‌کشی می‌کنیم برایتان.

دیگر شرایط را ذکر نکرده بودیم که با این نقشه و این داستان و توی آن پروژه مسکن مهر بود مثلاً میلیون‌ها تومان آن زمان هزینه من از جیب خود دادم که به تعهدم پایبند باشم البته می‌توانستم پایبند نباشم ولی خودم برای پرسنال برندینگ این کار را کردم و انجام دادم. اما درمورد محصولات دیگر یک اتفاقات دیگر هم توی مملکت ما می‌افتاد دیگر به‌خاطر تحریم‌ها هم خیلی جابه‌جا شد حقیقت امر

، مثلاً یک‌بار برند مدیا چینی‌ها آمدند مثلاً خودشان در ایران مستقر شدند و خیلی داشتند کار را به‌صورت گسترده، بعد گذاشتند رفتند برند هیتاچی همین‌طور برند پاناسونیک همین‌طور توی یک مقطعی مثلاً هیتاچی آمده بود و واقعاً می‌خواست کار کند توی همه زمینه‌ها نه فقط تو بحث لوازم‌خانگی و کولرگازی حتی ماشین‌آلات سنگین و این داستان‌ها آنها رفتند بعد مثلاً برجام شد بعد باز یک عده  از شرکت‌ها برگشتند و ماهم حقیقتش را بخواهید به‌تبع شرایط روز با چندین شرکت مختلف از چندین محصول مختلف کار کردیم.

رعایت مسائل قانونی و انعقاد قرارداد بسیار مهم است

سعید کاظمی: ببینید آقای مهندس یکی از آشناها آمده بود بحث قرارداد بود می‌گفت حالا قرارداد ببندیم چه می‌شود می‌گفتم من اتفاقاً خیلی همیشه توی کسب‌وکارها تأکید به رعایت مسائل قانونی و حقوقی دارم مثلاً بنده خدا خیلی آدم متخصصی هست خیلی باسواد هست در کسب‌وکار خودش ولی نکته مهمی را که رعایت نمی‌کند با هیچ‌کس قرارداد نمی‌بندد. همین‌جوری می‌رود سرکارها و همیشه هم به مشکل می‌خورد یعنی به او می‌گویم آقا مثلاً کار نجاری این‌ها می‌کند می‌گویم توافق کن در، ریز ریز بنویس من با این طرح این هزینه را می‌گیرم  این طرح را انجام می‌دهم.

خیلی پیش می‌آید که طرح عوض می‌شود بعد به اختلاف می‌خورد به مشکل می‌خورد چون مکتوب هم ندارد یک چیز مستندی ندارد خیلی از آدم‌های اتفاقاً یکی از دوستان ما در اینجا از زاهدان  آمده اینجا شهرک صنعتی یک کارگاه تولید نجاری زده است یک چیز جالب دیدم یک بنده خدایی به ایشان زنگ زد گفت حاج‌آقا ببخشید چون قرارداد را امضا نکردید بچه‌ها استارت نزدند یعنی گفتم خب بابا این که  گفت حتماً باید قرارداد را  امضا کنند من‌بعد استارت کارشان را می‌زنند. گفت من همه جزئیات را می‌نویسم. هر چیزی را توی این سال‌ها تجربه کسب کردم می‌نویسم. شما گفتید شرکت یا فروشگاه شرکت چه مشکلاتی را برای شما ایجاد کرده بود که اگر فروشگاه می‌بود بهتر بود؟

آزما شهرکی: البته فروشگاه بود ولی مثلاً یک قرارداد فرض بفرمایید تهیه و نصب کولرگازی مثلاً برای نهاد بود ما گفتیم خوب ازطریق شرکت برویم وارد عمل بشویم که مثلاً شرکت کنیم در آن مناقصه خوب شاید بهتر باشد ولی می‌گویم در آن زمان ما نتوانستیم سیستم حسابداری و شرکت حسابداری داشته باشیم که بتواند دفاتر را به‌صورت دقیق کامل بنویسند و خوب این باعث ضرر هنگفتی برای من شد.

در بخش آموزش کسب و کار سایت سعید کاظمی چند درس در مورد اهمیت مسائل حقوقی و قانونی در کسب و کار دارم. دعوت میکنم. این درسها را هم گوش کنید یا مطالب ان را مطالعه کنید.

مسائل حقوقی در بیزینس

چه هزینه هائی را باید مدیریت می کردید در این سالها؟

سعید کاظمی: حدود هزینه‌ها چه بود؟ چه چیزهایی در این سال‌ها، مدیریت هزینه‌هایتان چه هزینه‌هایی بود که ای‌کاش انجام نمی‌دادید یعنی مثلاً می‌گویید ای‌کاش این  بنر را نمی‌زدم این‌قدر هزینه روی این موضوع نمی‌کردم. چه بخش‌هایی باید هزینه می‌کردم توی بازاریابی، تبلیغاتتان جایی لازم بوده بیشتر هزینه کنید؟

آزما شهرکی:  نگاه کنید واقعاً روی تبلیغات هر چقدر به نظر من هزینه بشود کم هست. یعنی تبلیغات به نظر من حرف اول و آخر را می‌زند و من خودم به‌ شخصه پشیمانم که کم تبلیغات کردم اگر بیشتر و بهتر و قوی‌تر تبلیغات می‌کردم بهتر بود و هیچ ضرری ندارد. یعنی مطمئناً حالا شاید توی سال اول زیاد خوب نباشد ولی در سال‌‌های آتی اگر شخص خوب آخر می‌دانید یک چیز دیگر هم هست کسی هم که کسب‌وکار راه‌اندازی می‌کند با یک بنیه مالی می‌آید بعضی‌ها خیلی با بنیه مالی ضعیف می‌آیند جا هم ندارند.

مثلاً روحیه‌شان هم ضعیف هست روحیه جنگندگی هم ندارند خوب اینها سریع مأیوس می‌شوند حقیقت امر، ولی اگری نفر با یک بنیه مالی مناسب بیاید به نظر من هر چقدر روی تبلیغات هزینه کند بازهم عالی است. اما از هزینه‌های دفتر واقعیت دیگر هزینه نبوده که من همه‌اش تجربیات بوده یعنی همه‌اش برای همین می‌گویم این پیج شما به نظر من یک چیزی بود که من کاش مثلاً این اینستا و اینها هفده سال پیش بود کاش مثلاً این سایت سعید کاظمی شما آن موقع بود به نظر من خیلی می‌توانست کمک کند.

وقتی تجربه من زیاد شد. قبل هر کاری کلی تحقیق می کردم.

من هم بودم دنبالش یعنی من قبل از اینکه لوازم‌خانگی را بزنم حقیقتاً دو سال تحقیق می‌کردم و یک چیز را خدمتتان بگویم خیلی از توصیه‌هایی که آن زمان می‌شد متأسفانه یا الان هم من خدمت دوستان بگویم واقعاً نباید حرف خیلی‌ها را قبول کرد. چون خیلی‌ها شاید صادقانه نیایند بگویند مثلاً تجربیات خودشان را توی این زمینه خاص، این هست که ولی خوب پیج شما از دوستانی که می‌بینم و می‌شنوم واقعاً همه احساس می‌کنند خیلی دوستانه و صادقانه درست راهنمایی می‌کنند که این خیلی خوب است.

در سایت سعید کاظمی من تجربیات دیگران را مستند می کنم؟

سعید کاظمی: بعضی دوستانی که این لایو ما را پیگیری می‌کنند.من در سایت saeedkazemi.ir تجربیات آدم‌ها توی هر زمینه‌ای را مستندسازی می‌کنم. یعنی ما تو کشورمان متأسفانه مستندسازی نداریم آقای مهندس. یک چیزی جالبی مثلاً من چون به تاریخ خیلی علاقه دارم می‌بینم مثلاً اسناد تاریخی مثلاً کشور انگلستان یک سفیر 300 سال پیش گزارش می‌داده یعنی همه‌اش هم ثبت و ضبط شده خیلی جالب است که مثلاً توی کشور ایران آن زمان دویست خورده‌ای سال پیش همه مستندات می‌رفته به پایتخت، آنجا مستندسازی می‌شده ضبط می‌شده و الان تاریخ‌دانان می‌توانند از آن استفاده کنند. توی کشور ما ضبط مستندات اصلاً نیست یعنی من چه جوری بگویم من می‌خواهم بروم هر کاری همه‌اش باید خودم تجربه کنم خوب؟

هر شکست را باید مثل یک تجربه نگاه کرد

سعید کاظمی: همه‌اش خودم تجربه کنم. من دوسه سال پیش یک مشکلی برایم به وجود آمد حالا بحث مالی شد و اینها من خیلی حالا اسمش را شکست نمی‌گذارم اسمش را تجربه می‌گذارم اتفاقاً دیروز از آقای مهندس مؤذن‌زاده یک متنی را دیدم خیلی جالب بود می‌گفت آن شکست را به اسم شکست نگاه نکنید چون آن موجب شده که تو این پوسته دور خودت رو بشکنی و بیایی بیرون و یک کاری انجام بدهی. یعنی دقیقاً بعد از آن موضوع بود که من این ایده به ذهن من رسید حالا به ناخودآگاه من القا شد.

که ای‌کاش این موضوع اگر می‌دانستم و دانش‌اش را کامل می‌داشتم این اتفاق‌ها برایم نمی‌افتاد، می‌دانید یک مقداری مثلاً مشورت می‌کردم، حالا مشورت را با کی می‌کنید؟ مشورت با کسی می‌کنید. که در جریان آن کار دانشش را دارد. مثلاً من در مورد مسائل تأسیسات مکانیکی یک زمانی خیلی عاشقانه من کتاب طباطبائی را به‌جرئت می‌توانم بگویم بیشتر از بچه‌های مکانیک بهتر خوانده‌ام، خوانده‌ام آن را با اینکه رشته‌ام نبوده یعنی من صفحه به صفحه‌اش را خوانده‌ام هر ورژن جدیدش می‌آمد می‌خواندم، دانش داشتم در آن، آن سال‌هایی که کارهای مکانیکی تأسیسات می‌کردم. چون خیلی این کار را دوست داشتم.

سعید کاظمی: این تجربیات را وقتی ارزشمند هست که آن طرف ذهنش را باز کند و گوش کند اگر مثلاً یکی از همان شاگردان قدیمی‌تان به شما بگوید آقای شهرکی آقای مهندس من چه کاری را نباید انجام بدهم چند تا از کار‌هایی که نباید انجام بده را به من بگویید، یعنی بیایید تجربه‌تان را بگویید، یا فلانی این کار را برای تأسیسات نکن مثلاً نیروی اجرایی نگیر، یا نیروی اجرایی بگیر. کارهای فنی را خودت انجام بده. یعنی مثلاً اینجا من دوستی داشتم می‌گفت کاش من این‌قدر آدم اجرایی دوروبر خودم جمع نمی‌کردم بفرمایید.

سرویسکار اسپلیت
کار فروش و نصب کولر گازی را همزمان انجام ندهید.

آزما شهرکی: بله راستش را بخواهید من در زمینه اجرا اول کار وارد شدم یعنی اول کار دستگاهی که می‌فروختم خودم برای نصب می‌رفتم با همکاری دوستان، ولی بحث اجرا خیلی بحث وقت‌گیری بود، یعنی از بحث فروش واقعاً آدم را کنار می‌زد. این بود که من تصمیم گرفتم که وارد بحث اجرایی و نصب و خدمات نشوم و همین‌طور به دوستان خدماتی هم پیشنهاد می‌کنم که وارد بحث فروش نشوند. چون این دوتا ترکیبش باهم یعنی به ترکیب معجون خیلی عجیب‌وغریبی درمی‌آید، و واقعاً دوتا سایز استایل مختلف هست که با هم یعنی یک نفر می‌خواهد.

مخصوص بحث فروش و یک نفر می‌خواهد برای بحث خدمات پس از فروش. شما یک نحوه برخورد با مشتری دارید و برای بحث فروش یک نحوه برخورد با مشتری دارید برای بحث خدمات پس از فروش و الی‌آخر. حسابداری‌شان تشکیلات دیگرشان تعاملاتش همه باهم متفاوت است. ولی درکل برای بحث فنی هرکسی که توی این کار وارد می‌شود باید انجام بدهد، مثلاً فنی حرفه‌ای ما یا فنی حرفه‌ای هر شهری مثلاً من مورد بوده مثال می‌زنم فنی حرفه‌ای مثلاً شهرستان بیرجند مثلاً تو قسمت پکیج خیلی فعال بودند کلاس می‌گذاشتند دوره می‌گذاشتند.

کارآموز می‌گرفتند خودشان تبلیغ می‌کردند ولی مثلاً در شهری شاید مثل زاهدان فنی حرفه‌ای روی این قضیه زیاد سرمایه‌گذاری نکند. وجوب این مشکلات ایجاد می‌کند متأسفانه. یعنی نیروی کار حرفه‌ای و کاربلد می‌بینید توی شهر کم است و توی یک شهر مثلاً زیادتر است که این کار معمولاً افراد فنی حرفه‌ای‌های آن شهر به عهده می‌گیرند که چقدر استقبال کنند کلاس بگذارند دوره بگذارند تحقیقات کنند والی آخر و ما هم حقیقتش را بخواهید تو بحث فنی در زاهدان خیلی مشکل داشتیم و داریم.

سعید کاظمی: یعنی می‌گویید اگر کسی الان بحث فنی سرویس‌کاری را خوب بتواند انجام بدهد جای کار برایش خیلی زیاد است؟

آزما شهرکی: خیلی زیاد. بله اصلاً کلاً نه در شهر زاهدان در کل استان سیستان و بلوچستان جای کار خیلی زیاد است برای بحث‌های فنی.

سعید کاظمی:  هر مشتری را باید راضی نگه‌داریم؟ ببینید حالا بحث فروش و بازاریابی به نظر شما هر مشتری را ما باید راضی نگه‌داریم؟ یا به هر مشتری ما باید بفروشیم؟

آزما شهرکی: واقعی‌اش را بخواهید صادقانه نه. یعنی من خودم دیروز پریروز بود که یکی از دوستان بود ایشان مثلاً رفته بود یک ظرف‌شویی از جای دیگری خریده بود آن شرکت نبود و زنگ زد و چون دوست ما بود من راهنمایی‌اش کردم گفتم که مثلاً فلانی تو شهر  زاهدان کارش بهتر هست بروید پیش ایشان. بعد حقیقتش را بخواهید من دیگر فقط یک معرفی کرده بودم نه محصول را من داده بودم نه اینکه، گفتم مثلاً این آقا دیگر یقه ما را گرفته بود گفته بود فلانی مثلاً جواب من را نمی‌دهد تلفن من را برنمی‌دارد تو به من معرفی کردی و خانم ایشان هم  از پشت تلفن بدوبیراه می‌گفت.

ایشان مثلاً با من تماس گرفت که مثلاً چند روز پیش‌ازاین ماجرا مثلاً یک سال دو سال گذشته بود که فلانی من برای منزل یک اسپلیت می‌خواهم مثلاً فلان چیز. حقیقتش را بخواهید من دیگر گفتم ندارم و عطایش را به لقایش بخشیدم حقیقتاً. چون که می‌دانم این بالاخره شخصی هست که شاید برای من در آینده دچار مشکل بکند و بالاخره انجام نمی‌دهم حقیقت امر.

برای راه اندازی فروشگاه تاسیساتی چقدر سرمایه نیاز است؟

سعید کاظمی: چه توصیه‌ای می‌کنید فروشگاه متوسط به بالا کسی بخواهد ایرکاندیشن فقط سیستم‌های گرمایشی سرمایشی بزند الان حدوداً چقدر به نظر شما سرمایه باید داشته باشد؟ آیا می‎‌تواند اعتباری کارش را استارت بزند یا نه؟ یا حتماً باید با سرمایه نقد از  نمایندگی‌ها بخرد؟

آزما شهرکی: خوب شرایط فعلی کشور خوب می‌دانید توی این شانزده سال خیلی شرایط مختلفی شرکت‌ها می‌دادند. مثلاً یک زمانی هر شرکتی سه چهارتا برند داشت خود آن شرکت فقط. یعنی فرض بفرمایید شرکت مثلاً شرکت پرکیش که کولرهای هیتاچی، فیلیپس و هیتاچی هم می‌آورد همه هم مال یک شرکت بود اصلاً خودش رقابت می‌کرد یعنی اصلاً درون‌سازمانی رقابت می‌کرد.

مثلاً رئیس فروش این برند چون رئیس فروش‌ها داخل یک شرکت بودند ولی باهم هم رقابت داشتند. ولی خوب بعداً آن تحریم شدند همه این‌ها رفتند و مثلاً بازار محدود شد نقدی شد و شرایط سخت شد. در حال حاضر خب اکثر بازارگردی هست به علت تورم و خوب خیلی‌ها هم می‌ترسند بالاخره یک روز می‌گویند مثلاً برجام نزدیک است و قرار است دلار بریزد یکی می‌گوید نه ابر تورم خواهیم داشت برای همین شرکت‌ها هم بالاخره در حال حاضر محتاط‌اند.

سعید کاظمی: برای فروش بیشتر چه راهکاری پیشنهاد می‌کنید؟

آزما شهرکی: برای فروش بیشتر، تبلیغات به نظر من از همه مؤثرتر هست و بهتر است و مخصوصاً تبلیغاتی که شرکت‌های بزرگ انجام می‌دهند، ما داشتیم مثلاً یک محصولی بوده که مثلاً یک کولر ایکس فایتینگ ال جی تازه امروز به ما رسیده بوده مثلاً زمانی باید می‌گذشت باید کولر جا بیفتد برود خانه مردم از آن استفاده کنند مثلاً روال طبیعی کولرها این‌جوری هست. یک کسی می‌خرد می‌برد توی خانه کیفیتش اوکی هست اون معرفی می‌کند.

مثلاً من به شما معرفی می‌کنم که بیایید فلان چیز را بخرید و چیزی که هست این که ما درهمان روز فروختیم به چه شکل ازبس‌که مثلاً شرکت گلدایران صبح تا شب تبلیغات آن کولر را می‌گذاشت. روزی که محصول به ما رسید ما همان روزش محصولاتش را فروختیم. ولی بوده که محصولی سه سال چهار سال توی انبار بوده و نتوانستیم بفروشیمش.

باید مارکتینگ و بازاریابی را یاد بگیریم؟

سعید کاظمی: من خودم خیلی مشاوره می‌دهم به دوستان عزیز  و تبلیغات بخشی از مارکتینگ یا بازاریابی هست. حالا آری همه باید مارکتینگ بلد باشیم.به‌جرئت  می‌توانم بهتان بگویم نه.  آقای مهندس رفتم حسابدار گرفتم چون حسابداری بلد نیست رفته‌اند مثلاً مدیر فروش برای یک فروشگاه بگیرد یا یک فروشنده با سروزبان خوب و روابط‌عمومی  بگیرد خب توی این مارکتینگ هم توی این بازاریابی هم حالا می‌تواند دیجیتال مارکتینگ باشد. خیلی مارکتینگ شاخه‌های بسیار گسترده‌ای دارد. بستگی به نوع شرکتش هم دارد یکی هست بازاریابی‌هایی مثلاً گوریلا مارکتینگ می‌کنند بازاریابی خیلی پرسروصدا می‌کند هزینه‌های هنگفتی هم باید  بپردازند یکی هم سوشیال مارکتینگ هم انجام می‌دهد یکی دیجیتال مارکتینگ انجام می‌دهد.

البته سوشیال خودش زیرمجموعه دیجیتال هست مارکتینگ. یعنی مارکتینگ نیاز و شناسایی آن نیازهای جامعه است  اگر دقت کردید آقای مهندس توی صحبت‌هایشان گفتند، گفتند یک محصولی هست توی سیستان و بلوچستان مشتری نمی‌خرد حالا شما بگویید سامسونگ درجه یک هست. سامسونگ کولرگازی سامسونگ را نمی‌خرد حالا به هر دلیل فرهنگی دارد نمی‌دانم تبلیغات سامسونگ ضعیف بوده تا وقتی مارکتینگ انجام می‌دهید یعنی مشاور مارکتینگ در کنار خودتان دارید و تخصصی نه مارکتینگ بروید ذهنتان مثل شرکت‌های بزرگ مثل سامسونگ وال جی و اینها برندهای بزرگ در حد سامسونگ مارکتینگ کسب‌وکارهای کوچک متوسط آن به شما می‌گوید که باید پرسنای مشتری‌ات را دربیاورید آن به شما کمک می‌کند.

می‌گوید من می‌روم آمار و اطلاعات سیستان و بلوچستان را توی سایت‌های چه درمی‌آورم سایت‌های تحلیل آمار مثلاً گوگل خیلی از شاخه‌‌های بالاخره متخصصین می‌دانند که مثلاً توی گوگل چقدر اطلاعات است فیلتر می‌کند برایتان مثلاً می‌گوید در تهران، در اصفهان یا در سیستان و بلوچستان مشتری آیا این کلمه را سرچ کرده آیا مشتری می‌خواهد این محصول را، شما باید سؤال‌وجواب‌های محلی بکنید تحقیقات محلی بکنید پرسناژ مشتری را دربیاورید بعضی‌ها بیشتر جو گیر می‌شوند می‌روند یک‌عالمه تبلیغ می‌کنند بنر می‌زند فلان می‌زند اس‌ام‌اس می‌فرستد بابا اس‌ام‌اس برای صدهزار نفر مثلاً توی یک شهر می‌فرستی. برای دویست هزار نفر می‌فرستی.

اما آن دویست هزارنفری صد تای انها کولرگازی نیاز دارند این روش تبلیغ برای بیزینس کوچک اصلاً جالب نیست، یعنی اگر آن پول اس ام اس اش را برود اگر یک تبلیغ کلیکی محدود کنترل شده مثلاً تو ورزش سه بدهد تبلیغات کلیکی بدهد. آن مشاور به او می‌گوید این تبلیغ را بده این پانصدهزار تومان را هزینه کن. ولی بگذار یک بازخوردش را ببینیم، ببینیم چند تا چند نفر به مشتریان تو اضافه می‌شود. یعنی اینکه این دوستمان این سوال را پرسید خیلی سوالش کلی هست. یعنی مثلاً من چه جوری فروشم را بیشتر بکنم. آیا نیاز به یک استراتژی دارد تاکتیک دارد بعد برایتان استراتژی بنویسند هدف‌گذاری کنید توانایی‌هایتان را باید آن مشاور بیاید بررسی کند یعنی یک موقع هست که شما درست است.

یک حسابداری بلد نیستی، یک مشکل مالیاتی حقوقی برایت پیش می‌آید، می‌روی از کارشناس‌اش کمک می‌گیری، تو مارکتینگ تو فروش تو تبلیغات و تو بازاریابی‌ام. حتماً باید از کسی که تجربه دارد به دنیای کسب وکار آشنایی دارد. صد تا کتاب خوانده پنجاه تا دوره رفته خودش سالها کسب وکار داشته کمک بگیرید. حتماً باید از او مشاوره بگیرید و استراتژی بنویسد. توانایی‌های شما را بداند اینجوری نیست. که من مثلاً خیلی توان کمی دارم توان مالی ضعیفی دارم بعد شروع کنم بگویم بله آقا من می‌توانم با شرکت عالیس که هشتصد میلیارد تومان درصدا و سیما تبلیغ می‌کند.

رقابت کنم این اصلاً غیرمنطقی هست، ولی اگر به قول شما برود یک نفر نمایندگی آلیس را بتواند بگیرد او موفق است. چون خیلی از بار تبلیغاتی و فشار را عالیس به عهده گرفته این دیگر اصلاً نیاز نیست ذهن خودش را درگیر بازاریابی و تبلیغ بکند. عالیس دارد کارش را انجام می‌دهد این فقط باید بتواند انبارداری خوب بکند و سیستم توزیع رو خوب بتواند انجام بدهد. موضوع دیگر پیشنهاد خودتان چه هست؟ حالا شما کارهایی که نباید انجام بدهیم و کار‌هایی که باید انجام بشود را بگویید یعنی خلاصه تو چهار پنج دقیقه که دیگر داریم به آخر برنامه‌مان داریم نزدیک می‌شویم.

اگر رقیب زیاد است و مشتری می‌خواهد که کار با کمترین هزینه محصول را بفروشیم چه کنیم؟

آزما شهرکی: در مورد کارهایی که باید انجام بشود و انجام نشود گفتم که یکی البته یکی دیگر از دوستانمان  یک سوالی داشت فکر کنم قطع شد آقای وزیری حالا نمی‌دانم شما می‌خواهید جواب بدهید یا بنده. اگر رقیب زیاد است و مشتری می‌خواهد که کار با کمترین هزینه انجام بشود برایش و انتظار دارد ما ازسودمان بگذریم و چه کارکنیم این مواقع ، شما پاسخ می‌دهید یا من پاسخ بدهم. صدای شما را ندارم.

سعید کاظمی: می‌خواهیم تجربه شما را بشنویم بفرمایید.

آزما شهرکی: عرضم به حضورتان ببینید من نظرم این است که نظر شما را نمی‌دانم واقعیت امر نظرم این است که هزینه را کم نکنید یعنی قیمت را پایین نیاورید چون که کسب‌وکار با سود می‌چرخد و اگر سودی وجود نداشته باشد. کسب‌وکاری هم وجود ندارد درست است که بالاخره ما خودمان هم همیشه می‌رویم از جایی خرید می‌کنیم که مناسب‌تر به ما می‌دهند.

ولی این مناسب‌تر دادن یک حدی دارد به نظر من، آن حدش این است که به کسب‌وکار آسیب نخورد. یک جمله از مدیرعامل شرکت نیسان من خدمتتان بگویم که این را من یک جایی خواندم نوشته بود که برای من مهم نیست چند تا ماشین نیسان در سطح جهان تردد دارند. برای من این مهم است که هرکدام از آن ماشین‌هایی که تردد دارند چقدر سود وارد جیب شرکت نیسان کرده‌اند و به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین مدیران جهان شناخته شده بود ایشان و برای همین به نظر من شما قیمت را کم نکنید و چون سودی نباشد کسب‌وکاری نیست.

ولی خوب سعی کنید با همان قیمت یک مقدار خدمات بیشتر ارائه کنید یک مقدار تمایز بیشتر ارائه کنید مثلاً ما در زمینه کولر مثلاً یک‌پایه دیواری و یا مثلاً زمینی رایگان بدهیم به مشتری که مثلاً بقیه رفقایمان این کار را نمی‌کنند و مثلاً این می‌شود یک وجه تمایز برای اینکه مثلاً قیمت را من بیاورم پایین او بیاورد پایین آخرش تکلیف چه می‌شود بالاخره و این پاسخ من بود. خوشحال می‌شوم پاسخ شما را هم بشنوم.

تخفیف بدون برنامه برای فروش بیشتر کار خوبی نیست؟

سعید کاظمی: یعنی توی مجموعه‌هایی که مشاوره می‌دهم به آنها می‌گویم. اصلاً تخفیف خیلی کار بدی هست، می‌دانید چرا تخفیف توی خاطر مشتری نمی‌ماند ولی این ذهنیت توی ذهن مشتری ایجاد می‌شود؟ که شما دارید خیلی سود می‌کنید. مخصوصاً تخفیف یکهویی یعنی مثلاً فردا چک دارید مشتری که نمی‌داند این هفته مشکل مالی دارید بعد می‌آیید شروع به تخفیف‌های زیاد بی‌ربط دادن. من می‌گویم در ازای تخفیف باید به ایشان هدیه بدهید هدیه توی ذهنش می‌ماند دوتا مزیت برایمان دارد ما هدیه را معمولاً مناسب‌تر می‌خریم با قیمت فروش به ایشان می‌دهیم یعنی چه؟

یعنی او فکر می‌کند که مثلاً مشتری من محصول سیصد هزار تومان خریده‌ام مثال می‌گویم پانصد هزار تومان دارم می‌فروشم مشتری احساس می‌کند پانصد هزار تومان یک کالا  به دست آورده خب، شما سیصد تومان عملاً از دست داده‌اید. ضمناً آن هدیه اگر از هدایایی باشد. که همیشه جلوی چشمش هست و همیشه به آن دسترسی دارد یک چیزی که حالا شاید مصرفی باشد خاطرش می‌ماند و بعد می‌رود به‌ خاطر آن هدیه برای شما تبلیغات می‌کند یعنی می‌گوید. من رفتم یک جایی فلانی این را از او گرفتم مثلاً این کتری را او به من داد و مثال می‌گویم، هر وسیله‌ای، این گلدان را فلانی به من هدیه داده. اره رفتیم کولر را گرفتیم پایه‌اش را هم هدیه داد، یک ماده نظافت کننده هم داد سالی یک‌بار ما باید بریزیم داخلش.

مثال می‌گوید کولر را تمیز کند، ولی آن تخفیف یادش نمی‌ماند و تخفیف را هم روی زرنگی خودش می‌گذارد می‌گوید من تخفیف خوب گرفتم. من همیشه به جای کلمه رقیب از کلمه همکار استفاده می‌کنم. می‌گویم باید همکاران مجموعه‌ای باید با همدیگر اتحادیه و انجمن داشته باشند. شاید یکی دو تا نخاله هم داخل آن باشند که اصلاً همراهی نمی‌کنند حرف گوش نمی‌کنند و معمولاً آنها حذف می‌شوند اما توی فروش اول مشتری باید اعتماد کند. خیلی وقت‌ها مشتری شده آمده به مجموعه ما می‌رود از دیجی‌کالا می‌خرد یک میلیون دومیلیونی گران‌تر می‌خرد به او می‌گوییم ما ارزان‌تر داریم به تو می‌دهیم می‌گوید نه من دیجی‌کالا می‌خرم چون به آن اعتماد دارد پس قیمت ملاک اصلی خرید نیست سود هست،

اعتمادسازی است که سود خودش را دارد. خوب باز یک درس تخصصی هست حالا ان‌شاءالله من دوره آموزشی نود دوره آموزشی دارم روی سایتم رایگان می‌گذارم آنجا خیلی با جزئیات دارم بحث می‌کنم. آنجا همه چیز هم رایگان هست هیچی پولی نیست، نود دوره می‌توانند بیایند دوره‌هایش هم پنج دقیقه‌ای هفت دقیقه‌ای ده دقیقه‌ای است.  همه تجربیاتم همه مسائلی که دارم اینجا خلاصه‎‎‌اش می‌گویم یعنی مشتری؛ آقای مهندس حرف جالبی زدند اگر شما فروش نداشته باشید و اگر درآمد نداشته باشید شکست می‌خورید جمع می‌شود مجموعه. آن آدم‌های ضعیف آن‌هایی که فکر می‌کنند بیایند با یک سود یک درصد دودرصدی بدهیم ما آنها حذف می‌شوند آن بزرگتره.

که آن کسی که مثلاً سال‌هاست هفده هیجده سال است دارد کار می‌کند او که با شش ماه فروش کم که الان که یک مقداری چندماهه فروش‌ها خیلی حال خوشی ندارد آن بزرگ‌ها می‌مانند این ضعیف‌ها همه حذف می‌شوند مجبورند بعد از پنج شش ماه که اجاره کسب‌وکارشان را از جیب‌شان دادند دیگر حذف می‌شوند درست می‌گویم آقای مهندس؟ توی سه چهار ماه گذشته انتهای سال 1400 خیلی بد بود یعنی از بد یک چیزی آن ورتر بود ولی چه کسانی دارند جمع می‌کنند آقای مهندس کسب‌وکارها، ضعیف‌ها دارند جمع می‌کنند بزرگ‌ها که می‌مانند بزرگ‌ها همه‌اش چند ماه ازجیب‌شان می‌خورند سود نخواهند کرد یا فروششان آن‌قدر سطحی تر هست، هزینه‌هایشان بیشتر در نمی‌آید.

تجربیات راه اندازی فروشگاه تاسیساتی
با رقیب با سرمایه زیاد چطور رقابت کنیم؟شما که تجربه راه اندازی فروشگاه تاسیساتی دارید.

سعید کاظمی: یکی از دوستان سؤال پرسیدند. من فروشگاه دارم با سرمایه کم ولی چون فروشگاه خریدش از کارخانه زیاد است درصد تخفیفش خیلی بالا است من اگر کنتور آب می‌خرم پانصد و بیست هزار تومان همکار من فروشش شاید پانصد و.. آن این خیلی حرف جالبی است. من سال‌ها پیش شما نگاه کنید کسب‌وکاری که یک دانه می‌خرد و آن هم قسطی می‌خرد با آنی که ده تا می‌خرد نقدی می‌خرد و آن کسی که صد تا می‌خرد نقدی می‌خرد کسب‌وکارش خیلی با همدیگر فرق می‌کند شما باید نمی‌توانید کار خیلی خاصی انجام بدهید.

چون قدرت سرمایه را نمی‌توانید دست‌کم بگیرید. آقای مهندس این لایومان را تمام کنیم، من تو لایو بعدی در مورد تخصصی در سیستم‌‌های سرمایشی صحبت خواهیم کرد. جواب این دوستمان را هم در بخش بعدی صحبت‌ها کامل خواهم داد.

امیدوارم صحبت های من با مهندس شهرکی در مورد تجربیات راه اندازی فروشگاه لوازم تاسیسات و کولر گازی برای شما مفید بوده باشد. و پیشنهاد می کنم. بحث بعدی که کلی در مورد مسائل فنی کولرگازیها صحبت کردیم را هم گوش کنید. کلی مقاله در مورد تجربیات کارهای مختلف براتون اماده کردم . دعوتتون می کنم. از انها هم بازدید کنید. من سالهاست برای خرید لوازم تاسیساتی خودم از سایت دما تجهیز استفاده میکنم. به شما هم استفاده از این سایت را توصیه می کنم.

ویلچر هم مانع من نشد داستان زندگی ممد داداش

ویلچر هم مانع من نشد داستان زندگی ممد داداش

برای تماشا ویدئو کامل مصاحبه من با آقای سید محمد سجادی(ممد داداش) از طریق لینک ذیل اقدام فرمائید.

برای شنیدن فایل صوتی مصاحبه من با آقای سید محمد سجادی(ممد داداش) از طریق لینک ذیل اقدام فرمائید.

سلام به همهٔ دوستان عزیز، امشب با آقای سید محمد سجادی در خدمت شما عزیزان هستیم، و خیلی بحث دوست‌داشتنی و انگیزشی داریم. عنوان بحث ما ویلچر هم مانع من نشد و داستان زندگی ممد داداش است. آقای سجادی طی یک حادثه تصادف دچار آسیب نخاعی می شوند. اما این موضوع مانع ایشان برای نشستن در منزل نگردید.

سید محمد سجادی: خیلی جوان‌ها به من پیام دادند که آقای سجادی ما چه کاری  بکنیم. زندگی سخت هست و مشکلات زیاد هست و بعد از تجربه خودم به ایشان می‌گویم. می‌گویم الان اینقدر امکانات و زیرساخت‌ها برای شما مهیا هست و خدا به شما نعمت سلامتی را داده و این سلامتی مثل یک تاجی روی سر شما است. متأسفانه قدر آن چیزهایی که دارند را نمی‌دانند

سعیدکاظمی: من امشب در خدمت آقای سجادی هستم یا به قول خود ایشان ممد داداش

سید محمد سجادی: من عاشق این اسم هستم. ممد داداش که دارم می‌گویم یک سبک زندگی هست دیگر، من خودم خیلی دوستش دارم. همه فامیل، حتی بچه‌های خواهر و برادرم همه من را داداش ممد صدا می‌کنند یا همان ممد داداش، کلاً همه من را به‌عنوان ممد داداش می‌شناسند حتی دختر خودم هم گاهی وقت‌ها من را با ممد داداش صدا می‌کند.

سعیدکاظمی: خیلی وقت‌ها در اینترنت من بحث‌های انگیزشی را خیلی پیگیری می‌کنم و خوب خیلی برایم جالب است. که وقتی مثلاً زندگی استیو هاوکینگ و نیک سانتوناستاسو را مطالعه می کردم. با وجود معلولیت بسیار شدید، اما آدم های موفقی هستند. یا آقای کایمیناد که بدون دست‌وپا قله کلیمانجارو را فتح کرده و خوب خیلی آدم‌های توانمندی هست. اما من می‌خواهم امشب یک دانه نمونه خوب وطنی‌اش را بگویم و دوست دارم هرکسی که احساس منفی در وجودش هست این احساس‌های منفی را از خودش دور بکند، خوب شما با داستان خودتان شروع کنید ممد جان.

سید محمد سجادی : من اول یک عذرخواهی کنم اگر بالا پایینی دارم، به‌خاطر شرایطم و به‌خاطر افت فشاری که دارم هراز گاهی یک بالا پایینی می‌روم اینها حمل بر بی‌ادبی نگذارید.

داستان زندگی سید محمد سجادی یا ممد داداش

خیلی از دوستان در هایلایت های  پیج (مستر املاک) هم دیدن. حالا من کلیاتش را بگویم من متولد 23 خرداد 1360 هستم. و در سن 22 سالگی و تاریخ 30 مرداد 82 بر اثر تصادف از ناحیه گردن قطع نخاع شدم و حالا دوستانی که اطلاع داشته باشند. من حتی دست‌هایم هم تا پنجه‌هایم هم کار نمی‌کند. که دست‌هایم بعد از تقریباً 2 سال فیزیوتراپی یک حرکت شانه و آرنج دارم. ولی مچم و پنجه‌هایم کار نمی‌کنند، همین‌طور که در تصویر شاید دیده بشود من خیلی به‌سختی مثلاً من نوشتن را نمی‌توانم بنویسم و همان جور که شما گفتید واقعاً ویلچر مانع من نشد.

من هم تلاشم را کردم. بین سالهای 82 تا 88 تقریباً 5 الی  6 سالی که من حتی قدرت نشستن نداشتم، من کلاً روی تخت بودم که به لطف خدا و فیزیوتراپی، کمک خانواده و همسرم اینها خیلی تشویق شدم و توانستم روی ویلچر بنشینم و از سال 1390 هم به‌صورت حرفه‌ای و به‌صورت مستقل وارد کار شدم. سال‌های اول خیلی یعنی از بعد اینکه روی ویلچر توانستم بنشینم خیلی دنبال کار بودم چون من واقعاً آدم یکجا نشستن نبودم حتی با اینکه می‌گویم با این شرایط که قطع نخاع  گردنی بودنم خیلی سخت بود یعنی من دوستان خودم متأسفانه با اینکه نخاع کمری هستند یعنی دست‌هایشان کاملاً سالم است.

وحتی کارهای شخصی‌شان مثل ویلچر زدن را خودشان می‌توانند. انجام بدهند. ولی متأسفانه در خانه افتاده‌اند حالت افسردگی گرفته‌اند چه می‌دانم زخم بستر و اینها همه می‌آید سراغمان، دیگر وقتی ثابت بمانیم، ولی خب حالا خوشبختانه یا متأسفانه من خیلی پر رو بودم و این شرایط را قبول نکردم زدم بیرون که مستقل بشوم، و شکر خدا تا الان توانستم که به قول خودمان گلیم خودم را از آب بکشیم بیرون، حداقل خانه نمانم حالا آن بحث درآمدزایی به کنار، حداقل خانه نمانم این برای من برای خودم خیلی باارزش هست،

زندگی بر روی ویلچر

معلولیت و نواقص جسمی متاسفانه در جامعه بشدت مورد تمسخر قرار می گیرد.

سعید کاظمی : من با دو دسته آدم‌ها در ارتباطم یک عده آدم‌هایی که شبیه شما هستند حالا هر نقصی یا خدادادی هست یا نقصی که بر اثر یک حادثه برایشان اتفاق افتاده و یک سری آدم‌ها هستند. که خوشبختانه هیچ بیماری یا مشکلی ندارند و خیلی امید و انگیزه ندارند ولی به‌وقت آن را پیدا کنیم. اصلاً برسیم به بحث کسانی که به شکلی آسیب‌دیده‌اند. حالا یا در صورتشان یک مشکلی دارند یا جسمشان یک مشکلاتی دارد چون من خودم بگذاریم چون خیلی تجربه‌ام واقعی هست من نقص فک داشتم در صورتم یعنی رشد بیش از حد فک الان جراحی کردم یعنی 10 سال پیش جراحی کردم این بخش از صورت من رشد نمی‌کرد خب الان هم ببینید اینجاها تو رفته هست و بعد با جراحی بهبود پیدا کرد.

سید محمد سجادی: الان خیلی ماشاءالله خوش‌تیپ و جگری آقای کاظمی

سعید کاظمی: شما لطف دارید ولی خوب به دوران سخت جراحی بسیار پیچیده‌ای را طی کردم و برای من بیشتر آن بخش اذیتم می‌کرد مخصوصاً در دوران نوجوانی و جوانی تمسخرهایی که جامعه مخصوصاً اطرافیان، دوستان، فامیل و دانشگاه که مسخره  می‌کردند. در این دوران خیلی به من سخت می‌گذشت. خوب نمی‌دانم شاید من یک مقداری روحیه‌ام حساس‌تر بود دوست دیگر هم در دانشگاه داشتم آن می‌گفت توجه نکن بنده خدا هم مثل من این نقص مادرزادی  را داشت که حالا نمی‌دانم که چه چیزی اسمش را بگذاریم سخت می‌گذشت می‌دانید این‌طور نبود که بگویم نه من برایم عادی بود و خوش می‌گذشت به من.

حالا شما بفرمایید برای دوستانی که مثل شما هستند. و به هر دلیلی دچار آسیب نخاعی هستند. ولی شاید احساس نقص می‌کنند شما چه راهنمایی می‌کنید ایشان را؟

بله نه از این تمسخر و اینها که من خیلی خاطره دارم خیلی، یعنی گفتن ندارد من در همین شرایط خیلی‌ دارم می‌گویم یعنی چندین و چندبار تکرار شده است که متأسفانه این فرهنگ برای ما جا نیفتاده است. که چون خوب روی ویلچریم؟ شاید چه می‌دانم شاید مشکلی هست. که همچین اتفاق افتاده و بارها به‌عنوان گدا آمده‌اند به من پول داده‌اند. که واقعاً شاید در لحظه دنیا روی سر من خراب شده. و الحمدلله خدا رو شکر الان من نیاز مالی ندارم دیگر،شکر خدا

و این حالا با برخوردهای خوبی با ایشان داشتم. مثلاً ناراحتی که بخواهم جبهه بگیرم نبوده به ایشان گفتم که شما هرکسی که روی ویلچر بود دلیل این نیست که گدا باشد و این را هم می‌گویید تمسخر من در دوران ابتدایی مثلاً لکنت زبان داشتم و خیلی شدید بود که خیلی من را مسخره می‌کردند مخصوصاً در زنگ‌تفریح‌ها من کلاً انگار وسیله شوخی دوستان بودم دیگر همه من را مسخره می‌کردند می‌خندیدند ولی خوب همین دیگر شما گفتید نمی‌شود گفت سخت بود ولی همان جا ادامه دادم الان هم همین‌طور ادامه می‌دهم پرقدرت تا تهش هم می‌روم تهش را هم درمی‌آورم.

به همه ثابت می‌کنم که معلولیت درسته محدودیت دارد ولی ناتوانی نیست من می‌توانم انجام می‌دهم

من از همین تریبون اعلام می‌کنم که ممد داداش همان مستراملاک به همه حداقل در ایران ثابت می‌کنم که معلولیت درسته محدودیت دارد ولی ناتوانی نیست من می‌توانم انجام می‌دهم و به همه ثابت می‌کنم این را، به همهٔ دوستان باید بیایند مخصوصاً دوستان هم نوع خودم باید بیایند بیرون ثابت کنند چون واقعاً توانایی‌اش را دارند حالا نه هر کاری ولی خب یک با یک تحقیق کوچک می‌توانند به توانایی‌هایشان پی ببرند و بهترین خودشان باشند واقعاً ماها در 5 تا اگر اشتباه نکنم حالا حضور ذهن ندارم که از گفته‌های کدام‌یک از بزرگان هست در 5 تا کار ما نامبروان هستیم باید آن را کشف کنیم آن 5 تا حالا یکی‌اش را کشف کنیم در همان بهترین باش،

چون واقعاً خالق  ما را الکی نیافریده ما واقعاً الکی اشرف مخلوقات نشدیم می‌توانیم فقط باید خودمان را پیدا کنیم خودمان را باور کنیم.

سعید کاظمی: چه چیزی به تو انگیزه داد که بلند شدی بعد از 6 سال که تو خانه بودی؟ شخص خاصی بود یا اشتیاق بود؟ چه بود یا پذیرش مشکلت بود خودت بگو.

سید محمد سجادی: من اتفاقاً دیروز با یکی از عزیزان همین صحبت بود که چرا مثلاً زیاد برات فرقی نمی‌کند. آری اینها من همان سال‌های اولی که تصادف کرده بودم. خانمم یک برگه‌هایی و دست‌ نوشته‌هایی را در اتاقمان زده بود. یکی از استیکرها  صحبت‌های جبران خلیل جبران بود اگر اشتباه نکنم که خدایا به من فهم بده تا بپذیرم آنچه را که نمی‌توانم تغییر بدهم. بعد یکی هم این بود که از دنیا و مردم آن متوقع نباشم، این همیشه جلوی چشم من بود همیشه جناب کاظمی من جلوی تختم هم زده بودم گفتم یک حالتی که نشسته می‌گرفتم روی تخت کاملاً من این رو خیلی من با خودم تکرار می‌کردم.

بعد خیلی به من کمک کرد. که من از کسی توقع نداشته باشم. چون روزهای اول خیلی دلگیر بودم خیلی ناراحت می‌شدم با این‌ حال داداشم یک روز کار داشت. مثلاً نمی‌توانست بیاید خانه از من خبر بگیرد ناراحت می‌شدم. که چرا داداشم نیامده الان، بعد دیگر از هیچ کسی توقع ندارم من، از هیچ‌کس یعنی برای خیلی عادی شده این قضیه، یعنی خیلی راحت می‌گذرم خیلی ذهنم را درگیرش نمی‌کنم و آن هم که بپذیرم آنچه را که نمی‌توانم تغییر دهم واقعاً من از همان اول این را پذیرفتم که این را واقعاً درک کردم که من نخاعم صدمه‌دیده ضایعه‌ام شدید هست این نیست که با چه می‌دانم.

هرکسی که گفت تو آقا خوب می‌شوی چرا همه سعی‌ام را کرده‌ام امیدم را از دست ندادم که بگویم آقا من خوب نمی‌شوم ولی این هم نیست که  هرکسی هر چیزی بگوید آقا چه می‌دانم فلان جا عمل می‌کنند بروم آنجا دوباره دپرس بشوم یا یکی بگوید تو دیگر کلاً خوب نمی‌شوی نه اصلاً این نیست ناامید شیطان هست من امیدوارم و مطمئنم در سال‌های آینده این اتفاق می‌افتد و مشکل امثال من هم حل می‌شود.

اینترنت و دنیای مجازی فرصت طلائی برای معلولین

 سعید کاظمی: یک نکتهٔ خیلی مهم را من بگویم خدا را شکر الان شبکه‌های مجازی و بحث اینترنت و اینهاست خیلی فضا برای فعالیت باز شده خیلی از اپلیکیشن‌ها و امکانات هست که با گفتن متن تایپ می‌کند. زیرساخت‌ها خیلی بهتر از 10 سال پیش 20 سال قبل هست حالا هرکسی هر آسیب جسمی دیده به نظر من راحت می‌تواند چطور بگویم وارد بازار کار بهتری بشود.

یعنی نسبت به 10 سال قبل خیلی شرایط مهیا شده اگر دوستانی هستند که علاقه دارند مثلاً شبکه‌های اجتماعی بخصوص اینستاگرام کار بکنند من بدون هیچ هزینه‌ای افتخار می‌کنم که بتوانم به آنها هر چه تجربه دارم هر چه دانش در این سال‌ها کسب کردم خیلی دوره گذرانده‌ام برای کسب‌وکار شبکه‌های اجتماعی این را همه رایگان در اختیارتان می‌گذارم هر کس دوست داشت می‌تواند پیام بدهد خیلی با عشق خوشحال می‌شوم که بتوانم کمکتان بکنم.

ممد آقا شما وقتی که این حادثه برایتان اتفاق افتاد؟ اطرافیان چطور پذیرفتند این موضوع را؟

پذیرش برای اطرافیان درجه یک که مسلماً خیلی سخت بود. دیگر ممدی که با دو متر قد شر و شیطان یک جا نمی‌نشست یک‌دفعه‌ای اصلاً هیچ‌کس باورش نمی‌شد. می‌گویم به قولیحادثه خبر نمی‌کند. دیگر همه واقعاً با یک‌چشم به‌هم‌زدن با یک بی‌احتیاطی این اتفاق، البته امثال من زیادند دیگر ما در انجمن خودمان، اکثر بچه‌ها بر اثر حادثه این اتفاق حالا تصادف بوده یا سقوط از ارتفاع بوده از این چیزها دیگر حالا بعضی‌ها خودشان مقصر بودند. خیلی‌ها مثل من مقصّر هم نبودند. دیگر حالا حادثه که اتفاق افتاده البته برای اطرافیان مسلماً خیلی سخت بود، باز همان‌ها هم به روحیهٔ من نگاه می‌کردند وقتی می‌دیدند.

مثلاً زیاد برای من فرقی ندارد حالا حداقل ظاهر کار این بود مخصوصاً سال‌های اول این مشکل را کم‌کم پذیرفتند دیگر چاره‌ای جز پذیرش نیست. یعنی بهترین راه پذیرش هست، بهترین راه به نظر من پذیرش هست، وگرنه مثل همان صحبتی که گفتم وقتی چیزی را نمی‌شود تغییر داد دیگر نمی‌شود دیگر چاره‌ای جز پذیرش نیست دیگر، بعد وقتی پذیرش داشته باشیم وقتی بپذیری خودت این قضیه را خیلی راحت‌تر با آن کنار می‌آیی تا اینکه بخواهی به‌سختی خودخوری کنی که چرا من چرا من چرا من جز اذیت و آزار خودت هیچی دیگر نداری، خودت و اطرافیانت،

سعید کاظمی: آن روز و آن لحظه‌ای که دیگر تصمیم گرفتی که دیگر از این  6 سال ماندن در خانه خسته شدی بگو آنجا چه چیز اتفاق بزرگی افتاد که و بعد رفتی بیرون از خانه؟

یک جرقه، واقعاً یک جرقه من خانه روی ویلچر بودم، سرم را تکیه داده بودم به دیوار و فیلم نگاه می‌کردم حالا حواسم جای دیگر بود یک‌دفعه به خانمم گفتم خانم من می‌خواهم بنگاه بزنم، گفت چه داری می‌گویی؟ محمد گفتم من حالا یک کم هم سابقه داشتم که چون وقتی می‌گویم خیلی کارها را پیشنهاد دادن کارهای اداری، البته من آدم کارهای اداری نبودم اصلاً نمی‌توانم کارهای اداری انجام بدهم که اصلاً موظف باشم سر یک ساعت بروم سر یک ساعت بیایم یک تیپ خاصی بزنم.

اصلاً هم‌چین آدمی نبودم قبلاً، یک چند جا هم انگار در شهرداری انگار در قسمت تلفنچی و اینها توانستم همکاری هم کردم دیگر نتوانستم هر چه دودوتاچهارتا کردم نتوانستم خودم را قانع کنم که سر یک ساعت بروم چون واقعاً من در شرایطی نیستم من بعضی وقت‌ها عفونت این‌قدر اذیتم می‌کند که چندین و چند روز در خانه می‌مانم واقعاً نمی‌توانم حتی بنشینم و در شرایط ما حتی طبیعی هست عفونت ادرار و اینها که دیگر باعث تب و لرز و افت فشار و این چیزها می‌شود هر چه سعی کردم بروم.

یعنی با خودم کلنجار رفتم.  که بروم نتوانستم دنبال یک شغل آزاد بودم که آزاد باشم هروقت حالم خوب بود بروم و هروقت حالم نامساعد بود نروم، تا اینکه می‌گویم یک‌دفعه با یک جرقه گفتم خانم ما می‌خواهم بروم، خانمم هم پایه گفتم من هم‌پایه‌ات هستم، دیگر از فردا شروع کردم به دنبال مغازه گشتن، دیگر حتی وقفه نینداختم در آن، دیگر واقعاً آن چیزی که به ذهنم رسید عملی کردم از فردا خودم رفتم دنبال مغازه و یک مغازه پیدا کردیم همین اطراف خانه، و استارتش را زدیم رفتیم دنبال جواز کسب و شروع به فعالیت کردیم، یک‌دفعه. من عاشق یک‌دفعه‌ای هستم همه چیز یک‌دفعه‌اش قشنگ است، حتی یک عکس، عکس یک‌دفعه‌ای آن خیلی قشنگ هست تا بخواهی ژست بگیرید

سعید کاظمی: محدودیتی که ایجاد نمی‌کنند برای صدور مجوز برای کسانی که روی ویلچر هستند مجوز املاک محدودیت که ندارد؟

حمایت چه؟ حمایت  خاصی هم می‌شوید یا نه؟

سید محمد سجادی: نه هیچی، اصلاً من با بقیه هیچ فرقی ندارم مگر فرق دارم؟ اصلاً از کسی که بخواهد به من ترحم کند بدم می‌آید.در هر شرایطی اصلاً نانوایی که می‌روم صف که می‌خواهند به من نان زودتر بدهند می‌گویم که نه آقا من صفم اینجاست هیچ فرقی با بقیه ندارم،

خب این که باور کردی و پذیرفتی که عادی هست. دیگر حالا یک اتفاق افتاده یک تغییر کوچک با بقیه داری ولی راه یا ساختارت فرقی با بقیه ندارد.

برویم سراغ مستر املاک، و اینکه  از کجا شروع شد؟

سید محمد سجادی: اره مستر املاک از من خیلی حالا شاید به‌خاطر شرایطم که خیلی کارها را در دنیای واقعی نمی‌توانم انجام بدهم در دنیای مجازی علاقه داشتم یعنی از همان اول خیلی دوست داشتم، بعد دیگر با این وضعیت کرونا که پیش آمد. خیلی ذهن‌ها را فعال‌تر کرد. در بحث بیزینس‌های مجازی، من همین‌جا هم واقعاً جا دارد از دوستان چه هم نوع خودم و چه دوستان دیگر که فعالیت می‌گویند چکار کنیم چکار نکنیم همان‌طور که شما فرمودید واقعاً اینستاگرام حالا پلتفرم‌ها دیگر مثل یوتیوب هست.

ولی خوب در ایران به‌خاطر فیلترینگ اینستا خیلی جای مانور دارد، دوستان حتماً حالا هر فعالیتی می‌توانند هر تخصص، اینها واقعاً تخصصی بروند جلو، نه اینکه حالا یک پیج بزنیم حالا برویم ببینیم چه می‌شود، من خودم واقعاً خیلی‌ با این که می‌گویم من فکر می‌کردم بلدم جناب آقای کاظمی، ولی وقتی که وارد بازار شدم و آموزش‌‌ها را گرفتم دیدم من هیچی بلدم نیستم با آموزش بروند جلو دوستان واقعاً اصولی پیش بروند، و هر کاری که دارند می‌توانند در دنیای مجازی فعالیت کنند و به درآمد برسند من این را به ایشان قول می‌دهم، واقعاً جا دارد. جناب کاظمی هم که دیگر پیش‌کسوت هست و دارد حمایتم می‌‎کند.

سعید کاظمی: من هم فروشگاه کامپیوتر 14 و 15 سال داشتم آمدم. این را آنلاینش کردم یعنی یک فروشگاهی آنلاین دکونزو را راه انداختم، وقتی که فروش‌های خودم را می‌دیدم یعنی یک دوست دارم که مشاور کسب  وکار است. همیشه می گوید.چطور مردم از یک شهر کوچک حاشیه کویر از تو لپ تاپ می خرند.  می گوید. من اصلاً باور نمی‌کنم که تو 30 تا دستگاه لپ تاپ در ماه در آن شهر کوچک  و با وجود این غول‌های انلاین بفروشی.

باید تاکید کنم. دنیای مجازی حتما باید با دانش و تخصص پیش رفت.اصلاً این‌جوری نیست که در دنیای مجازی یک پست بیا محتوا بگذاریم و خوب دیگر حالا قرار هست مشتری بیاید، نه این پست باید حتماً هدفمند باشد برنامه‌ریزی بشود برایش یعنی اینستاگرام آنهایی موفق‌اند که استمرار و دوام دارند خیلی بچه‌ها باید دقت کنند یکی می‌رود 20 تا پست می‌گذارد خسته می‌شود خوب قرار نیست موفق بشود چرا 7 و 8 سال پیش خیلی راحت‌تر بود. باید مطالعه کند و آموزش ببیند.

من این کتاب را برای کسی که می‌خواهند خیلی دقیق و حرفه‌ای کار در شبکه های اجتماعی را یاد بگیرد توصیه میکنم. چون فعالت بیزینسی در اینستاگرام یا شبکه‌های اجتماعی یک فرهنگ شده است دیگر الان مردم عادت کردن قبل از آب خوردن هم اول می‌روند گوشی‌شان را بر می‌دارند و کیفیت آن آب را تحقیق می‌کنند یک سرچ می‌کنند.

خوب حالا مستر املاک را بیشتر توضیح بده که چکار می‌کنی کجایی؟

سید محمد سجادی: از سال همان 90 من دقیقاً از روز تولدم شروع کردم یعنی از 23/3/1390 که می‌گویم قرارداد مغازه‌ام رو گفتم از همان روز،  که هیچ‌وقت یادم نمی رود، دیگر بگویم شروع کردم و تا همین 16 آبان 1400، 16 آبان هم یک روز خاصی هست برای من دیگر از همان روز دیگر پیج را من استارت پیج  مستر املاک را زدم.

دیگر گفتم که هم بتوانم اطلاع‌رسانی کنم، چون واقعاً کار املاک خیلی نکاتی ریزی دارد خیلی نکات دارد یعنی با یک واو یک قرارداد را می‌شود زیر و رو کرد یعنی یک نفر را ورشکست کرد یک نفر را پول‌دار کرد، حالا من سعی کردم که زیروبم املاک را به‌صورت پست‌های آموزشی بگذارم و در کنار این هم هدفم انگار معرفی برندهاست معرفی واحد نیست معرفی یک برند هست یک برند را کاملاً معرفی کنم تا حالا هنوز هم شروع نکردم به آن یعنی قصد داشتم بعد از 5 هزار نفر شدن آن کار را شروع کنم من فعلاً در حد آموزش و معرفی واحد دارم کار می‌کنم ولی هدف اصلی من معرفی برند هست حالا در سمت مشهد.اینکه کدام منطقه مشهد هستند؟

سید محمد سجادی: من در قاسم‌آباد فعالیت می‌کنم خوب فعالیتم همه جای شهر هست ولی دفترم قاسم‌آباد هست.

سعیدکاظمی: اگر کسی مشاوره هم خواست می‌توانید راهنمایی کنید؟

سید محمد سجادی: بله مشاوره رایگان، من گوشیم هیچ‌وقت روی سایلنت نیست هر تایمی که دوست داشتتند شماره من هم پیجم هست.

سید محمد سجادی: یک کلمهٔ فصل با منفصل جناب کاظمی کلی علافی و مشکلات حقوقی دارد. یعنی یک پروسه شش‌ماههٔ بالا و پایین دادگاه را رفع‌ورجوع می‌کنم حالا من خودم هم دارم آموزش می‌بینم هنوز که هنوز هم  جزوه‌های همکاران پیش‌کسوت را می‌خوانم.

سعید کاظمی: بگو یک چند تا نکتهٔ مستراملاکی به ما بگو. دوتا فوت کوزه‌گری هست بگو

سید محمد سجادی: اره هیجانی عمل نکنند در بازار، این یک که خیلی مهم هست هم یعنی واقعاً هر مسیری که دیدند همه دارند می‌روند حالا نه سمت املاک نه سمت ملک در هر مسیری که دیدند همه دارند می‌روند آنها برعکس عمل کنند، من این را به ‌شخصه می‌گویم که خودم متأسفانه کلی ضرر کردم در این قضیه که هیجانی عمل کردم ولی خب شما این کار را نکنید یکی دیگر این که بحث ملک امن‌ترین سرمایه‌گذاری هست این را به‌جرئت می‌توانم بگویم.

مخصوصاً سرمایه‌گذاری درازمدت این را من توصیه می‌کنم برای دوستان چون واقعاً سرمایه‌گذاری روی ملک یک کم سرمایهٔ بیشتری می‌خواهد ولی خب امن و خیلی سودآور هست دیگر توصیه‌های ممد داداشی را مستر املاکی که بخواهم داشته باشم در همین قضیه‌های ملکی هست دیگر هر کاری مشاوره بگیرند حالا چه من چه هرکسی دیگر از کسی هم نخواهند در اینترنت در گوگل یک سرچ کنند خیلی جزئیات دقیق به ایشان می‌گویند.

در قراردادهای ملکی تعارف اصلاً نکنند هر چیزی هر سؤالی برایشان مبهم هست حتماً سؤال کنند از فروشنده از بنگاه از خریدار فرقی ندارد سؤال کنند واقعاً قرارداد جای تعارف ندارد یعنی این خیلی مهم هست یعنی شاید بگویم بهترین نکتهٔ لایو آن به‌حساب نکتهٔ ممد داداشی که شما می‌گویید نکته مستر املاکی این هست در قرارداد تعارف نکنید اصلاً تعارف نداریم. آن سوالی که در ذهنتان هست نخواهید بپرسید به قول ما ببخشید می‌رود در پاچه‌تان، یک‌کلام بگویم، هر چیزی برایتان مبهم هست سؤال کنید.

آیا کمیسیون املاک که مشاورین املاک می گیرند مبلغ زیادی است؟

یک بحثی که ممد جان خیلی تو جامعه می‌بینم در مورد کمیسیونی است. که مشاورین املاک می‌گیرند البته من خودم از مشکلات و سختی‌های کار در جریان هستم چون من شغل داداشم هم همین هست در مشهد، شما بگو آیا واقعاً حق کمیسیونی که املاک می‌گیرد مازاد بر حقش می‌گیرد؟

سید محمد سجادی: آقا چرا همان کمیسیون دارم می‌گویم کار املاک یک کار مثل سوپری نیست که روزی هزارها مشتری داشته باشد شاید هفته‌ای یا ماهی یک قرارداد هم نداشته باشد. چرا شما یک قولنامه نوشتید چه خبره این‌قدر از ما می‌گیری؟ آقا تو به‌عنوان‌مثال چهار نفر در آن مشاور املاک دارند کار می‌کنند. چشمشان دنبال همان کمیسیون هست دیگر، به نظرم کمیسیون بنگاه از شیر مادر هم حلال‌تر هست آقا، چون واقعاً دارند زحمت می‌کشند، و خدایی نکرده اگر قراردادی به مشکل بخورد اول‌ازهمه یقهٔ بنگاه گیر هست یعنی بنگاه باید پاسخگو باشد در دادگاهی بخواهد جایی بیاید پس مسئولیت خودش کلی هزینه دارد من این را اصلاً قبول ندارم.دقیقاً همین‌طور هست فقط کمیسیون بنگاه خیلی شیرین هست بدهید آقا نکنید این کار را اصلاً (خنده) هیچ بهانه‌ای نیاورید.

مشتری‌ها که وقتی می‌آیند برای اولین‌بار که شما را می‌بینند برای بازدید چکار می‌کنید خودت می‌روی یا همکارانت را می‌فرستی؟

سید محمد سجادی: نه من با یکی از دوستان صمیمی خودم که در هایلاتم هست که حالا دیروز یا پریروز معرفی‌شان کردم آقا مهدی گلمانی ما یک دوستی ‌ساله داریم که خیلی فراتر از دوستی هست یعنی انگار که ما اصلاً با همدیگر متولد شدیم اصلاً هفت‌ساله نیست،‌انگار هفتاد‌ساله هست ما انگار در این هفت سال همه چیزمان انگار با هم هست یعنی ایشان بازدیدها را می‌رود انگار یک جوری با همدیگر تقسیم‌کار کردیم. پیگیری‌ها، تلفن‌ها و اینها یک‌جورهایی با من است. بازدیدها با ایشان هست و حالا آن مسائل کاری دیگر ولی خوب شده که بعضی موقع‌ها خودم می‌روم بازدید مثلاً نزدیک باشد دوستم نباشد چرا خودم هم می‌روم بازدید هیچ مشکلی ندارد. ببین من همه کار می‌کنم.هر کاری باشد. انجام می‌دهیم هیچ فرقی هم ندارد.

سعید کاظمی: خب می‌دانید جامعه ما بحث تخصصی را طبقه‌بندی می‌کند در ذهن خود با این پیش‌فرض‌های ذهنی درحالی‌که به نظر من یک مقداری بعضی مشاغل خیلی مسئولیتش بالا هست مثلاً یک پزشک یا یک املاک،

 داداشم حرف جالبی می‌زند می‌گوید وقتی دو نفر می‌آیند داخل املاک من، همیشه اول دعا می‌کنم. می‌گویم خدایا یک کارمند می‌آید تمام سرمایه زندگی‌اش را می‌خواهد. بدهد دست من برایش ملک بخرم همه‌اش در دلم دعا می‌کنم می‌گویم خدایا کمک کن که چیزی در ذهن من فراموش نشود که حق این بندهٔ خدا ضایع بشود. به‌هرحال کل سرمایهٔ زندگی‌اش را آورده.  سالها  زحمت کشیده می‌خواهد یک ملک بخرد به یک امید حالا چه انجا بنشیند چه سرمایه‌گذاری حسابش کنیم واقعاً کار ملک یک کار حساس هست.

 سید محمد سجادی: بله دقیقاً همین‌طور هست. دقیقاً واقعاً نکات حقوقی همین دوستمان آقای کرمی از پیش‌کسوتان املاک هستند، اطلاعات کاملی از نظر حقوقی در پیج خودشان دارند. که من واقعاً پیشنهاد می‌کنم از همه دوستان که ایشان را فالو داشته باشند. این‌قدر اطلاعات رایگان در پیجشان دارند که اصلاً نیاز به هیچ پکیجی یا کتابی ندارند،

سعید کاظمی: من هم در سایتم بنام سعید کاظمی کلی تجربیات کسب  وکاری خودم را رایگان در اختیار دوستان گذاشتم.

ممد داداش آن بحثمان جوان‌هایی که سالم هستند شکر خدا همه چیز دارند جوانی و سلامت دارند الان خیلی ناامیدند و دائم افکار منفی را در ذهن خودشان می‌آورند شما چه می‌گویی به ایشان چه حرف خاصی را می‌خواهی به ایشان بزنی؟

سید محمد سجادی: من می‌گویم همین که قبل از تصادفم هم که مثلاً می‌گفتند امروزه کار نیست واقعاً من تعجب می‌کردم من حتی یک روز در عمرم من بیکار نبودم. حتی من در دوران ابتدایی در دوران راهنمایی آن سه ماه تعطیلی دقیقاً بعد از اتمام درسم حالا درس که می‌گویم من نهایت دیپلم گرفتم دقیقاً من‌بعد از دیپلمم شروع بکار کردم حالا یک تایمی خودم مثلاً مغازه زده بودم. بعد آن هم وارد بازار کار شدم ولی کار هست. آقا هرکسی که می‌گوید کار نیست به خدا دارد دروغ می‌گوید. یک کم توانایی و همت می‌خواهد که همه دارند فقط باید پیدایش کنند، یعنی هرکسی بگوید کار نیست می‌گویم دروغ می‌گوید، کار هست در کارکردن باید کمال‌گرا نباشیم این خیلی مهم هست که متأسفانه در جامعهٔ ما این قضیه خیلی زیاد هست.

سعیدکاظمی: یک کتابی صوتی دارم گوش می‌کنم بیندیشید و ثروتمند شوید ناپلئون هیل خیلی تاکید می‌کند یعنی فصل اول آن‌یکی از فصل‌های بسیار جالب در آپارات هم فیلمش هست خواستند رایگان ببینند این‌قدر به موضوع اشتیاق توجه می‌کند من اصلاً احساس خوبی از وقتی با آن آشنا شدم دارم این حس که باید شما واقعاً شوق داشته باشید اشتیاق، عاشق باشید تا بتوانید برسید تا کسب‌وکار را پیش ببرید و موفق باشید اگر شوق و اشتیاق نباشد که آدم بلند نمی‌شود اصلاً از سر جایش، راحت بگیرد بخوابد تا ظهر و بعد تلویزیون را روشن کند یک کیلو بستنی هم بگیرد تخمه هم باشد.

سید محمد سجادی: ببین آقای کاظمی همه‌ ما در بدترین شرایط روحی اصلاً می‌گویم، باز هم یک نفر را خیلی دوست داریم یک نفر برایمان عزیز است اصلاً ما می‌گوییم یک نفر اصلاً بقیه چیزهایش هم هیچ‌چیز، همان یک نفر باید انگیزه‌ات باشد. یک نفر می‌تواند انگیزهٔ استارت کارت باشد، آن یک نفر را باید پیدا کنی،

سید محمد سجادی: همه داریم. اول اینکه سپاسگزارش باشیم اول‌ازهمه سپاسگزاری خدا شکرگزاری خدا را داشته باشیم و بعد هم به‌خاطر آن یک نفر باید بترکانیم. ولی واقعاً نمی‌دانم بعضی‌ها چرا این کار را نمی‌کنند سلامت کامل دارند آهای ملت من یک سر و گردنم دارد تکان می‌خورد ببینید من پا شدم شما هم پاشید می‌توانید، به خدا سخت نیست این‌قدر زندگی قشنگ هست

سعیدکاظمی: اتفاقاً هفتهٔ قبل دیدم که یک همایشی در تهران شرکت کرده بودی از همایش بگو:

سید محمد سجادی: من صبح رفتم شب برگشتم که اصلاً همه تعجب کرده بودند با همهٔ سختی‌اش خیلی سخت بود آقای کاظمی از پرواز جا ماندم به‌خاطر شرایطم به‌خاطر ویلچرم گیر دادند چه می‌دانم باطری‌اش را نمی‌شود ببری در بار با حراست هماهنگ کردند پروازم پرید باز دوباره همان جا انگار یک پرواز دیگر اوکی کردم چون واقعاً دوست داشتم بروم خواستن توانستن است. واقعاً به این قضیه پی بردم همه هم می‌توانند این کار را انجام بدهند.

سعیدکاظمی: همین که خیلی باور داری خیلی تلاش می‌کنی مرحبا به این اشتیاقت اصلاً از این اشتیاق خوبت اصلاً علاقه شدیدی به زندگی خودت داری که توی لایوت باشد استوری‌هایت را نگاه می‌کنم مثلاً انرژی زیادی برای زندگی‌کردن و روحیه دادن و اینها برای آدم‌های مختلف وجود دارد

سید محمد سجادی: ما به دنیا آمدیم که زندگی کنیم پس آمدیم چکار کنیم؟ بابا زندگی را باید زندگی کرد وگرنه نفس کشیدن که همه می‌توانند نفس بکشند از زندگی لذت ببریم آقا در هر شرایطی که هستید و ناراضی هستید. شرایط راعوض کنید؟

سید محمد سجادی: خدایا به من بینشی بده که هرآنچه که نمی‌توانم تغییر بدهم بپذیرم.و از همین که هست لذت ببر، حالا بیایی غصه بخوری که چرا من این هستم یا چرا من؟ نه بابا همین که هست این دمی را که در آن هستیم غنیمت شماریم، شاید ای دوست نرسیدیم به فردای دگر، خب در حال باید زندگی کنیم دیگر غیر از این نیست دیگر، من حالا حساب کنید من کلاً در خانه می نشستم در این 18 سال گوشهٔ تخت الان چه بودم؟ یک‌عالمه زخم بستر، افسردگی، نه دوست، نه کار نه درآمد هیچی نداشتم ولی خب شکر خدا الان همه چیز دارم.کار،تفریح و خوش‌گذرانی‌ام را دارم. کلی دوست و آشنا و درآمد دارم.

سعید کاظمی: بگذارید از زندگی خودم بگویم. من یکی دوتا شکست بد خوردم در این سال‌ها، بعد آمدم یک دفتر آوردم تمام نقاط ضعف و قوت خودم را نوشتم. تمام اشتباهاتی که در زندگی‌ام کردم را نوشتم.

سید محمد سجادی: همان ها هم اشتباه نبوده، به نظر من تجربه هست اصلاً اشتباه نداریم همه‌اش تجربه هست شما اگر آن حالا به قول خودتان مشکلات به قول ما تجربه اگر آنها را نداشتید که الان این آقای کاظمی نبودید دیگر، غیر از این هست؟ اگر همه چیز درست باشد دیگر زندگی قشنگ نیست زندگی بالا پایین رفتنش قشنگ هست دیگر همه‌اش یکنواخت اصلاً روبه‌بالا باشد باز هم قشنگ نیست،

سعیدکاظمی:  من داشتم سه چهار ماه تمرین می‌کردم بروم دماوند، خیلی فشارهای سنگین هر روز هر شب تمرین بعد تو کوه هم خوب دماوند هم برای مثل من خیلی سخت بود خیلی اذیت شدم رفتم قلّه بعد تو قلّه دیدم یک نفربا  دوتا عصا امده داره عصا می‌زند و بالا می رود. با خودم گفتم تو در برابر این بنده خدا هیچی نیستی.

در ادامه اقای کرمی از اساتید اموزش بحث املاک به لایو ما اضافه شدند.

محمد کرمی:  باورها، محمد حرف قشنگی داشت می‌زد می‌گفتش که من اگر قرار بود استپ بکنم باید زخم بستر می‌گرفتم و شما بحث استمرار را صحبت کردید. من همیشه به بچه‌ها می‌گویم در کار املاک چیزی که موفقتان می‌کند، یکی استمرار هست و یکی صبر، اگر استمرار داشته باشید و صبر داشته باشید و حالا آن بحث آموزش را بگذاریم کنار فارغ از هر چیزی اصلاً با آموزش کار نداریم چون دیگر هرکسی مخیر هست و تصمیم‌گیرنده که آیا بخواهد آموزش ببیند یا نخواهد آموزش ببیند

یکسری می‌دانند یکسری نمی‌دانند ولی خودشان را می‌زدند به دانستن. حالا اینها با هم متفاوت هستند وارد این مقوله اصلاً نمی‌شوم ولی اینکه حرف قشنگی محمد می‌زد می‌گفت این استمرار و این انگیزه باعث شد که من بروم در کار و موفق بشوم و باید بپذیرم این را یک شعر خیام دارد من حالا بچه‌ها اگر بروند سرچ بکنند، چنان که هستم شعر، یک غزل خیام هست حالا اگر بروید خیلی جالب هست می‌گوید حالا من هرچه هستم اگر من گبرم، بت پرستم نمی‌دانم، کافرم هر چیزی هستم خودم هستم همینی که هستم. حالا من ترک نیستم ولی ترک‌ها می‌گویند بودی که وار. همینی که هست آقا تنها کسی که می‌تواند من را به رشد برساند تنها کسی که می‌تواند من را بزرگ بکند و من را به آن درجهٔ بالا برساند و حتی من را به زمین بزند خودم هستم.

سید محمد سجادی: دقیقاً

محمد کرمی: می‌بینم که تنها کسی هستم که می‌توانم خودم را به اوج برسانم می‌توانم خودم را به فرش برسانم، از عرش به فرش برسانم، نکته خیلی مهمی بود این را خواستم چند دقیقه که لایو خودم شروع بشود در لایوتان بگویم که نکتهٔ کاملاً درستی را اشاره کردی و من همیشه گفتم می‌گویم و افتخار می‌کنم واقعاً به محمد نه به‌خاطر اینی که با این وضعیتشان کار می کنند.

محمد کرمی و اصلاً نه ترحمی در کار نیست چون خودش هم می‌داند من اگر گیر بدهم گیر می‌دهم اصلاً کاری ندارم که روی ویلچری یا غیر ویلچری، ولی همین که استمرار داری همین که باقدرت می‌آیی جلو همین که ترسی از چیزی نداری این یک دنیا ارزش دارد و مطمئن باش گفتم به تو، یک روزی اگر یادت باشد قبل از اینکه چهارهزار تایی بشوی یادم هست که آن موقع 500 و 600 فالور داشتی،

به تو گفتم یک روزی می‌بینم. که محمد خارج از ترحمّی که وجود دارد خارج از این به اوج می‌رسد چون داری یک سبک متفاوت رو انجام می‌دهی چون داری کاری می‌کنی. که دیگران حاضر نیستند. قبول کنند همان طور که سعید جان گفت، گفت من رفتم کوه دماوند دیدم طرف با عصا دارد می‌آید پس اگر این توانسته من هم می‌توانم چرا برای خودم این‌قدر سخت می‌گیرم هر چیزی را نمی‌خواهم بپذیرم که آقا واقعاً اگر بخواهم می‌توانم انجام بدهم.

شکرگزاری روزانه برای آرامش

سعید کاظمی:  استیو هاروی را خیلی دوست دارم و پیگیر صحبت هاش هستم. خیلی روی شکرگزاری صحبت می‌کند و روی آن، نه روی این بحث که بگویم خدا و فلان مفاهیم مذهبی هرکسی در ذهن خودش یک ذهنیتی نصبت به خدا دارد. و من قرار نیست. موعظه کنم. اما از وقتی که من بحث شکرگزاری را شروع کردم مخصوصاً اول صبح خیلی احساس خوبی به من دست می‌دهد صبح‌ها که می‌روم انگار دنیا رنگی‌تر شده قشنگ‌تر شده یعنی در محیطی که کار می‌کنیم.

دوست من یک ساعت‌هایی خسته شده بودم گفت بیا برویم بیرون یک دوری بزنیم. من برای اولین‌بار بود بعد از 10 سال هست من آنجا کار می‌کنم. نمی‌دانستم این‌قدر درخت در محوطهٔ ما هست این‌قدر گل هست. بعد به او گفتم دوست عزیز من از جلوی این درخت هر روز رد می‌شوم تا حال ندیدم برگ‌هایش از این درخت توت‌های تزئینی هست گفتم این چقدر زیبا هست. من تا به‌ حال از نزدیک این را دقت نکرده بودم. پیچک لای درخت کاج رفته بود. پیچک‌های رونده و درخت کاج‌اش شاید 15 متر 20 متر خیلی بلند بود پیچک این‌قدر محکم لای این درز کاج رفته بود. هرچقدر که می‌کشیدی در نمی‌آمد این‌قدر خودش را عجین کرده بود به درخت کاج من گفتم وای خدا این چقدر خوشگل هست گل‌های لاله اینجا چقدر درآمده قشنگ هست

سید محمد سجادی: شکرگزاری همان‌طور که می‌گویید زندگی را ازاین‌رو به آن رو می‌کند جناب کاظمی، ازاین‌رو به آن رو می‌کند. حالا شما می‌گویید صبح هم قبل از خواب یعنی دیگر آن صحنه‌ای که دیگر چشم‌هایت دارد می‌رود و همان لحظه‌ای که از خواب داری بیدار می‌شوی، تأثیر خیلی زیادی دارد در مورد هر چیز، پدر و مادر، فرزند، هوای خوب، خود خدا، هر چیزی که به ذهن تو می‌رسد. حداقل یکی دو دقیقه استمرار داشته باشد. یعنی آن تایم خیلی مهم هست که بالای یک و نیم دقیقه دو دقیقه بشود خیلی تأثیرگذار هست اصلاً حال تو را خوب می‌کند واقعاً روز تو را می‌سازد خواب آرامی داری، خیلی تأثیرگذار هست من این را به همه یعنی من خودم چندین و چند وقت هست دارم انجام می‌دهم و به همه هم می‌گویم این کار را انجام بدهند.

این بیشتر در مورد خود ممد داداش بود و بحث داستان ممد آقا و مستراملاک و چه روزهایی که از سر گذرانده یکی از دوستان گفته ممد آقا کم‌لطفی می‌کند من متأسفانه این کلمه را خوشم نمی‌آید از آن، به‌هرحال در یک حادثه یک آسیبی دیدند دیگر روی ویلچر نشستند ولی 6  سالی هم در خانه بودند اما تصمیم گرفته است از سال 90 به این سمت تغییر بکند دیگر زندگی را دست خودش گرفته و خدا را  شکر امروز پیج اینستاگرام مستر املاک دارند حتماً دوستان بروند ممد داداش را فالو بکنند و حالا فقط انرژی به اون بدهند حالا ملک هم از اون نمی‌خرند حداقل با کمک فالوور ان‌شاءالله خدا به زندگی‌اش برکت بدهد.

سید محمد سجادی: مرسی عزیزم. ممنون از شما که وقت گذاشتید ممنون از همه دوستانی که در لایو ما آمدند و رفتند و از دوستانی که هستند از تک‌تکشان ممنونم از شما هم ممنونم که همین بستری را گذاشتید تا فرصتی بشود اوقات خیلی خوشی گذشت واقعاً جزء بهترین دقایقی بود که گذراندم کلی انرژی داشت خودتان فالوورهای عزیزتان آمدند و انرژی دادند استاد کرمی که افتخار دادند آمدند در لایو و واقعاً اوقات خیلی خوشی گذشت ممنونم از شما و همه دوستان .

موفقیت استارتآپ

دلایلی که شاید استارت اپ ویلاپرشین موفق می شد

برای شنیدن فایل صوتی دلایلی که شاید استارت اپ ویلاپرشین موفق می شد از طریق لینک ذیل اقدام بفرمائید.

سلام دوستان امیدوارم هم داستان راه‌اندازی استارت‌آپ ویلا پرشین(و هم آن داستانهائی که در طول آن دو سال و نیم بر سر من آمد را به همراه دلایل شکست استارت آپ ویلا پرشین را خوب گوش کرده یا مطالعه نموده باشید. خواهش می کنم. حتما اول ان دو بخش را کامل گوش کنید. تا این مقاله دلایلی که شاید استارت اپ ویلاپرشین موفق می شد برای شما مفید باشد. امروز می‌خواهم. چند دلیلی که امکان داشت این ایده  ویلا پرشین موفق شود را با شما در میان بگذارم.

زمان مناسب یا تایمینگ مناسب

یکی از چیزهای خوبی که آن موقع یعنی سال 1393 این کار را شروع کردیم این بود که تایمینگ یا زمان اجرا پروژه خیلی خوبی بود.باور کنید مثل حال حاضر این‌قدر رقیب و آدم مطلع و باسواد در دنیای اینترنت وجود نداشت. زمان خوبی بود می‌شد گفت اصلاً رقیبی آن‌چنان قدری که شبیه ما کار کند وجود نداشت. یک سایت بود به اسم ویلا جار بسیار قابل‌احترام، ولی این سایت مثل سایت دیوار بود خیلی کار خاصی برای شما انجام نمی‌داد. یعنی تعهدی برای رزرواسیون انجام نمی‌داد.فقط شما وارد سایت می‌شدید عکس ویلا و آدرس و شماره ارتباطی خود را می‌گذاشتید و یک هزینه از شما می‌گرفت و شماره شما را برای مشتریان ارائه می‌داد.

ولی بسیار سایت با سئو قوی، ظاهر تمیز و بسیار شکیل و موفقی بود. اما رقیب آن‌چنانی نداشتیم مثل سایت‌هایی مثل جاجیگا، و شب و اتاقک مثل امروز وجود نداشتند. خوب خیلی وقت‌ها این سایت‌ها را می‌روم و می‌بینم متوجه می شم که تمام آن ایده‌هایی که من داشتم را این دوستان عزیز دارند ادامه می‌دهند و خوشحال که بعضی‌ها توانسته‌اند این ایده را در ایران جا بی اندازند و خیلی هم خوب و قوی دارند کار می‌کنند.

دلایلی موفقیت استارت اپ ویلاپرشین

رقبا جدی و اصطلاحا گوریل نداشتم

حالا هر کسی بخواهد این ایده را راه اندازی کند بای دبا اسنپ رقابت کند. واقعاً رقابت با اسنپ به‌خاطر آن دامپینگی(خارج کردن رقبا با قدرت مالی و فنی )که اسنپ انجام می‌دهد خیلی سخت است. قیمت بعضی خدمات را به‌قدری پایین می‌آورد که به‌صورت انحصاری انجام می‌دهد در عین حالی که ضرر می‌دهد. هدف اصلی هم از میان برداشتن رقبا می باشد. ولی آن زمان ما این مشکل را نداشتم و اگر مجموع دلایلی که برای شکست آوردم را نمی‌داشتیم و کار را ادامه می‌دادم.

بعد از هشت سال طبق اثر مرکب به نتیجه مطلوب می‌رسیدم. حداقل میلیون‌ها نفر ویلاپرشین را می‌شناختند. زمان‌بندی ما خیلی خوب بود. خیلی از کسب‌وکارها خیلی زودتر از نیاز مردم وارد میدان می‌شوند. یعنی تکنولوژی آنها بسیار جلوتر از نیاز فعلی مردم است.هنوز مردم به آن نیاز و درد در بازار جهانی نرسیده‌اند. ما واقعاً یک نیاز را در زمان مناسب به آن رسیده بودیم.

اینکه میخواهیم بریم کیش 8 نفریم و دو خانواده‌ایم، هم دوست داریم بریم مسافرت و هم هزینه نداریم و توان پرداخت هزینه‌های هتل را نداریم. اگر 8 نفر دو اتاق را اجاره کنند شبی دو میلیون و سه میلیون کرایه آن می‌شود.ما می‌خواهیم برای اسکان 200 تا 300 هزار تومان هزینه کنیم خانواده‌ای 150 هزار تومان، واقعاً یک نیاز و یک درد را از جامعه بر طرف می‌کردیم.

مثلاً دوست داریم بریم شمال وسط یک روستای زیبا یک جای جالب کنار جنگل یا ساحل یا در دل دامنه‌های سبلان هرجایی بتوانم این کار را راه‌اندازی بکنم. یک نیاز را در زمان خیلی مناسب توانسته بودیم پیش‌بینی کنیم.اما  همه آن دلایلی که برای شکست آوردم مانع این کار شد. مطمئناً عدم اطلاع کافی از بازار و جامعه مخاطب هدف  و نیاز کاربران یکی  از دلایل اصلی شکست استارت‌آپ‌هاست.

شناسائی به موقع نیاز جامعه

خیلی وقت‌ها مردم در ذهن خودشان یک نیاز را برای جامعه درک می‌کنند. اما واقعاً جامعه به آن نیازی ندارد. خیلی وقت‌ها در کسب‌وکارهای کوچک می‌آیند پیش من مشاوره می‌گیرند.این را چه‌کارش کنیم این را بیاوریم آن را بیاوریم کدام محصول را بیاوریم، کلی پارچه داریم، پارچه طرح هندی داریم، پارچه از دبی وارد کنیم. پارچه از عراق بیاوریم. کدام طرح را بیاوریم. خبو یک ذره باهم هم فکری می‌کنیم.

می‌گویم خب تو چند سال است که کار کردی بازار هدفت چیست. می‌گوید شهرستان با تهران فرق می‌کند من دنبال این هستم که با پیج یا سایتم در تهران بفروشم.به او می‌گویم خوب آزمون‌ و خطا کن، سعی و خطا کن یک بخش جزئی از این بیاور یک طرح سوزن‌دوزی بلوچی بیاور، یک طرح سنتی بیاور، طرح‌های پارچه مختلف بیاور،  بعد جالب است کار را که استارت می‌زند.

می‌بیند که سوزن‌دوزی بلوچی چون تخصص دارد و تجربه دارد می‌تواند خوب مشاوره  به مشتری بده نیاز خیلی جالبی در بازار پدیدار شده است.یک گوشه از بازار را توانسته پیدا کند. ما در ویلا پرشین یک نیاز را شناخته بودیم. اما با همه آن دلایل شکست نتوانسته بودیم موفق بشوم.

دلایل شکست ویلا پرشین

نیچ یا گوشه بازار را شناسائی کرده بودم

شاید در هر کسب وکاری مهم ترین بخش آن شناسائی نیچ یا گوشه بازار باشد. اینکه چه خدمت یا محصولی ارائه بدهم که بتوانم. بیشترین سود را با کمترین رقیب بدست بیاورم. زمانی که من شروع کردم. همه سایت ها بر روی ویلا درشمال کشور کار می کردند. که خوب بازار بسیار بزرگ و با ارزشی هم بود. اما رقابت در آنجا بسیار زیاد یود. من گوشه بازار که همان شهرهای جنوبی بود را شناسائی کرده بودم . هیچ رقیبی نداشتم. باورتون میشه. بعد هفت سال هنوز تماس دارم. که آقا ویلا یا خونه اجاره ای در کیش یا قشم می خوایم شما دارین. با اینکه هر جائی که فکر کنید. تبلیغ داده بودم. تبلیغاتم را پاک کردم. اما باز هم تماس دارم.

در پایان خوشحالم که تکنولوژی و فضای مجازی کمک کرده که دلایل شکست و موفقیت خودم را  با شما در میان گذاشتم. به همه شما دوستانی که تا انتها با من همراه بودید و هر سه بخش داستان ویلاپرشین از استارت، تا دلایل شکست ودلایلی که امکان داشت موفق بشوم را گوش کردید یا مطالعه فرمودید تبریک میگویم. چون شما احتمالاً جزو آن ده درصد آدم هایی هستید که وقتی یک کار را شروع  می‌کنند  تا انتها ادامه می‌دهند و از همه مهم‌تر دنبال کسب دانش و آموزش هستند. مطمئنا دلایل شکست مکمل دلایل موفقیت هستند و اگر تلاش کنید انها را تکرار نکنید یا از انها درس بگیرید. می تواند خیلی به شما کمک کند.

من در سایت سعید کاظمی تلاش می‌کنم تجربیات دیگران را مستند کنم. چون باور دارم می توان از شکست دیگران تجربه کسب کرد. از شما خواهش می‌کنم هر تجربه ای در هر جای دنیا دارید از مهاجرت، بیزینس، تحصیل و خود زندگی با من با ارسال یک فایل ویدئویی یا یک پادکست ساده به اشتراک بگذارید.

دلایل شکست استارت آپ ویلاپرشین

دلایل شکست استارت آپ ویلاپرشین

برای شنیدن فایل صوتی دلایل شکست استارت آپ ویلاپرشین از طریق لینک ذیل اقدام بفرمائید.

سلام بر همه دوستان عزیز امیدوارم داستان راه اندازی و شکست استارت آپ ویلاپرشین را بدقت گوش کرده باشید. در ادامه می خواهم با جزئیات بیشتری در مورد دلایل شکست استارت آپ ویلاپرشین با هم صحبت کنیم. خیلی دوست ندارم تعداد مشخص کنم. ده دلیل شکست یا هشت دلیل شکست، می خواهم مهمترین دلایل که در این سالهائی که از ان موضوع گذشته را با شما در میان بگذارم. اگر داستان یلا پرشین را گوش نکردین یا مطالعه نکردین، پیشنهاد می کنم اول بر روی لینک بالا کلیک کنید و داستان ویلاپرشین را گوش کنید. سپس برگردید به این مطلب و دلایل شکست را مطالعه بفرمائید یا فایل صوتی را گوش کنید.

نداشتن دانش و تجربه

 یکی از اصلی‌ترین دلایل شکست این استارت‌آپ نداشتن دانش بود. من آموزش ندیده بودم. تجربه نداشتم قبل از هر کاری باید کار با دنیای اینترنت را یاد می‌گرفتم. باید  از شتاب‌دهنده‌ها کمک می‌گرفتم. (مثل vcها یا سرمایه‌گذاران فرشته) نباید  کلی هزینه سربار برای طراحی از صفر سایت دادم که آن هم به دلیل بی‌تجربگی بود. چون اول کار با یک قالب آماده وردپرس می‌توانستم با یک هزینه جزئی کار را راه‌اندازی کنم.

پس هر کاری را می‌خواهیم راه‌اندازی کنیم باید بریم در دل ان کار و آموزش ببینیم باید تجربه کسب کنیم. با افرادی که در این زمینه تسلط دارند. مراوده داشته باشیم. حداقل یک ‌سال بریم در پارک‌های علم و فناوری با افرادی که در این زمینه فعال هستند صحبت کنید. با مالکین استارت‌آپ‌های دیگر صحبت بکنیم. مشاوره بگیریم تا حداقل‌ها را یاد داشته باشیم.

مثل من نباشید که بعد شش ماه یک سایت برنامه‌نویسی به شما بگوید باید سایت خودتان را سئو کنید. بعداً فهمیدم خودش هم آن زمان بلد نبوده که سئو چقدر مهم است. به خودش هم گفتم دوشت عزیز تو که می‌خواهی یک سایت بیزینسی راه‌اندازی کنی. همان اول باید در زمان مستندسازی سخت‌گیری می‌کردی. باید سئو، بازاریابی و تبلیغات را به من می‌گفتی. بعداً فهمیدم این بنده خدا کلاً سایت‌های اداری طراحی می کنه یکسری سایت استاتیک یا سایت ثابت با اطلاعات مشخص و اصلاً بحث مالی و بیزینسی داخل آن مطرح نیست.

مشخص نکردن  اهداف و عدم  برنامه‌ریزی

یک چیزی که این سال‌ها مدرسین کسب‌وکار تاکید کردن و خودم هم به آن رسیدم. مشخص نبودن هدف است. قبل از هر کاری باید هدف مشخصی داشته باشیم. برای رسیدن به آن هدف باید دلایل مشخصی را شناسائی کنیم و بعد برای رسیدن به آنها باید برنامه‌ریزی کنیم. یکی از مواردی که من خیلی مشکل داشتم. نداشتن مدل کسب‌وکار بود. نباید این‌قدر گام‌های بزرگ برمی‌داشتم. خودم سال‌ها جنوب زندگی کردم. بافرهنگ و خلق‌وخوی مردم جنوب خیلی آشنا هستم. نباید این‌قدر بزرگ موضوع را شروع می‌کردم.

شاید اول باید از چابهار شروع می‌کردم. بعد قشم را اضافه می‌کردم. بعد کیش را اضافه می‌کردم. حضوری می‌رفتم. مالکین را می‌شناختم. عکس‌ها را خودم می‌گرفتم. تو تصورات خودم نیاز را درک کرده بودم. می‌دانستم یک نفر دارد می‌رود مسافرت نیاز دارد. از افرادی که کنار خیابان ایستادن ویلا اجاره کنه. اما مدل کسب‌وکاری که این کار باید انجام می‌کردید. نداشتم.

باید هدف‌گذاری یک‌ساله و پنج‌ساله می‌داشتم. بر اساس این هدف‌گذاری برنامه‌ریزی می‌کردم. تمام راه‌های رسیدن به این اهداف را برنامه‌ریزی می‌کردم. همان‌طور که در بخش اول گفتم آموزش می‌دیدیم. باید از جیب خودمان هزینه می‌کردیم. باید چند واحد را اجاره می‌کردیم. ببینیم چه مشکلاتی به وجود می‌آید.

قدم هشتم ایده ال گرائی دشمن کسب و کار

ایده‌آل‌گرایی:

دو نکته خیلی مهم را می‌خواهم بر روی آن تاکید کنم که در شکست پروژه مؤثر بود. ایده ال‌گرایی و عدم آشنایی با موضوع اثر مرکب، به‌جرئت به شما می‌گویم هیچ آدم ایدئال‌گرایی مالک یک کسب‌وکار موفق نیست. خیلی از آدم‌ها وقتی می‌خواهند یک کار را شروع کنند این‌قدر ایدئال‌گرایی می‌کنند. این‌قدر برای موضوعات کوچک وقت می‌گذارند و هزینه می‌کنند که از موضوع اصلی و هدف  دور می‌شوند. یک سال‌هایی بود که با دوستان نزدیکم که عاشق کوه بودند خیلی کوهنوردی می‌رفتم و من هم عاشق کوهنوردی شدم. امروز می‌دانم. وقتی قله‌های زیادی را در ایران رفتم.

 موفقیت به‌آرامی و به‌ دور از ایدهال‌گرایی هست. اگر شما ایده ال گرا باشید. به‌جای اینکه اصول کوهنوردی را یاد بگیرید با یک کفش کتونی معمولی یک‌بار بروید یک تپه، شروع می‌کنید به کفش گران‌قیمت خریدن یا تجهیزات آن‌چنانی خریدن. یک روز می خواهیم کوهنورد بشویم. بگذارید. در دل کوهنوردی مفهوم اثر مرکب را هم به شما بگویم. خواهش می‌کنم. کتاب‌ها یا مقالات اثر مرکب را مطالعه کنید. هیچ موفقیتی یک‌شبه، یک‌روزه، یکساله یا انفجاری اتفاق نمی افتد.

شاید بگویید. فلانی با رانت یا ارتباطات دارد.به موفقیت رسیده. برای رسیدن به هر قله موفقیتی باید اصول ان را یاد بگیرید. شاید با هلیکوپتر رانت به قله برسید. اما اگر ندانی یک ماسک باید بزنی یا اب همراهت باشه یا راه برگشت را بلد نباشی یا تجهیزات مناسب همراهت نباشه . یا راهنمای با تجربه ، مطمئنا شکست می خورید. این دو موضوع خیلی مهم است . ایده ال گرا نباشید. و کار را ساده و با حداقلها شروع کنید. بذارید داستانی در مورد یک ادم موفق تو شهر خودمون براتون تعریف کنم.

داستان کوتاه یک استارت اپ

یادم هست که من ویلا پرشین را راه‌اندازی کرده بودم. رفته بود در یک مجموعه یک اتاق اجاره کرده بود. جالب است همان جا محل خوابش هم بود. من خیلی وقتها می رفتم با این ادم ممشورت می کردم . همونجا یک پتو ویک بالشت هم داشت . یک سیستم و یک لپ تاپ ، انتی ویروس و نرم افزار ارجینال می فروخت .رفته بود اذربایجان و ارمنستان یک کارت اعتباری برای خودش گرفته بود . خیلی هم هزینه نمی گرفت. انتی ویروس یا نرم افزارهای ارجینال را روی اینترنت با یک هزینه کم و معقول می فروخت.

همان آدم بعد هفت سال بسیار موفق است. همیشه هم می‌گوید. یادت است تو به لوگو سایت من گیر می‌دادی یا چرا دفترت نیرو نداری. یا چرا تجهیزات نداری. ایدئال گرا نبود لوگو را با ورد طراحی کرده بود حتی فتوشاپ هم بلد نبود. یاد گرفته بود باید به‌آرامی و قدم‌به‌قدم جلو بره. تا به موفقیت برسد. وقتی می‌خواهید بروید دماوند باید تجهیزات خوب بخرید. اما می‌دانید با هزاران قدم رفتن در پناهگاه خوابیدن. برف باریدن وسط تابستان، دود خوردن نزدیک قله و همه اتفاقات پیش‌بینی‌شده و نشده شما به قله می‌رسید.

مثلاً من دفعه اول که رفته بودم. حسابی دود خوردم. اما دفعه دوم ماسک و عینک برده بودم. ایدئال‌گرایی تا یکجایی خوب است اما  آیا فیس‌بوک یا توییتر از ابتدا همین‌طوری که الان هستند بودند. یا خود گوگل، سال‌ها پیش که راه‌اندازی کردند. مثل امروز بودند. یا صدها مثال دیگر،

شکست استارتآپ

نداشتن یک کوچ یا منتور

یک موضوع دیگری که خیلی در شکست یک استارت‌آپ می‌تواند مهم باشد. عدم وجود یک کوچ یا مربی هست. حالا منتور را می‌توان راهنما معرفی کرد. کوچ را هم می‌توان مربی گفت. البته تو اینترنت و اینستاگرام خیلی‌ها خودشان را منتور یا بیزینس کوچ  یا مشاور معرفی می‌کنند. مشاور بحث خیلی تخصصی است. مشاور تمام اصطلاحات تخصصی و نکات فنی این موضوع را بلد هست. مثلاً شما شرکت صادرات و واردات دارید. مشاور تمام اطلاعات دقیق و تخصصی را بلد هست و مسیر را به شما نشان می‌دهد.

منتور کسی هست مثل من که یک کار را تجربه صددرصد دارد. سال‌ها با دیجیتال مارکتینگ، سوشیال مارکتینگ و طراحی سایت درگیر بوده و کلی آموزش‌دیده. هزینه کرده برای اینستاگرام و تولید محتوا، عملاً ما در ایران کوچ و منتور نمی‌شود. مفاهیم را از هم تفکیک کرد. به‌هرحال در بخشی از کوچینگ باید تجربه داشته باسید و منتورینگ هم انجام بدهید. اگر در و ویلا پرشین منتور یا کوچ خوب می‌داشتم و عملاً اواخر پروژه این اتفاق افتاد و از یکی از دوستان من که سایت موفقی دارد.

کمک گرفتم و ایشان یک متخصص سئو و منتور کسب‌وکار به من معرفی کرد. خیلی به من کمک کرد و راهنمائی کرد. همان‌طور که در داستان ویلا پرشین گفتم. این کوچ من بود که باید این استارت‌آپ را شکست‌خورده بدانید. شما می‌دانید که یک کسب‌وکار یا استارت‌آپ مثل اینکه فرزند خودتان را در آغوش خودتان بگیرید تا رشد بکند. وقتی که به شما منتور یا کوچ شما می‌گوید باید از کسب‌وکار خودتان جدا بشوید. انگار از شما می‌خواهند فرزندتان را کنار بگذارید. از شما خواهش می‌کنم. برای راه‌اندازی سایت، پیج یا کلاً نوشتن اهداف و برنامه هامون از منتور یا کوچ باتجربه کمک بگیرید.

خستگی

یکی از دلایل دیگری که معمولاً شروع کسب‌وکاری جدید با انرژی زیادی همراه است؛ به‌طوری‌که بنیان‌گذاران نمی‌توانند بین کار و زندگی‌شان تعادل برقرار کنند به همین دلیل خسته می‌شوند. این موضوع یکی از دلایل مهم شکست ۸٪ از استارتاپ‌هاست. به‌موقع دست از کار بکشید و پس از استراحت، تلاش‌هایتان را از سر بگیرید. راه‌اندازی کسب‌وکار به‌اندازهٔ کافی ذهن شما را درگیر و زمانتان را می‌گیرید. برخی از مسئولیت‌هایتان را به اعضای تیم مطمئنی که گرد آورده‌اید یا تیم‌های مورد اطمینان بیرونی بسپارید.

شرکای نامناسب

یکی از اصلی‌ترین دلایل شکست استارت‌آپ، انتخاب شرکای نامناسب بود. من از طرف‌داران شراکت هستم و به‌جرئت به شما می‌توانم بگویم. بیست شریک در کسب  وکارهام داشتم و با هجده نفر انها موفق بودم. بسیار موفق، دوستی‌های ما همچنان ادامه داشته، پیمانکاری، خریدوفروش جرثقیل بوده. همه موارد مکتوب شده و شرکا من متعهد بودند. یکی از کسب‌وکارهای من که با شریکم شکست خورد کارواش بود. شریکم از من دزدی کرد. اطلاعات مشتری و پول‌ها ثبت نمی‌شود. بم

اند که چه مشکلاتی بعدها برای ایشان ایجاد شد. بلافاصله که متوجه شدم. شراکت را بهم زدم  و ان کارواش را فروختم. آن اقا بعدا افتاد زندان و مشکلات زیادی برای ایشان به وجود آمد. اما در ویلا پرشین مشکل دیگری هم داشتم. شرکا من علاوه بر اینکه مالی قوی نبودند و نتوانستند ادامه بدهند. از کار سررشته و اطلاع نداشتند. یعنی اصلاً از مشکلات سختی‌های کار اطلاع نداشتند. علاوه بر این که هیچ‌گونه کمک فکری و روحی در شروع و ادامه کار انجام ندادن. تازه بعضی موقع‌ها نظریاتی می‌دادند و روی اعصاب من راه می‌رفتند.

از بیرون گود کلی نظر می‌دادند. بدون اینکه بدانند هر تغییر در سایت کلی هزینه و انرژی از آدم می‌گیرد. باز هم تاکید می‌کنم. من طرف‌دار شریک هستم. شریکی که برای من ارزش ایجاد کند. شریکی که از من باهوش‌تر، باتجربه‌تر و سرمایه‌دارتر باشد. شریکم نباید در کار به من کمک کند. شریک مثل پنج تا انگشت دست است که با هم یک‌مشت قوی می‌شوند. اگر شریک من یک بازوی قوی در یک‌دست دیگر باشد. بدرد مشت شدن این دست نمی‌خورد. شراکت خیلی خوب است. تو فرهنگ عامیانه ما شراکت را خوب نمی‌دانند. اما من‌بعد بیست و دو سال کار شراکت را خیلی خوب می‌دانم.

تیم‌سازی و هم‌تیمی‌های  ضعیف

اما یک موضوع دیگری که خیلی به من فشار آورد و من دانش آن را نداشتم. بحث تیم‌سازی بود و هم‌تیمی‌های خوب بود. یک استارتاپ هرچقدر هم که بر اساس ایده‌ای جدید و ناب شکل‌گرفته باشد، در صورت نبود تیم قوی با مجموعه‌ای از مهارت‌ها برای مواجهه با چالش های فراوان کسب و کار، به‌احتمال زیاد شکست خواهد خورد. اعضای تیم در استارتاپ‌ها علاوه بر داشتن مهارت و دانش تخصصی، باید از نظر مهارت‌های ارتباطی، ویژگی‌های شخصیتی و چشم‌انداز و اهداف بلندمدت نیز با یکدیگر و با بنیان‌گذاران استارتاپ هم‌راستا باشند.

 ای‌کاش از اول به‌جای استخدام این‌همه نیرو و اجاره دفتر کار می‌رفتم پارک علم و فناوری و از نیروهای جوانی که آنجا بودند کمک می‌گرفتم و یک فضای اشتراکی اجاره می‌کردم. مزیت بچه‌هایی که تو پارک رفت‌وآمد دارند این که هر کس یک تخصصی دارد و خیلی می‌تواند. در شروع یک کسب‌وکار بدون سرمایه کمک کند. تازه نیاز به پرداخت اجاره دفتر، هزینه شارژ، نیروی انسانی و کلی هزینه ثابت دیگر نیست.

اما بچه‌هایی که با من کار می‌کردند خیلی بچه‌های دلسوز و دوست‌داشتنی بودند و خیلی دوست داشتند استارت‌آپ موفق بشود. اما متخصص این کار نبودند. ضمناً فضا و اتمسفر عوض شده. امروز استخدام نیروی تمام‌وقت که بیاید داخل دفتر بنشیند و برای استارت‌آپ کار کنه دیگر گذشته. همان زمان هم گرافیست داشتم فریلنسر از شیراز برای من کار می‌کرد. خیلی ارزان‌تر از گرافیست‌های شهر خودم بود.

بازاریابی و تبلیغات ضعیف

یکی دیگر از مسائل که خیلی در توسعه کسب‌وکار می‌تواند مؤثر باشد. بحث بازاریابی و تبلیغات هست. من واقعاً هیچ شناخت و تجربه‌ای از تبلیغات وبازار یابی و به‌خصوص فروش نداشتم. نه آموزش‌دیده بودم. نه تجربه داشتم. نه یک کوچ خوب داشتم که بازاریابی و تبلیغات را به من آموزش بدهد. نه فروش را بلد بودم. نه یک کوچ داشتم که بادقت میزان هزینه کرد در تبلیغات را برای من آموزش بدهد. هر کس هر چه به من می‌گفت انجام می‌دادم. کلی هزینه می‌کردم.

نیاز روز، ایستگاه یا در گوگل تبلیغ کن.  بیایم محتوانویس استخدام کنیم. هزینه می‌کردم. کلی محتوانویس استخدام کردم. اما بازاریابی و تبلیغات این‌طور نیست که هرکسی هر چیزی گفت انجام بدهی. باید برنامه داشته باید بر اساس پولت هزینه بکنی و مطمئنا مدیریت مالی در یک کسب‌وکار بسیار مهم است. خیلی از ادم‌ها می گویند. ما پول نداشتیم. نتوستیم کسب وکار را جلو ببریم .به نظر من این می تونه اخرین دلیل باشه . البته من باور دارم . اگر کسبو کار ی می خواهد برند قوی بشود. نیاز به پول زیادی دارد. اگر ی کزمانی سال 87 یا 88 با سیصد یا چهارصد میلیون تومان یک سایت در حد اعتبار دیجی کالا راه اندازی کرد. 

امروز باید در حد چند صد میلیارد تومان هزینه کنی تا سایتی با ان سطح راه اندازی کنید. اگر استارت اپ کوچک می خواهید راه انداز کنید باید مدیریت مالی داشته ابشید. باید تک تک موارد با دلیل هزینه بکنید. باید میزان درامد خودتان در کنار میزان جریان نقدینگی شما به سمت بالا باشد و هزینه ها به سمت نزولی باشد. و کنترل کنید .این هزینه ها جزو هزینه های زود بازده یا دیر بازده هست . با هر هزینه چقدر برگشت سرمایه دارم . ایا این بودجه که پنجاه میلیون در شش ماه هزینه کردم . برای اجاره، تجهیز دفتر و غیره ،

به‌جای ان مثل دوستم یک دفتر کوچک اجاره می کردم . یک سفر چابهار یا قشم می رفتم . با ده تا خانه کار را شروع می‌کردم. تو فضای فروشگاه خودم که الان سایت هم داریم بنام دکونزو می‌نشستم و کار را استارت می‌زدم و آرام‌آرام در شهرها و جزایر جنوبی کار را شروع می‌کردم. تا یاد می‌گرفتم کجا هزینه تبلیغات کنم. مؤثر است.

تغییر ندادن مسیر نادرست (ری برندینگ)

وقتی که ذهن درگیر خیلی از مشکلات می شه و قرار است. یک نفر کل کارهای یک ایده را خودش به تنهائی انجام بده و از طرفی با مشکلات مالی هم سروکله بزند. دیگر فرصتی برای بازبینی ایده اصلی و تغییر مسیر نمی ماند. حالا که چند سال از این داستان گذشته و حالا به این سال‌ها فکر می‌کنم. می‌بینم. اگر یک کوچ می‌داشتم و این یکم ترمز من را می‌کشید و می‌گفت اجاره دفترت را کنسل کن. نیروها را مرخص کن. برو تو خانه‌ات بنشین و بدون اینکه کار را تعطیل کنی. یک ری برندینگ انجام بده. ببین ایده اولیه‌ات چه نیازهایی داشته و حالا کجا هستی. اگر مسیر را یک تغییر کوچک می‌دادم  و کار را دو سال تنها ادامه می‌دادم. شاید امروز جزو برندهای برتر بودم .

راه‌اندازی استارتاپ در موقعیت جغرافیایی نامناسب

مکان راه‌اندازی استارتاپ یکی از عوامل مهم موفقیت آن است؛ به‌طوری‌که آمار نشان می‌دهد ۹٪ استارتاپ‌ها به دلیل نامتناسب بین مفهوم استارتاپ و مکان راه‌اندازی آن دچار مشکل می‌شوند. علاوه بر این، استارتاپ‌هایی که با تیم‌های دورکار راه‌اندازی می‌شوند، باید راه‌های ارتباطی مؤثر با آنها برقرار کنند. در غیر این صورت، فقدان کار تیمی و بی‌برنامگی منجر به شکست استارتاپ خواهد شد. ابزارهای جدید برگزاری جلسات، برنامه‌ریزی، زمان‌بندی و مدیریت آنلاین پروژه‌ها را امتحان کنید و به بهترین نحو در کسب‌وکارتان بکار گیرید.

اگر بخواهم باز هم دلیل بیاورم. کلی دلیل می‌شود آورد. اما مهم‌ترین دلایلی که به نظرم آمد را خدمت شما عزیزان گفتم. امیدوارم موضوع  برای شما مفید بوده باشد و در فایل بعدی مواردی که امکان داشت استارت‌آپ ویلا پرشین موفق بشود را خدمت شما عزیزان به اشتراک گذاشتم. خیلی خوشحالم که با سایت سعید کاظمی همراه هستید و خوشحال می شوم شما هم تجربیات خودتان را با من درمیان بگذارید.

اهمیت هوش مالی در کسب و کار

اهمیت هوش مالی در کسب و کار

برای تماشا فایل ویدئویی اهمیت هوش مالی در کسب و کار از طریق لینک ذیل اقدام بفرمائید.

برای شنیدن فایل صوتی اهمیت هوش مالی در کسب و کار از طریق لینک ذیل اقدام بفرمائید.

امروز با خانم دکتر ضیائیان در خدمت شما عززیزان هستم. و قصد داریم در مورد اهمیت هوش مالی در کسب و کار با خانم دکتر صحبت کنم. خیلی تلاش میکنم. موارد خیلی مهم و ساده را با خانم دکتر صحبت کنم. خانم ضیائیان دکتری اقتصاد هستند. لطفاً خودِتان را بیش‌تر معرفی بفرمایید.

خانم دکتر ضیاییان: به نام خدا. اینجانب مهدیه‌یِ ضیاییان هستم، دانش‌آموخته دکترایِ اقتصاد، در حالِ حاضر استاد کارآفرینی، مدیرِ مرکزِ مطالعاتِ اقتصادی اتاقِ بازرگانی و مشاورِ کسب و کار و مؤلفِ کتبِ اقتصادی و هوشِ مالی هستم. امشب هم با مبحثِ هوشِ مالی در خدمتِ شما هستیم.  

سوال: تعریفِ هوشِ مالی چیست؟

اول با یک مقدمه شروع کنم که خیلی از مردم باور دارند که ما باید حتماً پول داشته باشیم تا بتوانیم از آن پول یک پولِ دیگری به دست بیاوریم. اما این باور حقیقت ندارد. بهتر است به این صورت بگوییم که اگر ما پولمان را در راهِ سرمایه‌گذاری مثلاً سرمایه‌گذاری در طلا از دست بدهیم قطعاً در سرمایه‌گذاری‌هایِ دیگر هم آن پول را از دست خواهیم داد؛ بنابراین این طلا یا سهام یا این خودرو ملک نیست که ما  را پول‌دار می‌کند و این دانِشِ ما درباره به دست آوردنِ این ملک و طلا و سهام هست که ما را پولدار می‌کند. در واقع این هوشِ مالی هست که دقیقاً ما را به ثروت نزدیک می‌کند. و باید بگویم که هوشِ مالی هم در تمامِ ادمهایی که در جهان زندگی می‌کنند وجود دارد.

و این‌که ما بگوییم هوشِ مالی فقط مختص به یک سری افراد است این اشتباه است. هوشِ مالی اون قسمت از هوش است که ما با آن می‌توانیم مسائل و مشکلاتِ مالی را حل‌کنیم. خُوب خیلی از افراد هستند.که وقتی با یک سری از مسائل و مشکلاتِ مالی روبه‌رو می‌شوند. نمی‌توانند این مشکلات را حل‌کنند. در نتیجه از آن مشکلات فرار می‌کنند. این افراد افرادی هستن که هیچ وقت نخواهند توانست این مهارتِ هوشِ مالی را فرابگیرند و نخواهند توانست در زندگیشان هم سرمایه‌گذاری‌هایِ درستی داشته باشند. بنابراین هوشِ مالی آن قسمت از هوش و ذهنِ ما است که توانایی حل و فصلِ مشکلاتِ مالی را داشته باشد   

انواعِ ضریبِ هوشِ مالی را هم توضیح بفرمایید؟

ببینید ما در هوشِ مالی پنج ضریب داریم. در بین این پنج ضریبِ، اولی از ضریب‌های است. که مهم‌ترین است و اولویت دارد به‌دست‌آوردن پولِ بیش‌تر  است. زمانی که ما بتوانیم درآمدِ زیادی را کسب کنیم اما نه در نتیجه سخت‌کار کردن، هوشِ مالی را کسانی دارند که خیلی مختصر و مفید کار می‌کنند. ولی خیلی هم پولِ خوبی دارند به‌دست می‌آورند. پس هرچقدر که درآمدِ ما بیش‌تر بشه اما نه در ازایِ کار کردنِ سخت و طولانی مدت نشان دهنده‌یِ این است که ما هوشِ مالیِ بیش‌تری خواهیم داشت.در نتیجه ضریبِ شماره‌یِ یک که در هوشِ مالی بسیار اهمیت دارد به دست آوردنِ پولِ بیش‌تر است.

ضریبِ دوم ضریبِ محافظت از پول است.

ببینید آنهایی که هوشِ مالیِ خوبی دارند خیلی راحت پول‌هایشان را از دست نمی‌دهند. یک سری افراد هستند که علی‌رغمِ این‌که درآمدِ خوبی دارند آخرِ ماه می‌بینیم پولِ خوبی براشون نمانده است. نه توانستن سرمایه‌گذاری کنند و نگاه هم می‌کنند می بینند. که چیزی که خواستند هم واردِ زندگی نشده. مثلاً طرف خواسته وسیله‌ای بخرد و در نهایت نتوانسه. و حتی نمی‌داند که پول‌ها را چه‌کار کرده است. یک سری اهرم‌ها هست که پولِ ما را از چنگِ ما درمی‌آورند. اما آنها کلاهبردار نیستند. یکی از این اهرم‌ها همین بحثِ مالیات‌ها است.

کسانی که هوشِ مالیِ خیلی بالایی دارند راه‌هایِ خیلی خوبی را بلدند. در موردِ اینکه نه مالیاتِ زیادی پرداخت نکنند که در عوض بتوانند ثروتِ بیش‌تری اندوخته کنند.بنابراین محافظت از پول هم خیلی مهم است در بحثِ هوشِ مالی و اگر ما هوشِ مالی داشته باشیم و قدرتِ جمع‌کردنِ پول را داشته باشیم ولی راهِ محافظت از پولِمان را بلد نباشیم قطعاً به دردِ ما نخواهد خورد.

ضریبِ شماره‌یِ سه ما هم بودجه‌بندیِ پول است.

ببینی همه‌یِ ماها که حقوقِمان را دریافت می‌کنیم یا کسب و کاری داریم و آخرِ ماه سودی را دریافت می‌کنیم باید پولِمان را بودجه‌بندی کنیم. یک سری افراد هستند که بودجه‌بندیِ آنها فقیرانه است. یعنی خیلی وارد نیستند. که این پولی که الان به دستِ من رسیده قرار است برایِ این یک ماه من چه برنامه ‎ای برایِ این پول داشته باشم. اگر نتوانم به شکلِ ثروتمندان و با مهارت و هوشِ مالی  من پولم را بودجه‌بندی کنم قطعاً نمی‌توانم موفق شوم و همین می‌شود که در آخرِ ماه نه پولی برای من مانده و نمی‌‎‌دانم الان چه کنم و این پول کجا رفته.

وضریبِ شماره‌یِ چهار اهرم ساختن از پول

ببینید بعد از این‌که من حقوقم را دریافت کردم یا کارآفرین پولَش را از آن کارگاهِش و کارخانه‌اش دریافت می‌کند باید از پولَش اهرم بسازد. این به چه معناست؟ خُب خیلی‌ها بعد از این که پول را دریافت می‌کنن یا داخلِ بانک‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند یا در صندوق‌هایِ سهام. که این روش، روشِ بسیار کم ریسکی هست و پر بازده هم نیست اما یک نوع روشِ اهرم ساختن از پول است.

آخرین ضریبِ هوشِ مالیِ ما ارتقاءِ دانشِ مالی هست.

ببینید تمامِ علمی که در دنیا وجود دارد برایِ هوشِ مالی روز به روز آپدَیت می‌شود و به روز رسانی و ما باید بر مبنایِ اطلاعاتی که روز به روز آپدَیت و به روز رسانی می‌شود دانِشمان را به روز رسانی کنیم. من یک دوره هوشِ مالی رفته‌ام، متوجه شدم که هوشِ مالی چی هست و از مشاورم راه‌کار گرفته‌ام دیگه تمام و من خدایِ هوشِ مالی هستم. نه این کاملاً اشتباه است. منی هم که مدرسِ این دوره‌ها هستم و مؤلفِ این کتب مدام باید مطالعه داشته باشم ، مدام از افرادِ موفق‌تر کمک بگیرم و مشاوره بگیرم تا بتوانم در کارم موفق‌تر بشوم. این که من یک دوره رفتم و هوشِ مالی فراگرفتم دیگه تمام نه به این شکل نخواهد بود. و من باید هر رو ز این هوشم را به روز کنم تا بتوانم به تواناییهایم برایِ به دست آوردنِ ثروتِ بیش‌تر کمک کنم.   

آدم‌ها باید از چه سنی شروع کنند به هوشِ مالی یادگرفتن؟ مثلاً فرزندِ من از چه سنی باید آموزشِ هوشِ مالی ببیند بهش ارزشِ پول را یاد بدهم؟

از سنِ چهار سالگی که بچه متوجه می‌شود که اصلاً کارکردِ پول چه هست شما می‌توانید هوشِ مالی را شروع کنید. یعنی حالا شاید بچه زیرِ 4 سال خیلی متوجه نیست اما الان که خوشبختانه بچه‌هایِ امروزه خیلی جلوتر از بزرگ‌تر ها هم دارند قدم بر می‌دارند از چهارسال به یعد ما می‌توانیم آموزشِ هوشِ مالی را شروع کنیم تا هفتاد هشتاد سال به بعد انشالله.  

هوش مالی در بخش IQ یا EQ قرار می گیرد؟

بحثِ که خیلی بینِ جامعه کسب و  کار و کارآفرین مطرح شده است و بخشی از جامعه دارد به این موضوع پی می‌برد بحثِ آی‌کیو و ایی کیو هست. هوشِ مالی در کدوم یک از اینها قرار می‌گیرد؟ اگر آی‌کیو و ای‌کیو را هم به ما نشون بدید ممنون می‌شوم.  

ضیاییان: ببینید هوشِ مالی باهوش ذهنی خیلی فرق می‌کند. هوشِ مالی همان‌طور که گفته شد همان بخش از مغز است که می‌تواند به ما کمک کند که ما با مشکلاتِ مالی‌مان به‌خوبی روبه‌رو شده و آنها را حل‌وفصل کنیم. اما هوشِ ذهنی یا همان IQ که شما گفتید خُب یک مثالِ خیلی ساده می‌زنم. یک سری از افراد هستند مثلاً جوانانِ مادر دانشگاه، استعداد درخشان هست، نخبه است و نمرI الف دارد. ولی با یک مشکلِ مالی که روبه‌رو می‌شود عینِ غارنشینان رفتار می‌کند. چرا؟

چون آموزِشِ هوشِ مالی را ندیده است. پس ببینید فردی که تحصیل‌کرده است و بسیار با استعداد است و نمره‌یِ الفِ دانشگاه است. ولی تواناییِ حلِ مشکلاتِ ماللیِ خودِش را ندارد. ولی در عوض ما ثروتمندانی را در دنیا داریم و حتی تحصیل نکردن اما فوق‌العاده پولدار هستند و ثروتمندترین فردِ جهان شدند. پس هوشِ مالیِ ما کلاً ابعادِش با اون بخشِ مغزِمان که مربوط به آی‌کیو می‌شود فرق دارد و هوشِ مالی در وجودِ همه‌یِ انسان‌ها هست و می‌شود با آموزِش آن را بیدار کرد و به‌کار برد در زندگی با مشاوره‌ها و آموزِش‌هایِ متعدد.     

چگونه ترس از سرمایه گذاری و شروع کسب و کار را با افزایش هوش مالی شروع کنیم؟

ضیاییان: ببینید راجع به سرمایه‌گذاری افرادی که هوشِ مالی را آموزِش می‌بینند خیلی خوب تواناییِ این را دارند که بازارها را تحلیل کنند. مثلاً من آموزِشِ هوشِ مالی دیدم و در کنارِ این هوشِ مالی دوره‌هایِ بورس را هم گذراندم. باتوجه‌به این دوره که دیدم و آن آموزِشِ مالی الان می‌دانم که وضعِ خریدِ سهامِ خودرو یا سهامِ موادِ غذایی به چه شکلی هست و به‌جای این‌که در این سهام‌ها سرمایه‌گذاری کنم در صندوق‌هایِ لوتوس مثلاً سرمایه‌گذاری کنم؛ صندوق‌هایِ طلا، حالا باتوجه‌به اُنسِ جهانیِ طلا. 

در این چند روزِ اخیر تعدادی از دوستان تماس گرفتن که ما می‌خواهیم دلار بخریم چون‌که قیمتِ دلار آمده پایین. ببینید برایِ سرمایه‌گذاری در بازارها اصلِ اولیه همین آموزِشِ هوشِ مالی هست. شما اول باید آموزش هوشِ مالی را ببینید تا تواناییِ تحلیلِ بازارها را داشته باشید. خُوب ببینید قیمتِ دلار که الان آمده رویِ بیست و پنج و بیست و شش می‌چرخد. خیلی‌ها دچارِ اِسترِس شدند که آیا الان وقتِ خرید است یا فروش و خُوب ببینید.

بعضی مواقع بازار یک ترسی ایجاد می‌کند و بعضی مواقع یک جوِ روانی داخلِ بازار ایجاد می‌شود. این بحث خیلی مهم است. شما اول باید کامل آموزِشِ هوشِ مالی را فرا بگیرید و بعد از این‌که این آموزِش را فراگرفتید پا تویِ بازارها بگذارید و تحلیلِ آن بازارها را در کنارِ این آموزشی که دیدید فرا بگیرید.  

آیا کسب تجربه واقعی در محیط کار از سن کم می تواند به رشد هوش مالی کمک کند؟

کاظمی: خُوب دیدید که آدم‌هایی که از سنِ کم واردِ بازار شدند و کسب‌وکار دارند یک ذهنیت‌هایِ خیلی خاصی دارند نسبت به بازار. یعنی نگاهِشان با یک نفری که مثلاً فوق‌لیسانس گرفته، دکترا گرفته ولی هیچ‌ کسب‌وکار بیزینسی نداشته خیلی فرق می‌کند و بعضی مواقع هم؛ البته من تویِ بازار اینها را یاد گرفتم که مثلاً چهار پی کسب  و کار خیلی برایشان مهم است. مثلاً مکان هنوز هم اعتبارِش را از دست نداده و هنوز هم 86 درصدِ فروشِ کسب‌وکارها در فضایِ فیزیکی انجام می‌شوند و چهارده درصدِ کسب‌وکارها اینترنتی هستند. من این مطلب را از کسی شنیدم که از 12 سالگی در مجموعع پدرِش کار کرده بود. خیلی به این موضوع تأکید داشت که مکان خیلی مهم است. بعداً من حرفِ این شخص را گوش کردم و فضایِ فیزیکیِ مجموعه‌یِ خودمان را عوض کردم درسته که اجاره‌یِ ما سه برابر شد اما فروشمان هم 5 برابر شد.

ضیاییان: بله قطعاً تأثیر دارد.

کاظمی: نگاهِ آن شخصِ به کسب‌وکار و نگاهِ مالی که داشت و تجربه‌اش خیلی جالب بود برایِ من که چقدر این آدم نگاهِش فرق می‌کند نسبت به آدمی که مثلاً پدرِش کارمند بوده یا خودِش تجربه زیادی در کسب و کار ندارد. تجربه‌یِ واقعی نداشت ولی هوشِ مالیش مطمئناً بالا بود. الان هم خیلی آدمِ موفقی هست. 

 هوش مالی ربطی به تحصیلات دانشگاهی ندارد

ضیاییان: آقایِ مهندِس اصلاً هوشِ مالی؛ همان‌طور که قبلاً هم گفتم به تحصیلاتِ دانشگاهی ربطی ندارد. تحصیلاتِ دانشگاهی می‌تواند تسهیل‌کننده موفقیتِ ما در بازارِ کار بشود ولی هیچ‌وقت تضمین‌کننده نیست. همان‌طور که گفتم خیلی از افرادِ ثروتمندِ جهان اصلاً تحصیلاتی ندارند و خیلی از تحصیل‌کرده‌ها که در همین کشورِ خودمان هستند و فاقدِ شغل و مهارت هستند و حتی ریسک نمی‌کنند و حاضر نیستند. ریسک کنند  و واردِ بازارِ کارآفرینی بشوند.

مثلاً حالا من‌بابِ مثال عرض‌کنم خدمتتون یکی از تحصیل‌کرده‌هایِ همین شهِر خودمان بیرجند، خُوب طرف فوق‌لیسانس بوده، کار و مهارتی نداشته و تصمیم‌گرفته که بوتیکِ لباس بزنه. صد میلیون وام می‌گیرد و لباس‌فروشی باز می‌کند. ببینمید این خیلی اشتباه است. منی که در این شهر زندگی می‌کنم اول باید اگر خودم مهارت و هوشِ  مالی ندارم از یک مشاوره کسب و کار کمک بگیرم. حتماً یکی دو دوره‌یِ آموزشی دارند. این‌که بدون مهارت در یک زمینه‌یِ کاری شروع به کار کنم این بزرگ‌ترین اشتباه است.

ببینید فروشندگی خودِش یک هنر است.

خودِش باید یک مهارتِ خاص را دارا باشد. فردی که دارد آن کار را شروع می‌کند. باید زبانِ بدن را بلد باشد. بحثِ سوشال مارکِتینگ به این شکل نیست که من یک دکور بچینم و بهترین مکان را هم در شهر اجاره کنم. اصلا اینطور نیست. نه به این شکل نمی‌توان مشتری را به خود جلب کرد. من تا خلاقیت از خودم نشان ندهم و تا زبانِ ارتباطِ مؤثر را بلد نباشم قطعاً نمی‌توانم با مشتری ارتباط بگیرم. شاید یک نفر یکبار از من خرید بکند اما برایِ دفعاتِ بعدی از من خرید نمی کند.

خیلی از کسب و کارهایِ ما در داخلِ همین شهرِ بیرجند برایِ این با شکست مواجه شدند به دلیل تعددِ شغل. نگاه نمی‌کنند ککه این شغل اشباع شده در این شهر. حاضر نیستمد مشاوره بگیرند که من این ایراد را هم به اتاقِ اصناف گرفتم در حضورِ خودِ بزرگواران و گفتم که چه بهتر است که شما در اتاقِ اصناف یک اتاقِ فکرِ اقتصادی داشته باشید. مشاوره‌یِ اقتصادی بدهید به دوستانی که قبلا از این‌که بخواهند سرمایه‌شان را از دست بدهند. خُوب گزارشی رسید که ما 350 نفراز اصنافِ پوشاکی در داخلِ همین شهر بیرجند ورشکست شدند.

بدون مهارت، تخصص و بخصوص هوش مالی وارد بیزینس نشوید؟

و خُوب این خیلی آمارِ بالایی هست. آمارِ بیکاریِ ما طبقِ پژوهشی که خودِ من انجام دادم در داخلِ استان 36 درصد .و چه بسا بالاتر از اون هست. و خُوب کسانی که می‌آیند و یک شغلی می‌زنند بدونِ مشورت و مهارت و وارد می‌شوند و دوباره شکست می‌خورند خُب انگیزیِشان هم از بین می‌رود و این است که الان دوستان دنبالِ بیش‌‌تر شغل‌هایی هستند که سرِ کار بروند و آخرِ ماه هم حقوقی دریافت کنند. بزرگ‌ترین عللِ این‌که ما رشدِ اقتصادی را نداریم همین آمارِ بالایِ بیکاری است، همین آمارِ بالایِ ورشکستگی است.

بحثِ سوشال‌مارکِتینگ بزرگ‌ترین بحث در کارآفرینی هستِش که خودِش کلی سخن و حرف دارد و کسانی که می‌خواهند واردِ بازار شوند فقط به این فکر نکنن که من مثلاً پی.اِچ.دیِ فلان رشته هستم . می‌توانم در این رشته موفق شوم. خُب عزیزِ من منی که در رشته‌یِ عمران درس خواندم باید علم و عمل را کنارِ هم داشته باشم و حتی باید یک‌سری دوره‌ها را بگذرانم و کنارِ یک‌سری افرادِ موفق در این رشته قرار بگیرم و از آنها مشورت بگیرم. تحصیلات به  هیچ وجه نمی‌تواند تضمین‌کننده‌یِ موفقیتِ من و شما در بازارِ کار باشد.    

چه کسانی به هوشِ مالیِ بیش‌تری نیاز دارند؟

ضیاییان: همه افرادی که به نوعی با پول سر و کار دارند. نیاز به هوشِ مالی دارند. مثلِ کارمند، خویش‌فرما یا همان کسب و کارهایِ کوچک، مثلِ کارفرما و کارخانه‌هایِ خیلی بزرگ و سرمایه‌گذارها. که این چهاردسته که اعلام کردم حضورتان نیاز دارند  که هوشِ مالیِ خودشان را به روز کنند و از این طریق بتوانند به درآمدِ بیش‌تری دست پیدا کنند.   

در مورد نگهداری پول بیشتر توضیح بدهید؟

کاظمی: یک بحثی که در این 5 بخشِ اولی که بیان کردید بحثِ نگهداریِ پول است. آیا نگهداریِ پول مفهومِش این است که ما خرج نکنیم؟ مثلاً من در ماه 30 میلیون درآمد دارم. آیا منظور این است که من نگه‌دارم، ذخیره کنم و یا سرمایه‌گذاری کنم. یا این‌که کالایِ موردِ نیازم را نخرم. لطف کنید این را هم توضیح دهید.

ضیاییان: ببینید بحثِ محافظت از پول همان‌طور که با مثال برایِ شما توضیح دادم یکی از این موارد در کسب‌وکارها بحثِ مالیات است که خیلی کارفرما را اذیت می‌کند. خُوب خیلی‌ها هستند که با چنان مهارتی دارند دفترهایشان را پلمپ می‌‌کنند و از سایرِ روش‌‌هایِ درست و قانونیش دارند استفاده می‌کنند یا سایرِ روش‌ها را در کنارِ کارِشان؛ خُوب سودی که به دست می‌آورند جایِ دیگری دارند سرمایه‌گذاری می‌کنند، باز سود را واردِ کارِ خودشان می‌کنند و به این شکل جلویِ ضرر را گرفتند.

بحثِ حالا محافظت از پول که گفتید بیش‌تر به این‌طوری است. یعنی نتوانند پولِ شما را از شما بگیرند. ببینید یک مثالِ ساده‌تر هم خدمتِ شما توضیح بدهم. مثلاً من در منزل غذا دارم، انواعِ گوشت را دارم، برنج و روغن دارم، بهترین مواد غذایی را داخلِ منزل دارم و نیازی نیست که من هر شب رستوران بروم و غذاهایِ فست‌فودی  استفاده کنم. در خانه سالمِش را تهیه می‌کنم و به این شکل جلویِ ضررِ مریض شدن و هزینه‌هایِ درمانی را هم گرفتم. بحثِ مدیریتِ درست یعنی این. 

آیا درآمد خودمان را به کالای مصرفی تبدیل کنیم یا سرمایه گذاری کنیم؟

کاظمی: حالا من بعضی اوقات به دوستان یا کسایی که مشاوره می‌گیرند می‌گویم که وقتی شما یک حداقل درآمدی؛ حالا هر مبلغی که باشد نباید  این را به کالایِ مصرفی تبدیل کنید. چون زمانی که به مبل تبدیل می‌کنید یا این‌که مبل دارید و حداقل دو سالِ دیگر این مبل کار می‌کند و مبلِ نو می‌خرید، خُوب شما اطلاع دارید که مبل بعد از یک سال کار باید به یک‌سومِ قیمتِ تمام‌شده بفروشید. عملاً سرمایه‌گذاری هست که به هیچ درآمدی برایِ شما ختم نمی‌شود.

متأسفانه من خیلی در این موارد دیدم. من خیلی با کارآفرین‌ها صحبت می‌کنم و از آنها ایده می‌گیرم. به یکی از کارآفرین‌ها گفتم چطور شما توانستید ثروتتان را افزایِش دهید؟ گفتند که من با یک دوستی که دوستِ صمیمیِ من بود با هم شروع کردیم و الان هر دویِ ما موفق هستیم به نسبت ولی من الان چندین برابر وی سرمایه دارم. گفت اولین سرمایه‌ای که به دست آورد رفت و مبلِ آن‌چنانی خرید، رفت سفرِ فرانسه و گفت من امروز از ده سالی که دوستم به فرانسه رفته گذشته و من امروز تصمیم‌ گرفتنم فرانسه بروم. چون الان به حدی درآمدم رسیده است که الان بدونِ کارکردن؛ منظورِ دوستمان درآمدِ غیرفعال بود، و فعالیتی نمی‌کنند و ثروت به جایی رسیده که خودِش تولید ثروت می‌کند.

وقتی هزینه کنید که از منابع درآمدی خرج کنید نه از سرمایه اولیه؟

ضیاییان: بله قطعاً. خدمتِ شما عرض کردم که در موردِ ضرایبِ هوشِ مالی. وقتی پولی به دستِ من می‌رسد من باید از پولم اهرم بسازم. حالا سرمایه‌گذاری در بانک باشد یا در صندوق‌هایِ سهام. بازارِ طلا یا بازار ارز، بازار ملک یا خودرو یا هر چیزی،ولی خُوب باتوجه‌به شرایطِ اقتصادیِ الان من توصیه‌ام به همه دوستانی که این لایو را دارند نگاه می‌کنند یا بعدها خواهند دید  این است که اقتصادِ سالم اقتصادی است که ما سرمایه‌هایمان را به سمتِ سرمایه‌گذاری‌هایِ مولد سوق دهیم.

به سمتِ نامولدها نرویم. از ماست که بر ماست. خسب منِ نوعی وقتی تقلیدِ کورکورانه می‌کنم، پیروی می‌کنم و واردِ بازارِ خودرو می‌شوم و پولم را می‌گذارم تویِ بازارِ خودرو و بعد چند برابرِ سود همان ماشیبن را در بازارِ آزاد می‌فروشم، واردِ بازارِ ملک می‌شوم و قیمتِ زمین‌ها را بالا می‌بریم. ببینید این به ضررِ خودِ ماست. ولی اگر ما واردِ کارِ تولید شویم و واردِ کارآفرینی شویم قطعِ به یقین هم آمارِ اِشتغالِمون بیش‌تر می‌شود و هم آمارِ بیکاری کم‌تر می‌شود و هم سرمایه‌گذاری‌هایمان سالم‌تر است و هم به نرخِ رشدِ اقتصادی جه در داخلِ استان و چه کشور کمک خواهیم کرد.

 پس بنابراین پولی که به دست من می‌رسد من نباید همه‌یِ آن‌ها را صرفِ هزینه‌هایِ مازاد یا هزینه‌هایی بکنم که اصلاً تأثیری در زندگیِ من نخواهد داشت. من باید حتی از سودِ حاصل از آن کارکردم باز مجدد جایی سرمایه‌گذاری کنم و تولیدِ ثروت کنم. یکی از مزایایِ هوشِ مالی این است که من هر چقدر کم‌تر کار می‌کنم پولِ بیش‌تری به دست بیاورم. در واقع من برایِ پول کار نمی‌کنم و این پول است که برایِ من کار می‌کند. یک مسئله‌یِ دیگه این‌که خیلی‌ها ازشون می‌پرسید

تعریف شما از سرمایه چیست؟

ضیاییان: از خیلی از آدمهامی پرسم. سرمایه‌یِ تو چی هست؟ می‌گه همین خانه و ماشین. اینها سرمایه به حساب نمی‌آید. سرمایه چیزی است که در جیبِ من پول می‌گذارد. این ماشینِ زیرِ پایِ من استهلاک دارد. هزینه‌یِ بنزین می‌دهم، برایِ ماشین خرج می‌کنم، هرینه‌یِ تعویض روغن دارد. اینها سرمایه حساب نمی‌شود. خانه‌ای که من در آن زندگی می‌کنم پولِ برق و آب و گازِ و همه‌یِ اینها باید پرداخت بشود پس من دارم هزینه می‌کنم در آن خانه مگر این‌که من خانه یا ملکِ تجاریِ مازاد داشته باشم و به اجاره بدم و از پولِ اجاره‌یِ آن ملک در جایِ دیگری سرمایه‌‌گذاری کنم. آن ملک یا خانه سرمایه برایِ من محسوب می‌شود. خانه‌ای که من در حالِ حاضر در آن زندگی می‌کنم سرمایه نیست. پس زمانی من می‌توانم موفق باشم که پول برایِ من کار کند نه من برایِ پول.

مقایسه درآمد با سود بانکی و تاثیر آن بر تصمیمات مالی در ایران؟

کاظمی: خُب می‌دانید که این تورم خُوب خیلی ساده است. کارآفرین یا کسی که می‌خواهد کسب‌وکاری راه‌اندازی کند تجزیه‌وتحلیل می‌کند و می‌گوید که اگر من این ثروت را 5 سالِ پیش در بحثِ املاک سرمایه‌گذاری می‌کردم، الان خیلی موفق تر بودم. خیلی وقت‌ها افرادی پیشِ من می‌آیند که سرمایه‌گذاری کنند و راه‌هایِ کسب‌وکار را به آنها پیشنهاد می‌کنیم. اما بعداً با سودِ بانک مقایسه می‌کند و از سودِ بانک بیش‌تر می‌خواهد. خُوب با خودش می گوید. من باید تولید بکنم، کار هم انجام بدهم، واردات و فروشش را هم انجام بدهم  بعد از سودِ بانک هم بیش‌تر بدهم؟

پس باید خیلی سود بکنم که بتوانم از سودِ بانک هم بیش‌تر بدهم. من بحثِ ارزش‌افزوده را مطرح می‌کنم. خیلی مثالِ ساده‌ای بزنم. من برادرِ خودم مبلغی پول داشت و می‌خواست در کسب‌وکاری که الان من دارم سرمایه‌گذاری کند. اما گفت اگر رویِ ملک سرمایه‌گذاری کنم ارزش‌افزوده دارد. گفتم که خُوب من الان چندین برابرِ اجاره ملک دارم به تو سود می‌دهم، سودِ حلال که با آن کسب و کار انجام شده. بعد می‌گفتن که نه من در دراز مدت ضرر می‌کنم. چرا این‌طور می‌گفت چون براساسِ تجربه‌اش داشت صحبت می‌کرد. متأسفانه سودهایِ بانکی قاتلِ توسعه هستند. حالا من اقتصاددان نیستم و نمی‌دانم شما باز نظرِتون را بفرمایید.   

بانک‌ها واقعاً نابودکنندگانِ تولیدکنندگانِ ما در کشورِ ایران هستند؟

ضیاییان: ببینید متأسفانه بانک‌ها واقعاً نابودکنندگانِ تولیدکنندگانِ ما در کشورِ ایران بودند. ولی باز هم من اینجا می‌گویم که اگر شما این هوشِ مالی را خیلی‌خیلی خوب یاد بگیرید یعنی به‌صورت این‌که عمیق و گسترده، حالا در این لایو نیم‌ساعته ما یا 45 دقیقه‌یِ ما خیلی نمی‌شود راجع به این مسئله صحبت‌کرد ولی بحثِ هوشِ مالای به حدی بحثِ عمیق،شیرین و دقیقی هست که ما در ایران نمونه‌هایش را داریم.

ببینید آقایِ دکتر نبی که من نمی‌دانم داستانِ زندگیِ ایشان را شنیده‌اید یا نه. ایشان بزرگ‌ترین کارآفرین در خراسانِ رضوی هستند. ایشان از هیچ هیچ شروع کردند، در یک خانواده‌یِ هفت هشت نه نفره، پدر اینها را گذاشته و این فرزند با مادر بوده و دو فرزندِ بزه‌کار هم داخلِ خانواده بوده‌ است. می‌گفتند ما به حدی رسیده بودیم که مادرم ما را دورِ میدان می‌برد که از علف‌هایِ دورِ میدان تغذیه کنیم و مادر به ایشان می‌گفتند اینها خوردنی هستند و تغذیه کنید. ولی می‌گویند که یک خیری پیدا شده بودند که به ما پول دادند و توانستیم روزنامه بخریم و شب‌هایی بود که روزنامه‌ها فروش نمی‌رفت و رویِ دستمان می‌ماند و من اشک می‌ریختم که ما داریم سرمایه‌مان را ازدست می‌دهیم و می‌رفتم کفش واکس می‌زدم.

ببینید منی که هوشِ مالی فراگرفتم نباید منتظرِ یک دست بمانم. منی که می‌خواهم کارافرینی شروع کنم همین الان نمی‌توانم یک غولِ اقتصادی باشم، همین الان نمی‌توانم 50 میلیارد تومان بگذارم و واردِ یک سرمایه‌گذاریِ کلان بشوم. هوشِ مالی به من می‌گوید که من از پایین‌ترین پله شروع کنم و پله‌ها را هم دوتا دوتا نباید طی کنم. و مطمئن باشید که اگر این هوشِ مالی را از نوعِ عمیقَش یاد بگیرید و کنارِ کارآفرینانِ خیلی موفق قراربگیرید.

داستان یک کارافرین با هوش مالی بالا؟

مثلِ کارآفرینی که در حالِ حاضر صاحبِکارخانه‌یِ زرماکارون هست. خیلی از ما کلیپِ ایشان را دیدیم و داستانِ زندگیِ ایشان را که واکس می‌زدن و برایِ این‌که بتواندا به مدرسه برود و کاغذ و مداد داشته باشد هیچ وقت( لایو قطع شد) . أن روستا صحبت کردم و از ایشان خواستم که یک مقدار زمین در اختیارِ ما قراردهد که ما بتوانیم کارِ سوله‌سازیمان را شروع کنیم و بعد که به سود رسیدیم پولِ ایشان را بدهیم. خُب این اهالیِ روستا به این جوان‌ها اعتماد کردند.اینها اولین سوله را که می‌سازند اولین مشتری با سودِ خیلی بالایی پیدا می‌شود و این را از وی می‌گیرد. خُب با آن سودی که به دست آوردند آن سود را تقسیم کردند ، زمین را شریکی خریدند و مجدد سوله‌سازی کردند به حدی که الان ادعا می‌کنند که نزدیک به چند هزار نفر نیرو زیرِ دستِ ایشان کار می‌کند و چند صد میلیارد فقط حقوق می‌دهند.

ببینیدپس ما نمونه‌های داخلِ ایران داریم. درر حالِ حاضر شرکتِ زر ماکارون، شرکتِ کاله، شرکتِ شیرین عسل، اینها شرکت‌هایِ موفقِ ما هستند و مهم‌ترین شرکت کارخانجاتِ آرشیا هست که متعلِق به دکتر نبی هست که الحمدلله خیلی از افرادی را که داریِ سوء‌پیشینه هستند ایشان جذب کردند و شرطِ استخدام هم داشتنِ سوءِ پیشینه هست. یعنی ایشان بزرگ‌ترین ریسکِش را کرده است. ولی ببینید الان موفق‌ترین است در کشور. پس ببینید اینهایی که دارند بهانه می‌آورند کسایی هستند که شرکت‌هایِ بزرگ و کارخانه‌هایِ غول‌آسا را دیدن و می‌خواهند یک‌شبه به آن برسند.

نه هوشِ مالی می‌گوید نه من از پایین‌ترین پله شروع می‌کنم و پله‌ها را هم دوتا دوتا نمی‌روم.

یک موردِ دیگر این‌که هوشِ مالی با قانونِ جذب یک رابطه‌یِ خیلی مستقیم دارد. من می‌توانم ماورایی فکر کنم ولی در کنارَش باید برنامه‌ریزی داشته باشم و هدفم را مشخص‌کنم. یک برنامه‌ریزیِ روزانه، هفتگی، ماهانه و در آخر سالانه داشته باشم برایِ رسیدن به آن هدفم. اگر این‌ها را کنارِ هم چیدم و از زمانم به نحوِ احسن استفاده کردم که بحثِ مدیریتِ زمان خودِش یک بحثِ جدا هست می‌توانم در بحثِ هوشِ مالی موفق شوم و چه بسا بزرگ‌ترین کارآفرین در کشور هم بشوم.

تحصیلات دانشگاهی ارتباطی با موفقیت در بیزینس دارد؟

کاظمی: اتفاقاً یک آماری داشتم نگاه می‌کردم که می‌گفت در تهران به نسبتِ شهرهایِ کوچک 79 درصد از آدم‌ها به این باور رسیده‌اند که کسی که به تحصیلاتِ دانشگاهی علاقه ندارد؛ مثلِ همه مردمِ دنیا که 20 درصد دنبالِ تحصیلاتِ دانشگاهی هستند، کسایی که علاقمند هستند به تحصیل و …  دلیلی ندارد که دنبالِ تحصیلاتِ دانشگاهی بروند و 4 یا شش سال و حتی بیش‌تر وقتشان را صرفِ تحصیلات کنند و بر این باورند که اگر این زمان را صرفِ یادگیریِ تخصصی بکنند مطمئناً تأثیرگذارتر خواهد بود.

ولی در شهرهایِ کوچک هنوز 49 درصد بود  و هنوز شهرهایِ کوچک باور دارند که با تحصیل می‌شود شغل پیدا کرد با این‌که می‌بینند که در جامعه حجمِ زیادی از آدم‌هایِ تحصیل‌کرده هستند که بیکارند و حداقلِ درآمد هم ندارند. اگر این آدم‌ها تخصصی در زمینه‌ای می‌داشتند و رشته‌ای کاری بلد بودند مطمئناً موفق‌تر بودند. من وقتیشهرِ خودمان را تحلیل می‌کنم  و بازارها را می‌بینم متأسفانه همه دارند کافی‌شاپ می‌زنند و نمی‌دانم که این کافی‌شاپ چی داره.

یکی از نشانه های ضعف هوش مالی تقلید از بیزینس های موفق است؟

ضیاییان: خُوب این همان تقلید کورکورانه هست. دنباله‌روی که  مهارتِ عدمِ تحلیلِ بازار را ندارند و می‌بینند که فلانی کافی‌شاپ زده و خیلی هم درآمدِ خوبی هم دارد خب اینها هم کافی‌شاپ می‌زنند. دقیقاً همین مسئله است که در شهرِ ما و در همه شهرها تویِ اتاقِ اصناف یک اتاقِ فکر اقتصادی باشد. همین خیابان مدرس اینجا. هر کوچه‌ای که وارد می‌شوی بالا، پایین، راست، چپ همه‌اش آرایشگاه. شما ببینید دوره‌یِ کرونا چقدر آرایشگاه ورشکست شد. یا مثلاً خانم‌هایی که به من مراجعه می‌کنند. خانم چه شغلی علاقه دارید؟

خُوب برادر  من خواهر من خیاطی درسته که یک شغلی هست که اکثر خانم‌ها می‌توانند وارد شوند اما نمی‌شود از آن کسب درآمد کرد. ببینید صنعت نساجی در کشور ما یک صنعت قاچاق پذیر است، یک تکنولوژی به روز نشده و قدیمی هست. من هزار هم کارگاه خیاطی بزنم نمی‌توانم موفق بشوم. باید به این موارد دقت کنند.  چرا دوره نبینم و  به جایِ این‌که لباس بدوزم جعبه‌هایِ بسته‌بندیِ ترمه بدوزم که کشورهای حاشیه‌یِ‌ خلیج فارس به شدت از این بسته‌بند‌های ما استقبال می‌کنند. 

این مهارت خیاطی را جایِ دیگری خرج کنیم. چرا فکر می‌کنیم خیاطی فقط دوختن لباس است. این بسیار اشتباه است. و خُوب همین مسئله باعث می‌شود که خیلی‌ها دچار شکست در کسب و کارشان شوند. دانش مال به من یاد می‌دهد. که من قبل از انجام هرکاری توان‌سنجی شوم. مثلاً من می‌خواهم یک مغازه‌ لوازم آرایشی بهداشتی بزنم. آیا من توانَش را دارم؟ آیا من مهارت فروشندگی را دارم؟ این آزمون باید توسطِ یک مشاور انجام شود. آیا من زبان ارتباط مؤثر دارم؟

در صورت داشتن هوش مالی بالا، بدنبال نیچ بازار می گردیم؟

من چه خلاقتی می‌توانم از خودم نشان دهم که فرق داشته باشد با این لوازم آرایشی کوچه‌ بغل؟ وگرنه برای مشتری چه فرقی می‌کند که از این مغازه خرید کند یا از آن مغازه؟ قیمتم را کم‌تر بدهم یا بالاتر؟ من مان که مهارت را داشته باشم، زبانم را خوب بلد باشم، زبان ارتباط مؤثر با مشتری را، زمانی که من آن خلاقیت را داشته باشم و بتوانم خلاقیتی از خودم برای مشتری بروز دهم قطعاً برای مشتری فرق می‌کند که از کدام مغازه خرید کند. حتی اگر من جنسم را گران‌تر بفروشم. این خیلی نکته‌یِ‌ مهمی است.

بحث افزایش مهارت و تقویت هوش مالی در جامعه در حال پذیرش می باشد؟

کاظمی: خُوب خدا را شکر که این بحث دارد پیش می‌آید. یعنی به‌ مرور زمان دانش در  این زمینه زیاد می‌شود. اتفاقاً در باشگاه فوتبال دو شب پیش؛ هرچند خیلی سرم شلوغ است، خواهش کردند که من عضو هیئت‌مدیره در همین شهر خودمان باشم. گفتم ایرادی ندارد من قبول می‌کنم فقط به من فرصت بدهید این بچه‌های تیم دور هم جمع شوند و من فقط قرار است که روی ذهنشان کارکنم. من به جسمشان تخصصی ندارم و تکنیک و تاکتیک فوتبال را نمی‌دانم ولی روی ذهنشان می‌توانم کار بکنم. الان جوان‌ها خوشبختانه با وجود شبکه‌های مجازی و دنیای اینترنت ذهنیت‌ها خیلی فرق کرده است و خیلی دانش افزایش پیدا کرده است.

ولی بعضی مواقع خیلی دلم می‌سوزد. بعضی وقت‌ها بعضی فروشگاه‌ها و کسب‌وکارها را می‌بینم که خیلی سریع جمع می‌شود. طرف نه ایده‌ و خلاقیتی دارد و نه تخصص و تجربه‌ای دارد. متأسفانه ما تویِ ایران این ضربه را خیلی‌ها حتی خودِ من هم خوردم. خیلی‌ها کارها را بدونِ تجربه شروع می‌کنیم. این‌که من در دانشگاه عمران خواندم دلیل بر این نیست که من یک پیمانکار خوب باشم. من همین تجربةِ ناموفق را خودم داشتم. رفتم پیمان‌کاری زدم اما چون تاره از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم و تجربه هم نداشتم خیلی شرایطِ بحرانی برایِ خودم و خانواده ایجاد کردم. چند روز پیش به خانمم می‌گفتم که اگر من سه‌چهار سال واردِ شرکت‌هایِ پیمانکاری می‌شدم ، کار می‌کردم و در کنارِ شرکتِ خودم هم یک کارِ کوچک برمی‌داشتم و آرام آرام سالِ پنجم شروع به کار می‌کردم خیلی موفق‌تر بودم.

امیدوارم بحث اهمیت هوش مالی در کسب و کار در سایت من بنام سعید کاظمی برای شما مفید بوده باشد. و شما دوست عزیز هم اگر تجربه خاصی دارید. که می تواند به بیزینس و رشد کسب و کار دیگران تاثیر بگذارد. لطف کرده و با من و دیگر فارسی زبانان به اشتراک بگذارید. برای دیدن بقیه مقالات مرتبط با آموزش موارد خیلی تخصصی مرتبط با کسب و کار اینجا کلیک کنید. راشتی دوره رایگان آموزش رایگان از تجربیات 22 ساله خودم تهیه کردم . پس اگر بدنبال افزایش دانش، تخصص کسب و کار هستید. این دوره با ارزش را از دست ندهید.

مراحل  جذب نیروی کار اکسپرس اینتری 2022

مراحل جذب نیروی کار و اخذ اقامت دائم کانادا از طریق اکسپرس اینتری

مراحل  جذب نیروی کار و اخذ اقامت دائم کانادا از طریق اکسپرس اینتری در سال 2022

تو این مقاله می خوام. با یکی از مهم ترین روشهای مهاجرت به کانادا از طریق نیروی کار ماهر برای شما بگویم. این محتوا به طور مستقیم از سایت مهاجت دولت کانادا برای شما ترجمه شده. و مثل همیشه تاکید می کنم. شرکت مهاجرتی، اعزام دانشجو یا توریستی ندارم. هدفم به اشتراک گذاری اطلاعات دقیق برای زندگی، مهاجرت، تحصیل و کار در ایران و هر نقطه دنیا می باشد.

یکی از روشهای مهم برای جذب نیروی کار در کانادا و بالطبع آن درخواست اقامت دائم کشور کانادا، امکان استخدام از طریق تخصص و نیروی کار ماهر هست. در ادامه با بخش اول مهاجرت به کانادا از طریق اکسپرس اینتری با من همراه باشید. این موضوع در هفت بخش تهیه کردم. که به طور کامل با ساختار، نکات مهم، نحوه امتیاز بندی، تکمیل پروفایل، اقدامات بعد از ارسال دعوتنامه تا رسیدن به کانادا و در نهایت سوالات متداول که معمولا مردم می پرسند. را آماده کردم .

اول کلیات فرایند را خلاصه برای شما آوردم و بعد هر سه روش را با تمام جزئیات خدمت شما توضیح بدهم. (توضیحات: استخر منظور یک ساختار یا مجموعه است. که تمامی درخواست ها در آنجا وارد می شود. بعد بنا به نیاز کشور کانادا مرتبط ترین افراد بر اساس بالاترین امتیاز کسب شده برای مصاحبه و بقیه فرآیندها دعوت می شوند) اگر انگلیسی بلد هستید. که خیلی عالی خودتان همه فرایندها را می توانید انجام بدهید. اگر بلد نیستید. حداقل این چند مقاله که برای شما ترجمه کرد. را مطالعه کنید. تا کامل با ساختار و فرآیند اکسپرس اینتری و نحوه امتیاز بندی و ثبت نام آشنا بشوید.

مراحل  جذب نیروی کار اکسپرس اینتری 2022

فرایند درخواست و واجد شرایط بودن برای اکسپرس اینتری کانادا:

 از جمله تجربه کاری، تحصیلات و مهارت‌های زبانی برای هر برنامه(توضیحات: اولین موضوع که در همین مقاله در مورد آن صحبت میکنم. سه روش مهم که از طریق تجربه کاری می توانید برای کانادا درخواست اقامت دائم بدهید را توضیح دادم)

مدارک مورد نیاز خود را برای اکسپرس اینتری کانادا آماده کنید:

نتایج آزمون زبان، ارزیابی تحصیلی، پیشنهادهای شغلی، گواهی پلیس، آزمون‌های پزشکی، اثبات بودجه(توضیحات: ترجمه و آماده کردن مدارک مورد نیاز در این مرحله نیازی به بارگزاری مدارک نیست )

پروفایل  اکسپرس اینتری کانادا خود را ثبت یا کامل کنید:

پروفایل خود را ایجاد کنید، درحالی‌که در استخر منتظر هستید چه کاری انجام دهید و دعوت‌نامه‌ها برای درخواست(توضیحات: تمام مراحل ثبت نام، ایجاد پروفایل و تکمیل مدارک را برای شما توضیح می دهم. در این مرحله فقط اطلاعات خواسته شده را تکمیل می کنید.هر ادعایی اینجا انجام بدهید. باید برای آن ادعا مدارک ثبت و ارائه بدهید. هر ادعای کذبی ارائه بدهید. براحتی پرونده شما مختومه اعلام می گردد)

در صورت دعوت شدن برای اقامت دائم کانادا اقدام کنید

فرم را پر کنید، اسناد را بارگذاری کنید، هزینه‌ها را پرداخت کنید و درخواست خود را ارسال کنید

اگر درخواست شما برای اکسپرس اینتری کانادا تأیید شد

مصاحبه در داخل و خارج از کانادا، عبور از مرز و اقامت در کانادا (توضیحات: اگر برای مصاحبه دعوت شدید. عملا بیشتر مسیر را طی کردین. و فقط افیسر می خواهد مطمئن شود. شما برای جامعه کانادا مفید هستید یا نه، همچنین مدارک شما و توانئی زبان شما را بررسی می کند و مراحل آزمایشات و صدور ویزا انجام می گردد. آماده برای پرواز باشید. البته تازه یک فصل جدید و بسیار سخت در زندگی شما رقم خواهد خورد. آماده دو تا سه سال سخت باشید تا با جامعه کانادا کامل آشنا بشوید. تسلط زبان پیدا کنید و از همه مهم تر کار پیدا کنید)

اکسپرس اینتری چیست؟

اکسپرس اینتری یک سیستم آنلاین است که ما از آن برای مدیریت برنامه‌های مهاجرتی کارگران ماهر استفاده می‌کنیم.3 برنامه مهاجرتی برای  اکسپرس اینتری  کانادا وجود دارد که از طریق اکسپرس اینتری مدیریت می‌شوند.

گروه اول: برای افرادی که تجربه کار در کانادا دارند (اکسپرس اینتری)

حداقل مدارک موردنیاز برای درخواست اقامت دائم کانادا از طریق تجربه کار در کانادا:

   1- تحصیلات

   2- توانایی زبانی

3- قابل‌پذیرش بودن

   4- جایی که می‌توانید در کانادا زندگی کنید

  5-سطح زبان موردنیاز برای شغل خود را برای هر توانایی زبانی برآورده کنید

نوشتن – خواندن – شنیدن – صحبت‌کردن

6-حداقل 1 سال سابقه کار ماهر در کانادا داشته باشید، (در 3 سال گذشته قبل از درخواست شما)

برای ارائه مدارک مربوط به سابقه کار در کانادا می‌توانید به روش‌های مختلف این کار را انجام دهید:

6-1- تمام‌وقت در 1 شغل: 30 ساعت در هفته به مدت 12 ماه = 1 سال تمام‌وقت (1560 ساعت)

6-2- مقدار مساوی در کار پاره‌وقت: به‌عنوان‌مثال 15 ساعت در هفته برای 24 ماه = 1 سال تمام‌وقت (1560 ساعت)

6-3- شما می‌توانید به تعداد کارهای پاره‌وقت که برای برآورده کردن این نیاز لازم دارید، کار کنید.

6-4- کار تمام‌وقت در بیش از 1 شغل: 30 ساعت در هفته به مدت 12 ماه در بیش از 1 شغل = 1 سال تمام‌وقت (1560 ساعت)

تجربه کاری خود را باید با  کار در کانادا درحالی‌که تحت وضعیت اقامت موقت با مجوز کار هستید به دست آورده باشید.

نحوه محاسبه سابقه کار کانادائی برای اکسپرس اینتری:

تجربه کاری ماهر شما باید کار با حقوق شامل دستمزد پرداخت شده یا کمیسیون کسب شده باشد. ما کار داوطلبانه یا کارآموزی بدون حقوق را در نظر نمی‌گیریم.  برای کار پاره‌وقت، می‌توانید بیشتر یا کمتر از 15 ساعت در هفته کار کنید تا زمانی که به 1560 ساعت برسد. شما می‌توانید بیش از 1 شغل پاره‌وقت کار کنید تا ساعات موردنیاز برای درخواست را به دست آورید. ما هیچ ساعتی را که بیش از 30 ساعت در هفته کار می‌کنید،محاسبه نمی‌کنیم.

شما برای تجربه کار در  کانادا واجد شرایط نیستید اگر:

یک مدعی پناهندگی در کانادا هستید

بدون مجوز کار می‌کنید

تجربه کاری شما بدون داشتن اقامت موقت در کانادا به‌دست‌آمده است

طبق طبقه‌بندی ملی مشاغل کانادا NOC  تجربه کار ماهر به این معنی است:

مدیریتی

حرفه‌ای :نوع مهارت A

فنی و مشاغل ماهر : نوع مهارت B

تجربه کاری شما می‌تواند در 1 یا چند شغل NOC 0، A یا B باشد.

شما باید نشان دهید که وظایف مندرج در بیانیه اصلی شرح شغلی در NOC را انجام داده‌اید. این شامل تمام وظایف ضروری و بیشتر وظایف اصلی ذکر شده است.

خوداشتغالی و سابقه کار دانشجویی

خوداشتغالی و تجربه کاری در زمانی که دانشجوی تمام‌وقت بودید (حتی اگر در یک ترم کار تعاونی بودید) جزو شرایط لازم برای این برنامه به‌حساب نمی‌آید.

تحصیلات برای تجربه کار محلی در اکسپرس اینتری کانادا

هیچ نیازی به تحصیل برای کلاس تجربه کانادایی وجود ندارد.

اگر می‌خواهید رتبه خود را در برنامه اکسپرس انتری برای مقاصد مهاجرتی ارتقا دهید، 2 راه برای انجام این کار وجود دارد.

اگر در کانادا به مدرسه رفتید، می‌توانید برای گواهی، دیپلم یا مدرک از یک کانادایی امتیاز بگیرید:

مؤسسه متوسطه (دبیرستان) یا مؤسسه فوق متوسطه

اگر تحصیلات خارجی دارید،

می‌توانید برای موارد زیر امتیاز بگیرید: یک گواهینامه خارجی تکمیل شده، و یک گزارش ارزیابی اعتبار تحصیلی (ECA) برای اهداف مهاجرت از یک سازمان تعیین شده که نشان می‌دهد تحصیلات شما برابر با یک گواهی کامل، دیپلم یا مدرک از یک کانادایی است:

مؤسسه متوسطه (دبیرستان) یا مؤسسه فوق متوسطه

حداقل توانایی زبانی برای تجربه کار محلی در اکسپرس اینتری کانادا:

معیار زبان کانادایی 7 برای مشاغل NOC 0 یا A یا

معیار زبان کانادایی 5 برای مشاغل NOC B

شرکت در آزمون‌های زبان تأیید شده برای:

نوشتن – خواندن – استماع – صحبت‌کردن

نتایج آزمون را در پروفایل اکسپرس اینتری خود ثبت کنید و کامل توضیح بدهید.

آزمون‌های زبان شما به مدت 2 سال پس از تاریخ نتیجه آزمون معتبر هستند و باید در روزی که برای اقامت دائم درخواست می‌کنید معتبر باشند.

قابل‌پذیرش بودن:

شما باید پذیرش در کانادا داشته باشید.

انتخاب محل زندگی برای تجربه کار محلی در اکسپرس اینتری کانادا

شما باید برای زندگی در خارج از استان کبک برنامه‌ریزی کنید. زیرا  استان کبک کارگران ماهر موردنیاز خود  را  جداگانه انتخاب می‌کند.

وقتی پروفایل  خود را پر کردید، از شما می‌پرسیم که قصد دارید در کجا در کانادا زندگی کنید. شما مجبور نیستید در آن استان یا قلمرو مستقر شوید. البته اگر درخواست شما برای استان خاصی هستید، باید در استان یا منطقه‌ای که شما را نامزد کرده است، ساکن شوید.

گروه دوم: واجد شرایط بودن درخواست به‌عنوان کارگر ماهر فدرال (Express Entry) این برنامه برای کارگران ماهر با سابقه کار خارجی است که می‌خواهند به طور دائم به کانادا مهاجرت کنند.

این برنامه حداقل شرایط لازم را دارد:

تجربه کاری ماهر

توانایی زبانی

تحصیلات

برای واجد شرایط بودن باید تمام حداقل شرایط  موارد بالا را داشته باشید.اگر حداقل شرایط بالا  را دارید، ما درخواست شما را بر اساس موارد زیر ارزیابی می‌کنیم:

سن

تحصیلات

تجربه کاری

آیا پیشنهاد شغلی معتبری دارید

مهارت‌های زبان انگلیسی و/یا فرانسوی

سازگاری (چقدر احتمال دارد در اینجا مستقر شوید)

این عوامل بخشی از یک مجموعه صد نکته ای هست. که برای ارزیابی واجد شرایط بودن برای برنامه کارگران ماهر فدرال استفاده می‌شود. در هر یک از 6 فاکتور بیشتر خوب عمل کنید امتیاز کسب می‌کنید.

نمره قبولی فعلی 67 امتیاز است.

نحوه استفاده از نقاط فاکتور انتخاب:ما از امتیاز فاکتور انتخاب برای ارزیابی واجد شرایط بودن شما برای برنامه کارگر ماهر فدرال استفاده می‌کنیم.

هنگامی که در استخر اکسپرس اینتری قرار گرفتید، از سیستم دیگری برای رتبه‌بندی پروفایل شما استفاده می‌کنیم. ما کاندیداهای بالاترین رتبه را از استخر انتخاب می‌کنیم و از آنها دعوت می‌کنیم تا برای اقامت دائم اقدام کنند.

حداقل الزامات

مراحل  جذب نیروی کار از طریق اکسپرس اینتری کانادا 2022

تجربه کار ماهر برای اکسپرس اینتری با سابقه کار در خارج از کانادا:

تجربه کاری ماهر به این معنی است که شما در یکی از این گروه‌های شغلی طبقه‌بندی ملی مشاغل (NOC) کارکرده‌اید:

مدیریتی (نوع مهارت 0)

حرفه‌ای (سطح مهارت A)

فنی و مشاغل ماهر (سطح مهارت B)

شما باید نشان دهید که در حین کار در شغل اصلی خود، وظایفی را انجام داده‌اید که در بیانیه اصلی شرح شغل در NOC ذکر شده است. این شامل تمام وظایف ضروری و بیشتر وظایف اصلی ذکر شده است.

تجربه کاری ماهر شما برای اکسپرس اینتری کانادا باید:

در همان نوع شغل دارای همان NOC با شغلی که می‌خواهید برای درخواست مهاجرت خود استفاده کنید (به نام شغل اصلی شما) مطابقت داشته باشد.

در 10 سال گذشته بوده باشد.

کار با دستمزد (دستمزد پرداخت شده یا پورسانت دریافت کرده‌اید – کار داوطلبانه یا کارآموزی بدون دستمزد به‌حساب نمی‌آید)

حداقل 1 سال کار مداوم یا 1560 ساعت در مجموع (30 ساعت در هفته)

شما می‌توانید به چند روش مختلف این کار را انجام دهید:

تمام‌وقت در 1 شغل: 30 ساعت در هفته به مدت 12 ماه = 1 سال تمام‌وقت (1560 ساعت)

مقدار مساوی در کار پاره‌وقت: به‌عنوان‌مثال 15 ساعت در هفته برای 24 ماه = 1 سال تمام‌وقت (1560 ساعت)

شما می‌توانید به تعداد کارهای پاره‌وقت که برای برآورده کردن این نیاز دارید، کار کنید

تمام‌وقت در بیش از 1 شغل: 30 ساعت در هفته به مدت 12 ماه در بیش از 1 شغل = 1 سال تمام‌وقت (1560 ساعت)

سابقه کار پاره‌وقت:

تجربه کاری ماهر شما باید کار با حقوق شامل دستمزد پرداخت شده یا کمیسیون کسب شده باشد. ما کار داوطلبانه یا کارآموزی بدون حقوق را در نظر نمی‌گیریم.برای کار پاره‌وقت، می‌توانید بیشتر یا کمتر از 15 ساعت در هفته کار کنید تا زمانی که به 1560 ساعت برسد. شما می‌توانید بیش از 1 شغل پاره‌وقت کار کنید تا ساعات موردنیاز برای درخواست را به دست آورید.ما هیچ ساعتی را که بیش از 30 ساعت در هفته کار می‌کنید، محاسبه نمی‌کنیم.

سابقه کار دانشجویی برای اکسپرس اینتری با سابقه کار در خارج از کانادا:

تجربه کاری به‌دست‌آمده در حین تحصیل ممکن است به‌عنوان حداقل شرایط موردنیاز شما در نظر گرفته شود اگر کار:

از طریق دستمزد یا پورسانت پرداخت می‌شد

مستمر بود (بدون شکاف در اشتغال)، و

تمام الزامات دیگر برنامه را برآورده می‌کند

توانایی زبانی برای اکسپرس اینتری با سابقه کار در خارج از کانادا:

در آزمون‌های زبان انگلیسی یا فرانسوی برای موارد زیر شرکت کنید:

نوشتن – خواندن – شنیدن – صحبت‌کردن

حداقل نمره معیار زبان کانادایی CLB 7 در هر 4 توانایی را دریافت کنید

نتایج آزمون را در پروفایل اکسپرس اینتری خود وارد کنید

آزمون‌های زبان شما 2 سال پس از تاریخ نتیجه آزمون معتبر است. آنها باید در روز درخواست اقامت دائم معتبر باشند.

تحصیلات برای اکسپرس اینتری با سابقه کار در خارج از کانادا:

اگر در کانادا به مدرسه رفتید، باید گواهی، دیپلم یا مدرک از یک کانادایی داشته باشید:

مؤسسه متوسطه (دبیرستان) یا مؤسسه فوق متوسطه

اگر تحصیلات خارجی دارید، باید موارد زیر را داشته باشید:

اعتبار تکمیل شده، و یک ارزیابی اعتبار تحصیلی (ECA) برای اهداف مهاجرت از یک سازمان تعیین شده که نشان می‌دهد تحصیلات شما برابر با یک گواهی کامل، دیپلم یا مدرک از یک کانادایی است:

مؤسسه متوسطه (دبیرستان) یا مؤسسه فوق متوسطه

اثبات قدرت مالی برای اکسپرس اینتری با سابقه کار در خارج از کانادا:

شما باید نشان دهید که پول کافی برای اقامت خود و خانواده‌تان در کانادا دارید، مگر اینکه:

در حال حاضر قادر به کار قانونی در کانادا هستند

یک پیشنهاد شغلی معتبر از یک کارفرما در کانادا داشته باشید

قابل‌پذیرش بودن برای اکسپرس اینتری با سابقه کار در خارج از کانادا:

شما باید پذیرش در کانادا داشته باشید.

جایی که می‌توانید در کانادا زندگی کنید.

شما باید برای زندگی در خارج از استان کبک برنامه‌ریزی کنید. استان کبک کارگران ماهر خود را انتخاب می‌کند. اگر قصد زندگی در کبک را دارید، برای اطلاعات بیشتر به کارگران ماهر منتخب کبک مراجعه کنید.

وقتی پروفایل  خود را پر کردید، از شما می‌پرسیم که قصد دارید در کجا در کانادا زندگی کنید. شما مجبور نیستید در آن استان یا قلمرو مستقر شوید.

اگر نامزد استانی هستید، باید در استان یا منطقه‌ای که شما را نامزد کرده است، ساکن شوید.

مراحل  جذب نیروی کار اکسپرس اینتری کانادا 2022

 گروه سوم: واجد شرایط بودن برای برنامه تجارت ماهر فدرال  Express Entry

برنامه تجارت ماهر فدرال برای کارگران ماهری است که می‌خواهند بر اساس واجد شرایط بودن در یک تجارت ماهر ساکن دائم شوند.(توضیحات: این برای افرادی است. که سابقه کار تجاری و بیزینس دارند. نه کارگر ماهر و فنی

حداقل الزامات برای واجد شرایط بودن:

سطوح زبان موردنیاز برای هر توانایی زبان را برآورده کنید

نوشتن – خواندن – شنیدن – صحبت‌کردن

حداقل 2 سال سابقه کار تمام‌وقت (به میزان مساوی سابقه کار پاره‌وقت) در یک حرفه ماهر در 5 سال قبل از درخواست داشته باشید.

تجربه کاری شما باید برای کار با حقوق باشد (دستمزدهای پرداخت شده یا پورسانت دریافتی – کار داوطلبانه یا کارآموزی بدون حقوق به‌حساب نمی‌آید)

الزامات شغلی مربوط به آن حرفه ماهر را که در طبقه‌بندی ملی مشاغل ذکر شده است را برآورده کنید، به جز برای نیاز به گواهی صلاحیت

داشتن یک پیشنهاد شغلی معتبر استخدام تمام‌وقت برای کل دوره حداقل 1 سال یا

گواهی صلاحیت در آن حرفه ماهر صادر شده توسط یک مقام استانی، منطقه‌ای یا فدرال کانادا

تجربه کار ماهر برای برنامه تجارت ماهر فدرال  Express Entry

مشاغل ماهر برای برنامه تجارت ماهر فدرال تحت این گروه‌های طبقه‌بندی ملی مشاغل (NOC) سازماندهی می‌شوند:

اصلی 72 بازرگانی صنعتی، برقی و ساختمانی

اصلی 73، معاملات تعمیر و نگهداری و عملیات تجهیزات

عمده 82، سرپرستان و مشاغل فنی منابع طبیعی، کشاورزی و تولیدات وابسته

اصلی 92، سرپرستان پردازش، تولید و تأسیسات و اپراتورهای کنترل مرکزی

کوچک 632، سرآشپزها و آشپزها

کوچک 633 قصابی و نانوایی

گروه‌های اصلی NOC به مشاغل مختلف تقسیم می‌شوند و همه آنها از نوع مهارت B هستند.

شما باید نشان دهید که وظایف مندرج در بیانیه اصلی شرح شغلی در NOC را انجام داده‌اید. این شامل تمام وظایف ضروری و بیشتر وظایف اصلی ذکر شده است.

اگر نشان ندهید که تجربه شما مطابق با شرح NOC است، درخواست شما را رد می‌کنیم.

کد NOC، عنوان و نوع یا سطح مهارت را برای شغل خود پیدا کنید.

تجربه کاری تنها پس از واجد شرایط بودن برای انجام مستقل شغل به‌حساب می‌آید.

تحصیلات برای برنامه تجارت ماهر فدرال  Express Entry

برای برنامه تجارت ماهر فدرال هیچ نیازی به تحصیل وجود ندارد. اما، اگر می‌خواهید رتبه خود را در استخر اکسپرس انتری ارتقا دهید، 2 راه برای انجام این کار وجود دارد.

اگر در کانادا به مدرسه رفتید، می‌توانید برای گواهی، دیپلم یا مدرک از یک کانادایی امتیاز بگیرید:

مؤسسه متوسطه (دبیرستان) یا مؤسسه فوق متوسطه

  اگر تحصیلات خارجی دارید، می‌توانید برای یک مدرک تحصیلی تکمیل شده امتیاز بگیرید. اگر یک گزارش ارزیابی اعتبار تحصیلی (ECA) برای مقاصد مهاجرت از یک سازمان تعیین شده دارید که نشان می‌دهد. تحصیلات شما برابر با یک گواهی تکمیل شده، دیپلم یا مدرک تحصیلی است. کانادایی: مؤسسه متوسطه (دبیرستان) یا مؤسسه فوق متوسطه

توانایی زبانی برای برنامه تجارت ماهر فدرال  Express Entry

شما باید حداقل امتیاز معیار زبان کانادایی 5 برای صحبت‌کردن، شنیدن و معیار زبان کانادایی 4 برای خواندن و نوشتن را داشته باشید.

شرکت در آزمون‌های زبان تأیید شده برای :

نوشتن، خواندن، شنیدن و صحبت‌کردن

 نتایج آزمون را در پروفایل اکسپرس اینتری خود وارد کنید

آزمون‌های زبان شما 2 سال پس از تاریخ نتیجه آزمون معتبر است. آنها باید در روز درخواست اقامت دائم معتبر باشند.

اثبات درآمد:

شما باید نشان دهید که پول کافی برای اقامت خود و خانواده‌تان در کانادا دارید، مگر اینکه شما در حال حاضر قادر به کار قانونی در کانادا هستند ویک پیشنهاد شغلی معتبر از یک کارفرما در کانادا داشته باشید

قابل‌پذیرش بودن  برای برنامه تجارت ماهر فدرال  Express Entry

شما باید پذیرش در کانادا داشته باشید.

جایی که می‌توانید در کانادا زندگی کنید برای برنامه تجارت ماهر فدرال  Express Entry

شما باید برای زندگی در خارج از استان کبک برنامه‌ریزی کنید. استان کبک کارگران ماهر خود را انتخاب می‌کند. اگر قصد زندگی در کبک را دارید، برای اطلاعات بیشتر به کارگران ماهر منتخب کبک مراجعه کنید.

وقتی پروفایل خود را پر کردید، از شما می‌پرسیم که قصد دارید در کجا در کانادا زندگی کنید. شما مجبور نیستید در آن استان یا قلمرو مستقر شوید.

اگر نامزد استانی هستید، باید در استان یا منطقه‌ای که شما را نامزد کرده است، ساکن شوید. بر اساس استان یا قلمرو ارزیابی شوید.

احتمالاً باید به استان یا منطقه بروید تا تجارت خود را ارزیابی کنید. همچنین ممکن است به یک کارفرما در کانادا نیاز داشته باشید تا به شما تجربه و آموزش بدهد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ارزیابی، باید به وب‌سایت سازمانی که تجارت استان/منطقه‌ای را که می‌خواهید در آن زندگی و کار کنید، اداره می‌کند، بروید. بسته به جایی که می‌خواهید بروید، فرایند متفاوت است.هر وب‌سایت دارای جزئیات بیشتری در مورد گواهی‌های صلاحیت برای کار در آن استان یا منطقه در یک حرفه تخصصی خاص و کارهایی است که برای دریافت آن باید انجام دهید.

اگر تجارت شما توسط یک استان یا منطقه تنظیم نمی‌شود، ممکن است تحت نظارت فدرال باشد (به‌عنوان‌مثال، مکانیک هواپیما). می‌توانید با مراجعه به وب‌سایت مرکز اطلاعات کانادا برای اعتبارنامه‌های بین‌المللی متوجه شوید که چه کسی تجارت شما را تنظیم می‌کند.

اگر یکی از سه مورد دریافت اکسپرس اینتری به شما تعلق می‌گیرد. مراحل ذیل را باید انجام دهید.

مرحله اول را کامل در بالا برای شما توضیح دادم. مرحله دوم مربوط به بررسی امتیاز شما می باشد. که در مقاله بعدی با هم در مورد نحوه کسب حداقل 67 امتیاز برای شما توضیح خواهم داد.

مرحله 1: دریابید که آیا واجد شرایط هستید یا خیر

2 راه برای فهمیدن اینکه آیا واجد شرایط برنامه‌ای هستید که بخشی از Express Entry است وجود دارد:

   2-1- به چند سؤال پاسخ دهید تا ببینید آیا حداقل شرایط را دارید یا خیر

    2-2- الزامات دقیق برای هر برنامه را بخوانید.

مرحله 2:  امتیاز خود را بررسی کنید

اگر واجد شرایط یک یا چند برنامه اکسپرس اینتری هستید و پروفایل خود را ارسال می‌کنید، با استفاده از سیستم رتبه‌بندی جامع CRS  در استخر اکسپرس انتری رتبه‌بندی خواهید شد.CRS یک سیستم مبتنی بر امتیاز است که ما از آن استفاده می‌کنیم.پروفایل خود را ارزیابی و امتیاز دهید و آن را در استخر اکسپرس اینتری رتبه‌بندی کنید.برای دعوت شدن، باید امتیازی بالاتر از حداقل امتیاز برای امکان دریافت دعوت‌نامه باید داشته باشید.از ابزار CRS برای تخمین امتیاز خود استفاده کنید.

مرحله 3: مدارک خود را آماده کنید

اگر تصمیم دارید یک پروفایل را پر کنید، به اسنادی مانند نتایج آزمون زبان نیاز دارید تا نشان دهید واجد شرایط اکسپرس اینتری هستید.تهیه برخی اسناد زمان زیادی می‌برد، بنابراین باید زودتر آنها را آماده کنید.مدارک موردنیاز خود را دریافت کنید

مرحله 4: پروفایل خود را پر کنید

پروفایل اکسپرس انتری شما جایی است که اطلاعاتی درباره خود به ما می‌دهید.اگر واجد شرایط هستید، ما شما را در مجموعه کاندیداهای خود می‌پذیریم و به شما امتیاز CRS می‌دهیم. مشخصات خود را ارسال کنید.

مرحله 5: یک دعوت‌نامه دریافت کنید، مصاحبه شرکت کنید و آماده مهاجرت شوید

ما برای داوطلبانی که بالاترین امتیاز را در استخر دارند دعوت‌نامه ارسال می‌کنیم. اگر از شما دعوت به درخواست کنیم، 60 روز فرصت دارید تا درخواست خود را ارسال کنید.ما کامل‌ترین درخواست‌هایی را که همه مدارک پشتیبان را  دارند در مدت 6 ماه یا کمتر پردازش می‌کنیم.

در ادامه با من سعید کاظمی همراه باشید. تا نحوه محاسبه امتیاز اکسپرس اینتری را با هم مرور کنیم. اگر امتیاز به شما تعلق نمیگیرد. بی دلیل کلی هزینه نکنید. برای جلسه مشاوره یا ترجمه مدارک، بدلیل ضعف در ارائه دانش دچار تحمل هزینه بی دلیل نشوید. پس اینجا را کلیک کنید. امیدوارم بخش اول مراحل  جذب نیروی کار از طریق اکسپرس اینتری کانادا 2022 برای شما مفید بوده باشد.

تجربیات راه اندازی پیمانکاری بخش اول

تجربیات راه اندازی پیمانکاری بخش دوم

برای تماشا فایل ویدئویی تجربیات راه اندازی پیمانکاری بخش دوم از طریق لینک ذیل اقدام بفرمائید.

برای شنیدن فایل صوتی تجربیات راه اندازی پیمانکاری بخش دوم از طریق لینک ذیل اقدام بفرمائید.

سلام دوستانِ عزیز. با تجربیات راه اندازی پیمانکاری بخش دوم در خدمت شما هستیم. آخرین موضوعی که در بحثِ قبلی ناتمام ماند بحثِ بیمه شخصِ ثالث است. بیمه‌یِ شخصِ ثالث را آنجا توضیح دادم. بیمه‌یِ شخصِ ثالِث برایِ پیمانکارها بسیار مهم است و وقتی که حادثه برایِ شما اتفاق می‌اُفتد بیمه‌یِ شخصِ ثالث است که از شما در موردِ ضرر و زیان‌هایِ مالی حفاظت می‌کند.

به‌هرحال حادثه جزئی از کار است. درسته که سال‌هاست اچ.اِس.ای در ایران وارد شده، بحثِ ایمنی در محیطِ کار خیلی جدی گرفته شده و خیلی از افراد و شرکت‌هایِ ساختمانی الان باید مجوزهایِ مربوط به ایمنی را داشته باشند. به نظرِ من اچ.اس.ای جزءِ واقعاً ضروریات است. یک شعار نیست که اول ایمنی بعد کار. باید باور داشته باشیم. یک داستان برایِ سال‌ها پیش بود،

بیمه پیمانکاری

داستان واقعی از نداشتن بیمه و خسارت در کار پیمانکاری

 چون‌که من پدرم و برادرم پیمانکار ساختمانی بودند سال‌ها این را تعریف کنم خدمتتان. یادم هست که پدرم یک کاری را سالِ 85 و یا 86 برداشت و یک پروژةِ سی میلیونی تحتِ تشریفات کارفرما به پدرم داده بود داخلِ شهری که پروژه‌ای بسیار ساده بود. یک حصارکشی بود و فَنس بود و به قولِ پیمان‌کارها خیلی کارِ پردرآمد و خوبی هست. حدودِ بیست و نه یا سی میلیون تومان بود که خُوب سودِ خوبی هم داشت.

 یادم هست که یک روزی فوراً زنگ زدن و پدرِ من آن زمان خیلی پروژه‌ها را بیمه نمی‌کرد، زنگ زدند که نگهبان سیمان خالی می‌کرده و اتفاقی برایِ ایشان افتاده و جفت‌پاهای ایشان از زانو شکسته شده. پدرِ من خودش را فوراً به محلِ اجرایِ پروژه رساند و بنده خدا را برده بودند بیمارستان و خُوب با ما هم آشنا بودند. یک چیزی حدودِ بیست میلیون هزینه‌هایِ درمانیِ این بنده خدا شد.

یعنی این پروژه نه‌تنها سودی نداشت فکر کنم ده میلیون هم ضرر کرد در مجموع. چون اگر پدرِ من این پروژه را بیمه می‌کرد این اتفاق نمی‌افتاد. خیلی به بیمه دقت کنید. خواهش می‌کنم اگر شما پیمانکاری می‌کنید اگر خودِ کارفرما و خودِ مدیرعاملِ ارشدِ به شما گفت استارت بزن فردا بیمه می‌کنیم. حتی برایِ یک‌ساعته بدونِ بیمه کار نکنید. چون بیمه خیلی سفت‌وسخت پیگیر می‌شوند و خیلی دقیق رعایت می‌شود و اگر شما بیمه نکنید این لحظه حادثه ثبت می‌شود و اصلاً نمی‌شود کاری کرد. پس بحثِ بیمه را خیلی جدی بگیرید.

ثبت تمامی مدارک و فاکتورها در کارگاه و دفتر مرکزی پیمانکار

بحثِ بعدی که می‌خواهم خدمتتان عرض کنم این است که اطلاعاتِ‌تان را ثبت و ضبط کنید. یعنی چه؟ هر کاری که در مجموعِ کارگاهِ شما اتفاق می‌اُفتد را ثبت و ضبط بکنید و بنویسید. دفتر داشته باشید. چه فاکتورهایی رد و بدل شدند؟ چه اجناسی، چه زمانی و از چه کسی خریداری شدند همه‌یِ اینها در دفاتر معین و روزنامه ثبت شود.کلِ جزئیاتِ کارهایتان باید تحتِ کنترلِ شما باشد. باید بفهمید که پیمانکاری مجموعه‌ای از این عوامل هستند. همه‌یِ ده مواردِ را که امروز به شما گفتم که شاملِ بیمه، ثبت و ضبطِ اطلاعات با مدیریت شما ارتباط مستقیم دارد. همه این مسائل با هم شما را پیمانکار می‌کند. دفاترتان را نگه دارید.

سال‌ها بعد مالیات از شما سؤال‌وجواب می‌کند، یک کارگری شکایت می‌کند. که مثلاً حقوقِ من را ندادند همه چیز را ثبت و ضبط بکنید، هر پرداختی را رسید بگیرید، دفاتر داشته باشید، تویِ دفاتر همه را ثبت کنید، مثلاً فلان لوله‌کش در فلان تاریخ فلان مقدار پول پرداخت شده است. هم به فردِ موردنظر رسید بدهید و هم یک نسخه به حسابدارتان و یک نسخه هم برایِ خودتان ذخیره کنید. پس تمامِ ورود و خروج‌ها را و تمامِ کارهایی را که کارفرما به شما می‌گوید، دستورِ کارها و صورت‌جلسه‌ها کتبی کنید و ثبت و ضبط داشته باشید.

راه اندازی دفتر مرکزی و دفتر فنی پیمانکاری

موضوعِ دومی که به ضبط و ثبت خیلی مهم است این است که یک مقدار که شرکتِ شما جا افتاد علاوه بر سرپرستِ کارگاه خوب نیروهایِ فنیِ خوب بگیرید. یعنی در لیستِ دفترِ مرکزی خودتان حتماً منشی بگیرید، حتماً دفتر کار بگیرید و حتماً دفترِ فنیِ قوی راه‌اندازی کنید. البته این برایِ اولِ کار نیست. یعنی هنوز که یک شرکتِ تازه‌کار هستید و درآمدِ شما کم است و هنوز دارید از جیبِ خودتان هزینه می‌کنید صبر کنید. نیاز نیست همان ابتدایِ کار دفترِ آن‌چنانی، تابلو، سربرگ، لوگو و … هزینه کنید نه.

یک‌ساله، یک‌سال و نیم تا دو سال که گذشت به مرور نیروهایِ فنی خودتان را اضافه کنید، یک منشی استخدام کنید که کارهایِ دفتریِ شما را انجام دهد. حسابدارِتان را از پاره‌وقت به تمام وقت تبدیل کنید که حداقل هفته‌ای یک‌بار حساب‌هایِ شما را انجام دهد. پس بحثِ بعدیِ ما که خیلی مهم است دفترِ فنی هست که حتماً در برنامه و اهدافِتان داشته باشید.

تجربیات یک پیمانکار

روابط عمومی و شبکه سازی از اصول پیمانکاری است

یک پیمانکارِ خوب پیمانکاری است که؛گفتم که پیمان‌کاری چند وجهی است، که روابط عمومیِ خوبی داشته باشد. ببینید شما اگر بهترین پیمانکارِ دنیا باشید و اگر بهترین پروژه‌ها را هم انجام دهید زمانی که روابطِ عمومی و نت‌ورکینگ ضعیف باشد و شبکه‌سازیِ شما با افراد و آدم‌هایِ مختلف، مخصوصاً سبکِ کارفرمایی در ایران که یک سبکِ نسبتاً یک طرفه است و روابط مشاور با پیمانکار هنوز وضعیتِ بهتری دارد؛

پیمان‌کار و کارفرمایی معمولاً یک‌طرفه هست و کارفرماها خُوب نیرویِ کارمندِ دولت هستند و از بالا به پایین نگاه می‌کنند. شما فقط با شبکه ‌سازی و روابطِ عمومی و با اخلاقِ خوش، با حرف گوش کردن و ارتباطِ مستقیم با ناظر گرفتن؛ مثلاً ناظر یک نجاری را به عنوانِ نجار خوب معرفی می‌کند و سال‌هاست که با آن نجار کار می‌کنند؛ خُب من چون نظام‌مهندسی دارم این مطلب را می‌گویم،دستورالعمل‌هایِ نظام را هم بلد هستم و مجوزِ لازم لا هم دارم چه اتفاقی می‌اُفتد؟ آنها کار را یادمی‌گیرند. بحثِ بعدی بحثِ شبکه‌سازی و نت‌ورکینگ هست که به شما گفتم. روابط عمومی و شبکه‌سازی را به عنوانِ دو موضوعِ مهم درنظر گرفتم.

کیفیت کار برگ برنده پیمانکار

و یکی از مسائلی که من در موردِ پیمانکاری خواهش می‌کنم رعایت کنید اگر می‌خواهید پیمانکاری موفق شوید و اگر می‌خواهید پولِ با ارزش، همیشگی و بادوام برای شما ایجاد شود. این است که خواهش می‌کنم کار را با کیفیت انجام دهید. از اینکه فکر کنید که کار را بی‌کیفیت انجام بدید و با یک کارفرما در یک استان کار کنید بعد دیگه تمام و من در این استان کار نمی‌کنم این ذهنیت را از خودِتان بردارید.

الان دنیا خیلی کوچک شده و کارفرماها همه از هم خبر دارند و از هم استعلام می‌گیرند. برایِ امتیازِ فنی که میدهند بررسی می‌کنند، تحقیق می‌کنند. حتماً کیفیتِ کارِّ شما باید خوب باشه. اگر جایی اشتباه کردید و مسئله‌یِ فنی را  رعایت نکردید و کارفرما یا مشاور به شما تأکید کرد بپذیرید. بهتانه نیاورید که این اتفاق افتاد و فلان اتفاق و بهانه‌هایِ الکی نیاورید. بپذیرید.

احترام به نیروی کارگری برگ برنده پیمانکار

نکته‌یِ بعدی که دوست دارم خیلی رویِ این مطلب تأکید کنم این است که  روابطِ اخلاقی و انسانیِ خودتان را به همان‌صورت که با کارفرما و نیروهایِ اداری کارفرما رعایت می‌کنید در محیطِ کارگاه هم با کارگر، اوستا و بنا هم رعایت کنید چون‌که اینها هستند

 که برایِ شما کار می‌کنند. بازوهایِ اجرایی و عملیاتیِ شما اینها هستند. حتماً باید خیلی به این‌ها احترام بگذارید و به آنها توجه کنید. بعضی از آدم‌ها اوایلِ کار به ما می‌گفتند که مهندِس نباید داخلِ کارگاه برود، مهندِس نباید دستِش به خاک بخورد. این تفکرِ بسیار اشتباهی است. من مهندس‌هایِ اتریشی را چابهار دیدم که در آب‌شیرین‌کن‌ها کار می‌کردند. می‌دیدم که همه‌ یک فرم هستند و همه‌یِ کلاه سفیدها کار می‌کردند. همه‌ِ آنها لباس‌هایشان روغنی می‌شد و درگیرِ کار بودند و به این شکل نبود که بگویند. فقط کارگرها کار می‌کنند. همه کار می‌کنند.

کار را نه در دانشگاه که در کارگاه یاد می گیرید

مهندِس باید کار بکند. باید دستِش را به آچار بزند. باید هر چیزی را تجربه کند. مهندِس تا گچ نسازد گچِ مرده را از گچِ زنده تشخیص نمی‌دهد. باید دستِش را به سیمان بزند،سیمان را فشار دهد تا بفهمد اسلامپِ یک بتن با یک بتنِ دیگر چه فرقی می‌کند. میزانِ کم و زیاد بودنِ سیمان را در کارگاه یادمی‌گیرد و اینها را هیچ دانشگاهی یاد نمی‌دهند. از چه کسی بهترین چیز را من یاد گرفتم؟ من از کارگرهام یادگرفتم، از اوستا و بناها. از نیروهایِ فنی من مسائلِ فنی را یادگرفتم. خیلی چیزها در کتاب‌ها نوشته نشده. بعضی چیزها هم نوشته شده اما عملی نیست و نمی‌شود انجام داد.اینها را استا و بنا می‌گویند.نیرویِ متخصصِ برق‌کار هست که در کارگاه به شما یاد می‌دهد. یک سری فوت و فن‌ها هست که بعضی اوقات نیروهایِ فنی دارند که در هیچ کتابی پیدا نمی‌شود.

بحث‌هایِ حقوقی و مسائلِ قانونی در مسائل پیمانکاری خیلی مهم هستند

اگر شریک دارید و در زمینه‌هایِ مختلف شریک می‌گیرید باید درصدِ کارتان و تفکیکِ قرارداد انجام شود،که هرکدام چند درصد سهام دارد و بعداً به چه شکلی باید سهام‌ها تقسیم شود. سود و ضرر با چه‌کسی هست. به هرحال همه‌یِ پروژه‌ها که قرارنیست سود بدهند. داستانِ بیمه را که براتون تعریف کردم یک پروژه ضرر هم می‌دهد. حتماً که همه چیز قرار نیست سود باشد. پس حتماً همه‌یِ مسائلِ حقوقی را یاد بگیرید. برید مطالعه کنید و قوانینِ کار را یاد بگیرید. کارگر به چه شکلی می‌تواند از شما شکایت کند؟

جلویِ شکایت‌هایش را بگیرید. به موقع لیستِ بیمه‌ها را رد بکنید. به موقع بیمه‌یِ بیکاریش را پیگیری کنید. اگر حادثه‌ای برایِ وی اتفاق می‌افتد در چهار پنج روزِ قانونی قراردادتان حتماً بیمه‌یِ وی را پیگیری کنید. ببینید چه زمانی قرار هست بیمه‌یِ آن شخص تمام شود، لیست‌هایِ بیمه‌شون و کلاً با کارگر جماعت رفیق باشید. ضرر نمی‌بینید. کارگر اگر دوستتان داشته باشد از ته دل برایِ شما کار می‌کند.

و برایِ مسائلِ حقوقی هم یک کارشناسِ حقوقی بگیرید. لازم نیست که دکتر فلان یا وکیلِ فلان را استخدام کنید که کارهایِ حقوقیِ شما را انجام دهد. مشاوره و راهنمایی بگیرید. همه‌یِ مسائل را خدمتتان عرض‌کردم. خیلی تجربیاتِ خودم را دخیل‌کردم. این کارها را اگر من انجام می‌دادم سالِ 79 نه شرکت زدم اگر دانِشِ این کارها را داشتم و بلد بودم که چه کارهایی باید انجام دهم و اگر از افرادِ متخصص کمک می‌گرفتم،

اگر این مسائل را بلد بودم امروز یک شرکت پیمانکاری موفق بودم

 تمامِ این مسائلی که امروز خدمتِ شما عرض کردم یاشد امروز یک پیمانکار بسیار قوی بودم. بیست و یک‌سالِ پیش من شرکت را ثبت کردم. زمانی که رقابت کم بود، زمانی که منابعِ مالیِ دولت خیلی خوب بود. پیمانکارها که 90 درصد پیمانکارهایِ دولتی هستند. ما پیمانکارهایِ بخشِ خصوصی هم داریم که بی تو بی هستند یعنی بیزینِس تو بیزینِس فعالیت می‌کنند. مثلاً بیمارستان برایِ بخشِ خصوصی می‌سازند.

 خُوب این‌ها بخشِ جزئی‌تری از جامعه‌یِ ما هستند و در جامعه بیش‌تر دولت کارفرمایِ ما هست. در مجموع پیمانکاری کارِ بسیار سخت، هنری و تخصصی است. همه‌یِ مسائل را شما باید با هم یاد بگیرید. اگر می‌خواهید یک مشتِ واحد باشیم باید مدیریت بلد باشیم، روابطِ عمومی داشته باشیم، منابعِ مالی را کنترل بکنیم، منابعِ انسانی را کنترل بکنیم، کارِ فنی باید انجام دهیم، همه‌یِ مسائلِ حقوقی و بیمه و مالیات را در کنار هم باید داشته باشیم. آخرین حرف این‌که شما حتماً باید آموزِش ببینید. خواهش می‌کنم برید و وقت بگذارید.

 سال‌ها تجربه کسب کنید. مستقیم سراغِ پیمانکاری نروید. اگر امروز بعد از پنج سال کار هم بخواهید. پیمان‌کاری بزنید یا شرکتی تازه ثبت کردید یا این‌که چهار سالِ کار می‌کنید حتماً از همکاران و شرکت‌هایِ قدیمی و باتجربه و مهندسانِ باسواد، کسانی که سال‌ها پیمانکاری می‌کنند و در شرکت‌هایِ مشاوره کارکردند و دانِشِ بسیار زیادی دارند در موردِ فهرست‌بها، شرایطِ عمومیِ پیمان، قوانین و بخش‌نامه‌ها و دستورالعمل‌ها،  جزئیاتِ آیین‌نامه‌ها را کامل بلد هستند حتماً از اینها کمک بگیرید و با آنها تعاملِ خوب داشته باشید. با هم دوست باشید و اینها را به چشمِ رقیب نگاه نکنید. یک خواهشِ بزرگ ازتون دارم.

خواهشاً فقط صرفِ داشتنِ کار کار نگیرید و در مناقصات و استعلام‌ها شرکت نکنید. این‌که من فقط یک کار داشته باشم. حتماً آن کار یا پروژه را مدیریتِ مالی کنید. بررسی کنید و باید سود بکنید. سودِ خوب نکنید و تمامِ طولِ پروژه به فکرِ این باشید که گم‌تر سود می‌کنید یا دارید ضرر می‌کنید نه پروژه بابِ میلِ شما می‌شود و نه کارِ خوبی از آن پروژه بیرون می‌آید.

پیمانکار ساختمان
یک کار یا دو کارِ خوب در سال داشته باشید بهتر از 5 کار است که هیچ‌کدام برایِ شما سودی ندارد.

ذهنتان را درگیر نکنید، آشفته نکنید و اگ رشریک هم می‌خواهید بگیرید سعی کنید شرکایِ متخصص، درگیر در کار و باسواد و با مهارت و تخصص بگیرید. امیدوارم بحثِ امروزِ من که تجربیاتِ من خیلی فشرده در زمینه‌یِ پیمانکاری، کارفرمایی و بیش‌تر تخصصیِ پیمانکاری بود براتون مفید بوده باشد. اگر بخش اول این صحبت ها را نشنیدین. اینجا کلیک کنید.

همه عزیزان، همه دوستان، هرکس در هر جایِ ایران و در هر زمینه‌ای تخصص دارد و هر چیزی که به ذهنتان می‌رسد و سال‌هاست کار کردید، عروسک‌سازی می‌کنید و تجربه دارید، یک چیزی تولید می‌کنید و تجربه دارید و هر خدماتی به مردم دادید،هتل دارید و هر خدماتی که دارید ارائه می‌دهید من خواهش می‌کنم به من کمک کنید و تجربیاتِتان را با من و همه فارسی زبانان عزیز به اشتراک بگذارید یا دایرکت به من پیام دهید که با هم یک لایو بگذاریم و یا این‌که مثلِ من یک دوربین جلویِ خودتان بگذارید و حدودِ 15 تا سی دقیقه یا 45 دقیقه کارِ خودتان را معرفی کنید و تمامِ تجربیاتِ خودتان را بیان‌کنید و اجازه دارید تبلیغِ کارِ خودتان را هم انجام دهید و خودتان را معرفی کنید.

 پیجِ اینستاگرام، یوتیوب و یا هر شبکه‌یِ اجتماعیِ دیگری که دارید و از آن درآمد دارید را در سایتِ، پیجِ و در کانالِ یوتیوبِ سعید کاظمی اجازه دارید تبلیغ کنید و خیلی به من لطف می‌کنید که این تجربیاتِتان را در اختیارِ من قرار می‌دهید. امیدوارم صحبت‌هایِ امروزِ من برایِ شما در موردِ پیمانکاری مفید بوده باشد.

هر مهندس یا پیمانکاری باید علاوه بر مهارت و تخصص مهندسی ، مسائل مربوط به آموزش کسب و کار را هم یاد بگیرد. پس برای یادگیری نود قدم رایگان و کوتاه آموزش کسب وکار اینجا کلیک کنید.

تجربیات راه اندازی پیمانکاری بخش اول

تجربیات راه اندازی پیمانکاری بخش اول

برای تماشا فایل ویدئویی تجربیات راه اندازی پیمانکاری بخش اول از طریق لینک ذیل اقدام بفرمائید.

برای شنیدن فایل صوتی تجربیات راه اندازی پیمانکاری بخش اول از طریق لینک ذیل اقدام بفرمائید.

سلام بر همه دوستانِ عزیز که با پیجِ  من سعیدِ کاظمی همراه هستید. امروز می‌خواهم تجربیات راه اندازی پیمانکاری را با شما عزیزان درمیان بگذارم. یک تجربه‌یِ واقعی از زندگیِ خودم برایِ شما تعریف کنم. من حدودِ دو سال پیمانکارِ ساختمانی بودم و وقتی که رشته‌یِ عمرانِ دانشگاهِ تهران را تمام کردم بدونِ هیچ تجربه‌یِ خاصی شرکتِ پیمانکاری ثبت‌کردم. البته من خیلی از همان ابتدا عاشقِ کارآفرینی و خویش‌فرمایی و این موارد بودم و دوست داشتم همیشه شغلی داشته باشم که زمانَش برایِ خودم و در اختیارِ خودم باشد.

شما هم تجربیات خودتان را به اشتراک بگذارید

امروز برایِ شما یکی از این موارد را بیان می‌کنم و تجربیاتِ خودم را در اختیارِ شما قرار می‌دهم. که بتوانید استفاده کنید و یک نمونه ساده برایِ همه‌یِ دوستان و در اختیارِ همه در هرجایِ دنیا قرار می‌دهم. که دوستانی که علاقه‌مند بودند به من کمک کنند و تجربیاتِ با ارزشِشان را در هر زمینه‌ای، یعنی اگر شما دندان‌پزشک هستید به دردِ کارِ من می‌خورد، فروشگاهِ گل دارید، در شرکتِ مازاراتی کار می‌کنید.مفید خواهد بود، 

اگر در جزیره لنکاوی رستوران دارید باز به دردِ کارِ من خواهد خورد.  حتماً اینها را با من به اشتراک بگذارید. هر چیزی که به تحصیل، به کار، به کسب و کار، به زندگی و مهاجرت و این موارد ارتباط داشته باشد برایِ من مفید خواهد بود و خیلی ممنون می‌شوم که در فایل‌هایِ 15 دقیقه‌ای ، سی دقیقه‌ای یا 45 دقیقه‌ای برایِ من ویدئوهایِ خودتان را ارسال کنید.

داستان پیمانکاری و تجربیات من

از دانشگاه که بیرون آمدم سه یا چهار ماه بعد از دانشگاه یک شرکتِ ساختمانی ثبت کردم و شروع به فعالیت کردم. می‌خواهم تحلیل کنم که کارِ من چه اشکالاتی داشت. خیلی وقت‌ها از جوان‌ها می‌شنوم که می‌گویند می‌خواهند پیمانکار شوند. حالا پیمانکار لزوماً پیمانکارِ ساختمانی نیست. خیلی پیمانکارهایِ گسترده‌ای داریم. یکی از جوان‌ها چند هفته پیش از من پرسیده بود. پیمانکاریِ شرکتِ گاز داریم، آب و فاضلاب داریم، حتی بخش‌هایِ اسکله داریم، راه‌سازی داریم. خُب شاخه‌هایِ پیمانکاری خیلی زیاد هستند، معدن داریم. هر رشته مهندسی معمولاً رشته‌یِ مرتبِطش با بحث‌هایِ پیمانکاری امکان‌پذیر هست که امکان داشته باشه که شرکتِ پیمانکاری زد.

خُوب بحث‌هایِ پیمانکاریِ قدیم یعنی سال‌هایی که من سال‌هایِ 79 و 80 شرکت ثبت کردم خیلی فرآیندها آسان بود. مدارکِ خیلی زیادی نمی‌خواستند. یک مدرکِ مهندسی کافی بود. آنلاین نبود و سامانه‌ای وجود نداشت. به دفترِ ثبتِ شرکت‌ها مراجعه می‌کردید و شرکتی ثبت می‌کردید و از سازمانِ مدیریتِ آن زمان و سازمانِ برنامه‌ریزی یک مجوز می‌گرفتید و نوعِ رتبه‌بندی‌ها با الان فرق داشت. اگر علاقه‌مند هستید که پیمانکار شوید با من همراه باشید که سختی‌ها و مشکلاتِ کار را برایِ شما توضیح دهم و این‌که چه مسائلی را باید رعایت کنید. یعنی واقعاً شما اگر قله یخِ پیمانکار را می‌بینید و یک پیمانکار بعد از سال‌ها تلاش یک ماشین خوب خریده است یا سرمایه‌ای به دست آورده. حتماً باید به این مسائلی که من جزءبه‌جزء برایِ شما بیان می‌کنم توجه داشته باشید.

سرپرست کارگاه

پیمانکاری قبل از هر چیزی نیاز به دانش و تخصص دارد.

تأکید می‌کنم که اشتباهِ من را مرتکب نشوید. من بدونِ دانش و بدونِ این‌که در یک شرکتِ ساختمانِ فردِ دیگری کار کنم و تجربه کسب کنم جلو رفتم و شرکتِ ساختمانی ثبت کردم و پروژه برداشتم. پروژه‌هایِ من خیلی بی‌کیفیت می‌شدند. و اگر من با این دانش ناظرِ آن زمانِ پروژه‌هایِ خودم بودم پروژه‌هایِ خودم را قبول نمی‌کردم. خیلی ناظرها را اذیت کردم. من و برادرم با هم کار می‌کردیم،

تجربه ما کم بود، هیچ سابقه و دانشی نداشتیم،

شاید یک رشته‌یِ تخصصی خوانده بودیم. اما مهارت لازم را نداشتیم. مهارت این نیست که من فقط یک مدرکِ دانشگاهی از رشته‌یِ عمران، برق، مکانیک یا هر رشته‌ای داشته باشم.مهارت این است که شما بروید و داخلِ کارگاه‌هایِ دیگران کارکنید به‌عنوان سرپرستِ کارگاه و به‌عنوان مسئولِ دفترِ فنی و برید تجربه کسب کنید، کار یاد بگیرید و کار را بقاپید. به این شکل نیست که من چون یک مدرکِ تحصیلی دارم خُوب خیلی عالی هست. نه، باید علمِ خودتان را با تجربه ترکیب بکنید، مخلوط بکنید تا دانش به دست بیاید.

من آدمِ ایدآل‌گرایی هم بودم، دوست داشتم ناظر که کار را می‌بیند کار خیلی خوب باشد و تلاشم را هم می‌کردم. نه این‌که تلاش نکنم. ولی متأسفانه دانشِ مربوطه را نداشتم. یک نقطه ضعفِ دیگری که داشتم و سال‌ها بعد یادگرفتم این بود که نیروهایِ متخصص و فنی کنارِ من نبودند. من در اولین پروژه که یک پروژه‌یِ هفت واحدی بود و یک پروژه‌یِ سه چهار واحدی که با شعبه‌یِ بانکِ صادرات بود که کار می‌کردم و اصلاً برایِ من باور نکردنی بود. خیلی کیفیتِ کار پایین بود . سرپرست کارگاه و نیروهایِ فنی که آورده بودم. عملا خیلی ضعیف بودند.

داستانی از اهمیت نیروی متخصص در شرکت پیمانکاری

اینجا یک داستان براتون تعریف کنم، یک داستانِ واقعی. من دو سال پیمانکاری را بیش‌تر ادامه ندادم. واقعاً در توانِ من نبود و به‌ موقع فهمیدم که باید از این سیستم خارج شوم. رفتم جاهایِ دیگری کار کردم و خُوب خیلی از فایل‌هایِ من رو حتماً شما دیدید و به‌مرور زمان تجربیاتِش را می گویم. من چهارده شغل این ‌سال‌ها داشتم. یکی به یکیِ این تجربیات را برایِ شما خواهم گفت. توضیح خواهم داد. که چه‌کارهایی خوب بوده و چه‌کارهایی نباید می‌کردم و چه‌کارهایی باید می‌کردم.

تجربیات پیمانکاری

تجربه همکاری با شرکت ساختمانی در چابهار

سالِ 83 یا 84 بود که یک مجتمعِ بزرگ 52 واحدی تویِ چابهار بود که بنیادِ مسکن در حالِ ساختِ آن بود. با یکی از پیمانکارهایِ بسیار قدیمی و بسیار باتجربه که از دوستانِ پدرِ من بود من ناظرِ قسمتِ برق و مکانیکِ مجتمع بودم و بیش‌تر بخشِ مکانیک را داشتم و چون ناظرِ برق نداشتن و من هم در این زمینه دانش و تجربه داشتم از من استفاده کردند و نقشه‌هایِ آنها را بیش‌تر کنترل می‌کردم. من یک روز سرِ پروژه مجتمعِ پارسِ چابهار رفتم؛  همان ابتدا که من به‌عنوانِ ناظر انتخاب شدم از طرفِ بنیاد و مشاوره پاره‌وقت بودم،

یک آقایِ مسنی با یک هیکلِ خیلی درشت و خیلی انسانِ شریف آنجا ایستاده و به حاج ‌آقایی که مدیرعامل و صاحبِ شرکتِ پیمانکاری بود. گفتم حاج‌آقا این کیه؟ گفت بعداً صحبت می‌کنیم. بعد شب خانه‌ای که پیمانکار گرفته بود، مهمان‌سراهایی که برایِ نیروهایِ نظارت گرفته بودند نشسته بودیم. آن حاج‌آقا آمد و بعد رفت. دوباره به مدیرعامل گفتم حاج‌آقا این آدم مسن چه آدمِ باشخصیتی هستند. گفت که بله ایشان یک پیمانکاری هستند که از همشهری‌هایِ خودم و تبریزی هستند و چابهار کار می‌کند. ورشکست شدن و من ایشان را آوردم.

یک چیزی که شنیده بودم این بود. که حدودِ 2 میلیون تومان سالِ 83 به ایشان حقوق می‌دادند. عددِ خیلی زیادی بود. هم اجاره خانه‌اش را می‌داد و هم هزینه‌یِ ماشینِش را، از حاج‌آقا پرسیدم که به نسبت خیلی زیاد بهش پرداخت نمی کنید، شاید پنج برابرِ یک کارمند دارید به بنده خدا حقوق می‌دهید. در جواب گفتن اولین دلیلِش این است که این بنده خدا ورشکست کرده وظیفه‌یِ من هست. که هواش را داشته باشم. به عنوانِ یک پیمانکار. دوم این‌که چندین برابرِ حقوقِ خودش را به‌دست خواهد آورد،

نیروی متخصص چند برابر دستمزد خودش برای شما سودآوری دارد.

 یعنی برایِ من سود خواهد آورد با تجربه و با دانش. و تجربه‌ای که قبلاً من داشتم در پروژه‌هایِ خودم می‌دانستم که بله درست است و اگر ایشان یک آدمِ متخصص و ماهر را سرِ کار بیاورد. مطمئناً این آدمِ متخصص، ماهر و با تجربه خیلی بیش‌تر از حقوقِ خودش برایِ این ‌شرکت ایجادِ سود و درآمد خواهد کرد.یادم هست که اواخرِ پروژه بود و این بنده خدا که هم خیلی با تجربه و دانشِ عجیبی در ساخت و ساز داشت. زمستانِ سالِ 84 اگر اشتباه نکنم و آخرهایِ پروژه بود. من رفته بودم برایِ نظارت و دیدم دو تا اتوبوس آمدند و از اتوبوس‌ها یک سری آدم پیاده می‌شدند.

گفتم این همه نیرو چی هست. آقا تقی گفت تبریز سرد است و کلی سیمان‌کار و کارگر را از تبریز برداشتم آوردم. خُوب چابهار هم شرایط یک کم خاص است و نیرویِ فنی هم کم پیدا می‌شود. گفت 15 تا بیست روزِ دیگر قرار است 52 واحد را ما گچ و سیمان کنیم، تمامِ راه‌پله و نما هم سیمانِ سفید بود و سیمان رنگی. من با خودم گفتم. مگر امکان‌پذیر هست؟ 52 واحد هم گچ‌کاری بشود و هم سیمان‌کاری شود و پارکینگ و نما خیلی پروژه نسبتاً قابلی بود.

من بیست روز بعد که برایِ تحویلِ نهاییِ پروژه رفتم. زمانی که وارده کوچه‌یِ پروژه شدم اصلاً باورم نمی‌شد. که این پروژه تمام شده بود. یعنی این دو اتوبوس که همه هم متخصص بودند آمده بودند و ظرفِ بیست روز پروژه را تمام کردند.  همان‌جا گفتم احسنت حاجی. دمت گرم که آقا تقی را آوردی و واقعاً این همان چیزی هست که گفتید پولِ خودش را حلال می‌کند؟ با دانش و تخصص و با خریدنِ مصالحِ مناسب.

پیمانکاری ساختمان

تجربه را با کار کردن برای دیگران بدست بیاورید

هرکسی که این فایلِ من را می‌بیند چه پیمانکار و چه نیرویِ جوانی که می‌خواهد پیمانکاری بزند،چه کسی که پیمانکاری دارد خواهش می‌کنم از شما که اولاً تخصص و مهارت را یاد بگیرید با کارکردن برایِ دیگران. تجربیات را از جیبِ خودتان هزینه نکنید که یاد بگیرید بعد ورشکست بشید و آسیب ببینید جه آسیبِ جسمی و چه روحی. من در طولِ یک‌سالی که برایِ خودم کار می‌کردم، یکسال و یک‌سال و نیم باور کنید به قدری اِسترِسِ شدیدی را تحمل می‌کردم. که منتظر بودم در شهرِ کوچکی که کار می‌کردم که کی مؤذن‌ها اذان بگویند و من برم به کارگاه چون اصلاً خواب نداشتم.

تمام طول آن یک‌ساله شاید من سه روز تعطیل بودم. یک فشارِ عصبیِ زیادی را تحمل می‌کردم. به چه دلیل؟ به دلیلِ نیروهایِ متخصصی که کنارم نبودند و خودم هم تخصص نداشتم. دو موضوع را اینجا من روش تأکید می‌کنم.

داشتن نیروهایِ متخصص و تجربه و مهارتِ خودتان برای پیمانکاری.

هم در مسائلِ فنی، هم در مسائل فهرست‌بها و هم در مسائل قانونی و حقوقی شما باید همه را مهارت داشته باشید. دقت کنید که شما اگر یک گچ‌کار متخصص و یک باسواد، یک لوله‌کشِ متخصص و باسواد را ببرید و مقداری گران‌تر از عرفِ بازار به آنها بدید مطمئن باشید که بعداً در آن پروژه و در آن کاری که شما می‌خواهید به‌عنوان پیمانکار انجام بدهید کم‌تر آسیب خواهید دید و خیلی مهم است .که شما در پیمانکاری‌تان این دو مورد را به‌عنوان موضوعِ ابتدایی در نظر بگیرید.

مدریت مالی و محاسبه سود و ضرر در پیمانکاری

موضوعِ بعدی از منابعِ انسانی که بگذریم بحثِ منابعِ مالی هست. ببینید پیمانکاری از سال‌هایِ دهه هفتاد تا اواسطِ دهه‌یِ هشتاد در کشورِ ما خیلی عالی بود. یعنی منابعِ مالیِ کشور خیلی خوب بود، تحریم‎ها نبود و خیلی از پیمان‌کارها پیش پیش پول دریافت می‌کردند. یعنی پیمانکار فقط وظیفه‌اش این بود که مصالح تأمین کند و مدیریت کند و کار را به انجام برساند و کار را با کیفیت و سریع تحویل می‌داد. اما از اواسطِ دهه‌یِ هشتاد به این سمت شرایطِ اقتصادی بدتر شد. و بحثِ تحریم‌هایِ ظالمانه ایجاد شد برای کشورِ ما،

منابعِ مالی محدود شد و الان به جایی رسیدیم که اگر قصدِ پیمانکاری داشتید. شما سرمایه‌‌گذار هستید و شما باید حتماً بیش‌ترِ پولِ پروژه را بیاورید و دیگر دولت پول ندارد که جلو، جلو به شما بدهد. خیلی وقت‌ها الان دیگر پیش‌پرداخت‌ها پرداخت نمی‌شود، کارفرماها مشکلاتِ مالی دارند، منابعِ مالی‌شان محدود است. پس دقت کنید. دیگر نمی‌شود پروژه برداشت.

اگر مخصوصاً جو گیر شده و قیمتِ پایین بدهید.تمامِ مدتِ طولِ پروژه دارید با خودتان حساب‌کتاب می‌کنید. کیفیتِ کار را مجبور هستید یک مقدار بزنید، چون برایِ شما صرف نخواهد داشت و نه‌تنها به‌صرفه نخواهد بود و برای شما سودی نخواهد داشت بلکه متضرر هم خواهید شد مخصوصاً با اسنادِ خزانه و با منابعِ مالی که الان نیست که کارفرماها  در اختیار شما بگذارند.

بیمه پیمانکاری

مسائلِ بیمه و مالیات در پیمانکاری

بحثِ بعدی بحثِ مسائلِ بیمه و مالیات است. شما اگر حتماً از این مسائل اطلاع ندارید.یعنی از مسائلِ بیمه‌ای و مالیاتی اطلاع ندارید حتماً باید نیروهایِ متخصص را بیارید. لزومی ندارد فردی را بیاورید و تمام‌وقت برایِ  شما کارهایِ بیمه‌ و مالیات شما را انجام بدهد و حقوق بدهید. می‌توانید یک نیرویِ پاره‌وقت بگیرید. که می‌توانید از دوستانی که رشته حسابداری هستند استفاده کنید ، بچه‌هایی که اداره‌یِ دارایی کار می‌کنند از آنها سؤال و جواب بپرسید، دفاتر را به موقع تحویل بدهید.

هر کدام از مسائلی که گفته شد اگر رعایت نشود پیمانکارِ خوبی نمی‌شوید. یک باره یک سری مشکلات مالیاتی، مالیاتِ مستقیم، مالیاتِ ارزِشِ افزوده، مالیاتِ بر سود برایِ شما ایجاد می‌شود. که به مشکلاتِ عدیده‌ای برخورد می‌کنید. حساب‌هایِ شما بسته می‌شود. اداره دارایی الان خیلی سفت و سخت رویِ منابعِ مالی مخصوصاً شرکت‌هایِ پیمانکاری دقت دارد و محاسبه می‌کنند. حتماً باید دقت کنید و رعایت بکنید.

اهمیت بیمه شخص ثالث و بیمه تمام خطر در پیمانکاری

بحثِ بعدی بحثِ بیمه هست. خواهش می‌کنم از شما که وقتی پیمان‌کار شدید موضوعِ بیمه را خیلی جدی بگیرید. یعنی چی ؟ ما دو نوع بیمه داریم در پروژه‌هایِ عمرانی. بیمه تمام خطر و بیمه‌یِ شخصِ ثالث. در بیمه‌یِ تمام خطر هزینه را باید کارفرما بدهد. یعنی این‌که آسیب، سیل، زلزله ، مصالح از بین می‌رود. هر چیزی که اتفاق می‌اُفتد پولِش را کارفرما پرداخت می‌کند.

اما در بیمه‌یِ شخصِ ثالث است که شما آسیبِ جدی می‌بینید.باید افراد را بدونِ نام بیمه کنید. کلَوزهایِ بیمه را باید کامل دانش داشته باشید در موردِشان. از افرادی که متخصصِ بیمه هستند کمک بگیرید. از نیروهایِ کارفرما کمک بگیرید. بیمه خوب ببندید. بیمه‌یِ شخصِ ثالث خیلی مهم است که در قسمتِ بعدی با یک داستان بیمه را برایِ شما شروع می‌کنم.‌ ادامه موضوع در بخش دوم تجربیات راه اندازی پیمانکاری مطالعه بفرمائید.

شما هم اگر هر نوع تجربه در هر موضوعی در این دنیای بزرگ دارید. و علاقه مند هستید. این صحبتها را با دیگر انسانها به اشتراک بگذارید. فقط لازم است. گوشی همراه خودتان را در مقابل خودتان قرار دهید و یک ویدئو یا پادکست ۳۰ تا ۶۰ دقیقه ای از خودتان بگیرید و برای من ارسال کنید. یا برای یک لایو مشترک به من پیام بدهید. کلی محتوا با ارزش با اساتید و افراد دیگر هم در مورد کسب و کار اماده کردم. اینجا را کلیک کنید. تا به این مطالب با ارزش دسترسی پیدا کنید.

هر مهندس یا پیمانکاری باید علاوه بر مهارت و تخصص مهندسی ، مسائل مربوط به آموزش کسب و کار را هم یاد بگیرد. پس برای یادگیری نود قدم رایگان و کوتاه آموزش کسب وکار اینجا کلیک کنید.

راه اندازی داروخانه

شرایط تأسیس و راه‌اندازیِ داروخانه در ایران

برای شنیدن صحبت های من با دکتر کاظمی در خصوص شرایط تأسیس و راه‌اندازیِ داروخانه در ایران از چهار تا فایل صوتی ذیل استفاده بفرمائید.

برای تماشا فایلهای ویدئویی این مصاحبه به انتها مصاحبه مراجعه بفرمائید.

سعید کاظمی: سلام به همه دوستانِ عزیز امروز در خدمتِ دکتر کاظمی هستیم و می‌خواهیم در موردِ شرایط تأسیس و راه‌اندازیِ داروخانه در ایران صحبت بکنیم.  از آقایِ دکتر کمالِ تشکر را دارم. که دعوتِ ما را قبول کردند و خواهش می‌کنم که ابتدا خودِشون را معرفی‌کنند تا من سؤالاتی که موردِ نیاز هست را شروع کنم.

دکتر کاظمی: با سلام خدمتِ شما و همه دوستانی که این ویدئو ما را می‌بینند. خیلی خوشبختم که در خدمتِ شما هستم و امیدوارم که تجربیاتِ کمی که در این مدتِ 8 نه سال در رشته داروسازی کسب کردم بعد از فارغ‌التحصیلی برایِ دوستان و عزیزان مورداستفاده باشد. اولاً اجازه دهید من خودم را معرفی کنم که دوستان بدانند که این تجربیات از کجا به‌دست‌آمده و چگونه ما در سال 1401 و در قرنِ جدید می‌توانیم به شما کمک کنیم.

معرفی دکتر خلیل کاظمی؟

من از سالِ 1393 فارغ‌التحصیل شدم و از سالِ 93 تا 95 در داروخانه شبانه‌روزیِ 29 فروردین طرحِ سربازیم را پشتِ سر گذاشتم، حدوداً سه تا چهار سال در وزارتِ بهداشت در غذا و دارو در قسمتِ ادارةِ برنامه‌ریزی در قسمتِ برنامه‌ریزی و آمار آمارنامه‌یِ داروییِ کشور را تهیه می‌کردم و در زنجیرة تأمین کمک می‌کردم. از 96 به بعد تا به امروز در دو داروخانه فعالیت داشتم و یک داروخانه به اسمِ خودم تأسیس‌کردم و هم‌اکنون هم در داروخانه مشغول هستم. در خدمتتون هستم هر سؤالی که داشته باشید. انشالله بتوانم کمک کنم.  

سعید کاظمی: من در همه مصاحبه‌هایی که انجام می‌دهم، به این شکل خودم رو معرفی کنم که پیجِ، کانالِ  یوتیوبِ و سایت سعید کاظمی تجربه محور است و هدفِ من این است که مستندسازی می‌کنم اطلاعاتِ دیگران را. اطلاعاتِ یونیک و واقعی را. من امروز خودم را در جایگاهِ یک دانشجوییِ فارغ‌التحصیل یا نزدیک به فارغ‌التحصیلی رشته داروسازی قرار می‌دهم. با چند تا از دوستانم صحبت کردم و سؤالاتی را آماده کردم.

چه‌کارهایی و پیش نیازهایی برایِ تأسیس و راه‌اندازیِ داروخانه نیاز است؟ که ما انجام بدهیم تا بتوانیم یک داروخانه را راه‌اندازی کنیم.

آیا می‌توان راه‌اندازی کرد یا نه. با قوانین شروع کنیم. شما به‌هرحال تجربیاتِتان بیش‌تر است در این زمینه. چه قوانینی برایِ راه‌اندازیِ داروخانه لازم است. حالا فاصلةِ بینِ داروخانه‌ها، جمعیت و این مسائلی که دوستان رویِ آنها تأکید می‌کردند؟ چه استراتژی‌ها و نکاتی لازم هست که یک نفر قبل از راه‌اندازیِ داروخانه بداند؟ 5 تا 10 نکته‌یِ اساسی را بیان کنید ممنون می‌شوم. 

دکتر کاظمی: من با فرضِ اولیه شما که اول فرمودید دانشجویِ داروسازی هستید و امیدوارم که امروز روزِ فارغ‌التحصیلیِ شما باشد و واردِ بازارِ کار می‌خواهید بشوید و از رشته‌ای که تحصیل کردید. مطمئناً موردِ علاقه شما بوده بتوانید. استفاده کنید اول چند نکته راجع به زمینه کاریِ شما بیان می‌کنم. تنها زمینه‌یِ کاریِ شما داروخانه نیست. هرچند که بحثِ اصلیِ امروزِ ما این است که شما در موردِ داروخانه اطلاعات کسب کنید ولی من این پیش زمینه را به شما می‌دهم.

زمینه های کاری یک دکتر داروساز؟

که شما می‌توانید در زمینه‌یِ تولید، در زمینه‌یِ وارداتِ دارو، در زمینه‌یِ صادراتِ دارو، در زمینه‌یِ داروخانه‌هایِ بیمارستانی، کمک‌کردن به تیمِ پزشکی و در زمینه‌یِ فورمولاسیون و تولیدِ داروهایِ خاص و داروهایِ جدید می‌توانید فعالیت داشته باشید. در زنجیره تأمین و زنجیره پخش و توزیعِ محصولاتِ دارویی هم می‌توانید فعالیت داشته باشید. خیلی از شرکت‌هایِ آرایشی بهداشتی و برندهایِ ایران و دنیا هم مدیریتِش و فورمولاسیونَش و کارهایِ دیگر به همراهِ تیم‌هایِ شیمیست در حالِ حاضر به دستِ داروسازان است.

یکی از فعالیت‌هایی که شما می‌توانید انجام دهید و کارهایی که پیشِ رویِ شما هست تأسیسِ داروخانه است. برایِ تأسیسِ داروخانه اولاً ما باید برگردیم به دو آیین‌نامه و ضوابط. آیین‌نامه‌یِ تأسیسِ داروخانه‌ها و  ضوابطِ تأسیسِ داروخانه‌ها که امسال خردادماه آیین‌نامه و ضوابطِ بسیار جنجالی تصویب شد و به اجرا هم گذاشته شده و با بحث‌هایِ متعددی که بینِ مؤسسینِ قدیم و مسئول‌فنی‌هایِ جدید و مؤسسینی مثلِ من که جوان ولی تازه وارده کار شده‌اند به مدتِ سه چهارسال پیش آمد.

چه کسانی صلاحیتِ تأسیسِ داروخانه دارند؟

حالا من واردِ دغدغه‌هایِ اولیه نمی‌شوم و بحثِ کلی این است که چه‌کاری باید بکنیم و براساسِ این آیین‌نامه چه کسانی صلاحیتِ تأسیسِ داروخانه دارند؟ در آیین‌نامه‌یِ صلاحیتِ تأسیسِ داروخانه بیان‌شده است که به داروسازی که فارغ‌التحصیل شده است و طرحِ یا سربازی و خدمتِش را رفته و بعد از آن باید امتیازِ تأسیسِ آن منطقه یا شهری که موردِنظرِش هست را به‌دست بیاورد، طبقِ همان آیین‌نامه‌یِ تأسیسِ داروخانه‌ها که راحت از گوگل هم می‌توان سرچ کرد و آیین‌نامه را دانلود کنید.

هر شهری امتیازِ خاصی دارد که تهران 2700 امتیاز و به نسبتِ تهران و شهرهایِ بالایِ یک میلیون نفر ، شهرهایِ 500 هزار نفر و شهرهایِ دویست و پنجاه هزار نفر زیرِ 50 هزاز نفر داریم و این امتیازِ تأسیس همین‌طور پایین و پایین‌تر می‌آید. یعنی یکشهرِ کوچک یا محروم با دوهزار امتیاز کسی پس‌انداز داشته باشه می‌تواند داروخانه و مجوزِ اولیة موافقتِ اصولیِ تأسیسِ داروخانه را بگیرد. برایِ دوستانی که هنوز مطلع نیستند منظورِ ما از امتیاز چی هست هر داروسازی که فارغ‌التحصیل می‌شود.

به خودیِ خود دو هزار امتیاز دارد و در هر سالی که فعالیت می‌کند و در مناطقِ مختلف خدمت می‌کند باز امتیازِ به وی تعلُق می‌گیرد. اگر این امتیاز در منطقة محروم باشد 120 امتیاز سالانه به‌دست می‌آورد. اگر در شهرِ تهران بخواهد کار کند سالانه 30 امتیاز به دست می‌آورد. مجموعِ این امتیازها و فعالیت‌هایی که دارو ساز بعد از فارغ‌التحصیل و با مدرکِش می‌گیرد باید به دوهزار و هفتصد امتیاز برسد که در تهران موافقتِ اولیه و اصولیِ تأسیسِ داروخانه را بگیرد. حالا از اینجا به بعد بر اساسِ ضوابطی که برایِ راه‌اندازیِ داروخانه هست.

شما باید فضایی را برایِ تأسیسِ داروخانه ایجاد کنید و حالا به دست آوردنِ این فضا باز برمی‌گردد به آیین‌نامه ضوابط. از خردادِ امسال فواصلِ بینِ داروخانه‌ها حذف شد. قبلاً! این فاصله‌ها حدودِ دویست و پنجاه متر دویست متر و بینِ دارو‌خانه‌هایِ شبانه‌روزی یک کیلومتر بود و یک حریمی رو ایجاد کرده بودند که داروخانه‌ها خیلی به هم نزدیک نشوند به این علت که تصورِ شخصیِ من این هست که با توجه به وضعیتِ کشور، تورم ، اقتصادی و وضعیتِ رقابت در وضعیتِ سلامت رقابت همیشه رقابتِ سالمنخواهد بود و همیشه در اجتماعِ فعال و پویا هم انسانهایِ خوب و هم انسان‌هایِ بد در کنارِ هم فعالیت می‌کنند فعالیت می‌کنند در زمینه‌هایِ اقتصادی.

رفعِ انحصار فواصل در داروخانه ها؟

به هرحال وزارتِ بهداشت این تصمیم را امسال گرفت که این آیین‌نامه برایِ ایجادِ اشتغال و به اسمِ خودِشان برایِ رفعِ انحصار فواصل هم برداشته شود. اولین کاری که شما باید در شهری انجام دهید پیدا کردنِ یک محل برایِ تأسیسِ داروخانه است. اولین چیز این که شما می‌توانیددر هر مغازه‌ای در سطحِ شهر داروخانه تأسیس کنید. در هر محلِ مسکونی هم می‌توانید داروخانه داشته باشید. چون پزشکان و داروسازان و دندان‌پزشکان محل‌هایِ مسکونی حتی طبقه‌یِ پنجمِ یک ساختمانِ پزشکان یا آپارتمان را به شرطی که ساکنین به آنها اجازه‌یِ رفت و آمد بدهند و رضایت‌نامه‌یِ کتبی بدهند می‌توانند داروخانه را تأسیس کنند.

داروخانه لوکس

مشخصات و ابعاد داروخانه برای تاسیس؟

این فضایی داروخانه بَیسِ کارِشما شروع می‌شود. هنوز شما فقط یک موافقت‌نامه‌یِ اصولی دارید و اگر بخواهید به موافقت بهره‌برداری برسید و اولین نسخه‌یِ خودتان را بزنید نیاز به تجهیزِ داروخانه‌تان دارید. تجهیزاتی مثلِ سیستم‌هایِ الکترونیکی، نرم‌افزارهایِ داروخانه، قفسه‌بندی و دکور. در آیین‌نامه و ضوابط حتی متراژ ِ داروخانه را هم تعیین‌کردند که داروخانه از یک سطحی کوچک‌تر نباید باشد. مثلاً از سی‌متر یا 50 متر کوچک‌تر نباید باشد. به این دلیل که شما اصلاً فضایِ خدمت‌گذاری ندارید. تویِ آیین‌نامه‌یِ جدید امتیاز‌بندی کردن خیلی از چیزها را مثلاً داروخانه‌هایِ جدید باید اتاقِ مشاوره داشته باشند.

از دو متر تا هشت متر که هرچقدر نسبتِ این متراژ اتاقِ مشاوره که داروساز مستقر بشود در آن اتاق  بیشتر باشد امتیازِ تأسیس و بهره‌برداریِ شما هم بیش‌تر خواهد شد. شما علاوه بر امتیازِ موافقتِ اصولیِ تأسیس یک امتیازِ بهره‌برداری هم دارید. امتیازهایِ بهره‌برداری بر می‌گرده به چه چیزی؟ فاصله‌یِ شما از داروخانه‌هایِدیگر چقدر است؟ اگر فاصله‌یِ شما از 200 متر کم‌تر بشود امتیازِ شما صفر می‌شود. ولی اگر فاصله‌هایِ داروخانه‌تون زیاد باشه،

بالایِ دویست و پنجاه متر یا هفتصد متر باشه در جداولی که در ضوابط و آیین‌نامه هست امتیازِ بهره‌برداریِ شما هم بالاتر می‌رود. اتاقِ مشاورتون هرچقدر بزرگ‌تر باشد امتیازِ بهره‌برداریِ شما بیش‌تر می‌شود. به‌طورِ مثال می‌گویم. عددِ دقیقِش را در حالِ حاضر حضورِ ذهن ندارم. اگر مثلاً امتیازِ بهره‌برداریِ تهران 1800 باشد شما این 1800 را از چه چیزهایی می‌توانید به‌دست بیاورید؟ از رعایتِ فاصله‌یِ دو داروخانه.

الان در بحثِ شکل‌بندیِ داروخانه‌ها، رنگ‌بندیِ روپوشِ پرسنل و داروخانه را با هم متمایز کردند. برایِ این‌که مثلاً روپوشِ داروساز باید سفید باشد و روپوشِ پیشنهادیِ وزارتِ بهداشت برای ِپرسنِل  سبز، آبی و یا رنگِ متمایز است. این خودش پنجاه تا صد امتیاز دارد. اتاقِ مشاوره خودش تا هفتصد امتیاز دارد. فراهم‌کردنِ حمل و نقلِ و وسایلِ راحتی برایِ مثلاً جانبازان و ویلچر خودِش امتیاز دارد. فراهم کردنِ انگشت زنیِ الکترونیکیِ نظام‌پزشکی خودِش امتیاز دارد. دسترسی دادنِ دوربین‌هایِ مداربسته به وزارتِ بهداشت و اُرگانهایِ نظارتی امتیاز دارد.

وزارتِ بهداشت یک کارِ تشویقی دارد انجام می‌دهد که به نظارتِ مستقیم حتی بدونِ حضورِ فیزیکی در داروخانه‌ها داشته باشد تا بتواند زنجیرة تأمین و توزیع و حضورِ داروساز و ارائه‌یِ خدمات و تخلفاتِ احتمالی را بتواند پوشش دهد. شما با ایجادِ کردنِ این فضاها به مرحله یِ بهره‌برداری و مجوزِ بهره‌برداری می‌رسید. اتاقِ ساخت دارو را باید آماده کنید. خودِش امتیاز دارد و غیره.

آیا حذف فواصل داروخانه ها موجب کاهش دامپینگ و ضد انحصار نیست؟

چون در بعضی شهرستان‌ها مخصوصاً؛ چون من شهرهایِ بزرگ را تجربه ندارم کاملاً انحصاری شده بود. یعنی مثلاً مجوزهایی جدید خیلی سخت کم و در سالیانِ طولانی مثلاً یک یا دو عدد مجوز تولید می‌شدند، یعنی اصطلاحاً می‌گفتند کسی که سوارِ اتوبوس هست دیگر دوست ندارد کسی را سوار کند. یعنی فقط خودِش می‌خواهد سوار باشد. الان من هم در شهرستانی که هستم مثلاً شبانه‌روزِ واقعاً مشکل‌داریم. یعنی در بسیاری از بخش‌هایِ شهر مادر حال حاضر داروخانه شبانه‌روزی نداریم.

کلاً سه داروخانه شبانه‌روزی داریم؛ در یک شهری سیصد هزار چهارصد هزارنفری. خُوب خیلی محدودیت ایجاد کرده است. مثلاً من چند شب پیش برایِ دارو به داروخانة شبانه‌روزیِ جلویِ بیمارستان رفتم بی نهایت شلوغ بود و شدیداً شهر نیاز دارد ولی خُب انگار یک نوع انحصار است و این رفعِ انحصارِ اتفاق نمی‌اُفتد. حالا این مفهوم فکر کنم خیلی تخصصی باشد و لی در مجموع به نظرِ من این شکستنِ فاصله‌ها می‌تواند برایِ نسلِ جدیدی که وارد می‌شوند مفید باشد.

دکتر کاظمی: این بحث بسیار بحثِ شیرینی هست به این دلیل که افرادی مثلِ من سرشان برایِ واردشدن به بحث‌هایی فلسفیِ صنفِ خودمان درد می‌کند. ما دغدغه‌مندِ صنفِ خودمان هستیم. به چه علتی؟ دوستانی از من می‌پرسند که خوب شما اگر به‌جای داروخانه‌داری فعالیتِ مالی دیگری داشته باشید آیا وضعیتِ درآمدی بهتر نیست. آیا در کانال‌هایِ تلگرامیِ مخصوصِ خودِمان و انجمنِ صنفیِ خودِمان هر روز گله‌مند هستید از وضعیتی که حالا مثال‌هایش را برایِ شما بازگو می‌کنم؟ چرا تغییرِ شغل نمی‌دهید؟

اولاً من اینجا اعلام می‌کنم که رشته داروسازی اگر به منفی برسد برایِ شخصی مثلِ من، من به دلیلِ علاقه‌ای که به این رشته دارم و به دلیلِ این‌که اصلاً نوعِ خلق‌وخوی من به این شکل هست که باید با مردم رودررو به دردِشان برسم و لذت‌بخش هست. برایِ من که مریض بعد از دوهفته، یا یک ماه بعد از کاهش درد، شبِ عید پیشِ من می‌آید و می‌گوید من همیشه امسال از خدماتِ شما استفاده کرده‌ام و شاید یک جعبه شکلاتِ ارزان‌قیمت هم آورده باشد. ولی شیرینیِ این حرکتِ ایشان برایِ من بسیار زیاد است و شاید ضررهایِ زیادِ مالی هم داده باشیم جبران بشود در یک سال. ولی کجاست؟ انحصار در هر زمینه‌ای بده.

داروخانه لاکچری

ولی ما سؤالی که از همه همکاران و عزیزانی که شعارِ رفعِ انحصار را می‌دادند چی بود که پرسیدیم؟

گفتیم در طیِ پانزده سالِ گذشته تعدادِ دانشکده‌هایِ داروسازی از هفت عدد به بیست و خورده‌ای رسید. تعدادِ خروجیِ رشته داروسازی به سه‌ هزار و سه‌ هزار وپانصد نفر رسید. حالا مشکل چی هست؟ مشکل این هست که آیا ما به دنبالِ بهتر کردنِ خدماتِ داروسازها در کشور هستیم یا به دنبالِ نابودکردنِ رشته داروسازی؟ به چه منظور؟ اگر ما تعدادِ سه‌ هزار و پانصد نفر  داروساز بخواهند از دانشکده‌ها خارج بشوند و همه سه هزار و پانصد نفر بخواهند واردِ رشته دارو خانه و تأسیسِ داروخانه بشوند آیا این به نفعِ کسی هست؟

آیا ما دنبالِ این هستیم که تعدادِ مریض‌هایِ ما بیش‌تر بشوند. آیا ما دنبالِ این هستیم که فروشِ دارو و سودمان بیش‌تر شود؟ این نکته را من در پرانتز بگویم. من دغدغه‌یِ اصلی در رشته‌یی داروسازی دارم. به دلیلِ تفاوتی که با کشورهایِ توسعه‌یافته دارد. یعنی چه؟ یعنی این‌که اگر منِ داروساز درداروخانه برایِ حلِ بیماریِ شما به شما دارو نفروشم برایِ آخریِ ماه حقوقِ پرسنِلِ خودم را ندارم. در شرایطی که وظیفه‌یِ منِ داروساز این است که با کم‌ترین هزینه‌ای که بخواهم برایِ شما ایجاد کنم باید به راه‌هایِ پیش‌گیری و راه‌هایِ درمانیِ ارزان‌تر به تغذیه‌یِ سالم، به ورزش‌کردن  و کارهایِ سالم شما را تشویق کنم. اما یک واقعیتی داریم.

آیا با تشویق‌کردنِ من برایِ ورزش‌کردن شما و نفروختن دارو به شما آیا من درآمدی دارم. اگر من هم درآمد نداشته باشم آیا توانِ پرداختِ آب، برق، اجاره، گاز و حقوقِ پرسنلی و بیمه و مالیات کمرشکن را پرداخت کنم؟ نه. ولی در بقیه‌یِ دنیا تا جایی که من اطلاع دارم و مطالعه‌کردم دیدم که بیمه‌ها در شرایطی که شما دارویتان را بخواهید ماهِ بعد مجدداً تشدید کنید یا در شرایطی که شما را رِفِر می‌دهند به مرجعِ درمانیِ دیگر باز به شما پول پرداخت می‌کنند و این هزینه‌ را هم بیمار پرداخت نمی‌کند. ما حتی الان در موردِ حقِ الان راجع به حقِ تعرفه‌یِ فنی‌مان مشکل داریم در کشور و قانون برایش نداریم و هر روز در دیوانِ عدالت مشکل‌داریم.

بخواهم واردِ این مسئله بشوم بحث خیلی عمقی می‌شود. رفعِ انحصار در شرایطی قشنگ است که بتوانید پوشش دهید خیلی چیزها را؛ هم بحثِ درآمدی و هم یکی دیگر از مشکلات بحثِ تأمینِ کالا هست. ما همین الان در بحثِ تأمینِ کالاهایِ ایرانی مشکل داریم. آمپولِ بِ‌کمپلِکسِ ما سهمیه هست. سرمِ ما سهمیه است. وقتی یک پیک ایجاد می‌شود سرم سهمیه می‌شود. آیا ناوگانِ توزیع و حمل و نقلِ ما و کارخانه‌هایِ داروسازیِ ما توانِ تأمینِ کالا را به روز داند؟ دوستانِعزیزِ من در وزارتِ بهداشت تفکرِ این را دارند که بله ما می‌توانیم مثلِ خیلی از کشورهایِ پیشرفته طیِ بیست و چهارساعت تأمینِ کالا کنیم. ولی سؤال اینجاست.

ما تا یک‌سالِ پیش چهارده پانزده هزار داروخانه فعال داشتیم. در شرایطی که امسال بعد از آزادسازی هزار تا دوهزار پروانه‌یِ دیگر آزاد شده است. اگر این عدد به بیست و پنج هزار داروخانه برسد در دو سه سالِ آینده آیا ناوگانِ حمل و نقلِ ما تأمین‌کننده‌یِ این کالا هستند؟ من در شرایطی صحبت می‌کنم که اگر خدایی نکرده کسی بخواهد دست‌درازی به کشورِ عزیزمان بکند هر داروخانه و هر درمانگاه یک پایگاهِ جنگی است. هر داروخانه‌ای می‌تواند منطقة خودش رااز نظرِ تجهیزات تأمینِ کالا، سرم و غیره تأمین کند. اگر من انبارِ خودم را از بین ببرم ،

با توجه به اینکه الان سرم کسری است و سرم نیست و من دیگه نمی‌توانم دِپویِ سه ماه یا شش ماهِ شرایطی جنگی  برایِ خودم ایجاد کنم. به صورتِ خیلی آرام و آهسته گفتم اُکی. می‌خواید هر بیست و چهارساعت تأمینِ کالا داشته باشید. من امروز نسخه برایم بیایدبه مریض بگویم برو و فردا برگرد، نسخه را برات تأمین می‌کنم و کالا را به تو خواهم داد و دارو را به تو خواهم داد. چندین سؤالِ اساسی اینجا پیش می‌آید. آیا ناوگانِ مااین پیشرفت را کرده است؟

سؤالِ دوم این است که وقتی پزشکانِ ما به صورتِ ناعادلانه در سطحِ شهر و کشور توزیع شده‌اند، وقتی دیروز از سیستان و بلوچستان مریض داشتم، کاردرمانی و گفتار درمانی داشتم، ایا من نمی‌توانم به این بیمار بگویم تو برگرد به سیستان و بلوچستان چون که متخصص در تهران هست و یا این‌که برو یک روز در هتل بمان یا خونه‌یِ عزیزانی پیدا کن بمان و فردا بیا که من به تو دارویِ شربتِ ریسپریدون می‌دهم.

ما سؤالاتِ اساسی داریم و این‌که عزیزانِ فارغ‌التحصیلِ جدید بله شاید فکر کنن که بله فردا داروخانه می‌زنند و کلی سود خواهند کرد. باید سؤالاتِ اساسی را جواب بدهند. هزینه‌هایی که الان به داروخانه‌ها تحمیل‌شده است هزینه‌هایِ کمرشکنی هست.  

با این ذهنیت پیش بروید که من یک جوانی هستم که از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌ام و از لحظه فارغ‌التحصیلی اگر امتیازهایِ من برسد از فردا می‌توانم برایِ خودم داروخانه تأسیس کنم:

یک نکته را خودِ شما گفتید که فقط بحثِ داروساز این نیست که حتماً همه باید داروخانه بزنند. یعنی نباید هیچ‌کس به صنعت کمک کند؟ یعنی هیچ‌کس نباید به کارخانه‌ها کمک کند؟ ما داروهایِ گیاهی را من فکر می‌کنم الان برایِ جامعه نیاز است، داروهایِ سلامت‌محور و نه حتماً بحثِ درمانیِ دارو. بحث این است که داروهایی که می‌تواند به‌سلامت جامعه کمک کند.

دکتر کاظمی: ما بحث‌هایِ زیبایی آرایشی هم داریم. خیلی بحث‌هایِ متعددی است. من اولِ عرایضم خدمتتان گفتم ما زمینه‌هایِ شغلیِ دیگری هم داریم که می‌توانیم راجع به آنها صحبت کنیم، ولی بحثِ داروخانه را بخواهیم تخصصی ادامه دهیم بحثِ داروخانه در تأسیس جوانِ داروسازِ فارغ‌التحصیل از فردایِ آن روزی که منطقه طرح و یا سربازی‌اش مشخص شد اگر از مناطق محروم و زیرِ پنجاه هزارنفری باشد و یا اگر در شهر‌هایی باشد که بالایِ پانصد هزار نفر نه؛ چون‌که آنها امتیازِ تأسیسِ بیش‌تری می‌خواهند ريا، بر اساس جدولِ اِمتیازبندی می‌توانند موافقتِ اصولی بگیرند و بعدِش بتوانند داروخانه را به مرحلةِ تأسیس و بهره‌برداری برسانند.  این شدنی هست.

سعید کاظمی: حالا آقایِ دکتر رویِ سرمایه صحبت کنیم. یک سؤالی را از یکی از دوستان پرسیدم که داروساز بود. گفت مثلاً من هفت میلیارد هزینه دارم، دکوراسیون و دارو چیدم و نیرو و فلان. گفت من هفت میلیارد تومان هزینه کردم. خُب هفت هشت سال هم درس خواندم و دو سال هم طرح رفتم. این ده سال.

اگر ده سالِ پیش این هفت میلیارد را یک سوپرمارکت می‌زدید نه نیاز به این‌همه درس‌خواندن و انرژی صرف‌کردن نبود و خودتان با پسر یا داداشِتان سوپرمارکت را اداره می‌کردید چیزی کم‌تر از یک داروخانه الان درآمد نداشتی؟

اینجا اگر فقط به جنبه درآمدیِ موضوع بخواهیم نگاه کنیم. جنبه‌یِ شخصیتی، اجتماعی، اهمیتِ علمِش و اینها هست و حالا من از جنبه‌یِ بیرونیِ بهش نگاه می‌کنم. متأسفانه یک سال‌هایی خیلی فاصله افتاد بینِجامعه‌یِ درآمد، میزانِ درآمد جامعه‌یِ پزشکی و اکثریتِ مردم و الان هم می‌بینید که این‌قدر تمایل به تحصیل در رشته‌هات و شاخه‌هایِ پزشکی وجود دارد. من یک آماری شنیدم. که شاید معادلِ دانشجویانِ دانشگاهِ آزادِ در ایران الان در خارج از کشور دارند فقط پزشکی و داروسازی و دندان‌پزشکی می‌خوانند. آیا واقعاً جامعه این‌قدر نیاز به داروساز و پزشک و دندان‌پزشک دارد؟ از بحث خارج نشویم. اول بحثِ سرمایه را ششروع کنیم بعد جوابِ این را هم خواهید داد.

دکتر کاظمی: در بحثِ سرمایه. در سال‌هایِ گذشته زمانی که مجوز‌هایِ تأسیس تعدادِشان بسیار پایین بود و شرایطِ تأسیس بسیار سخت بود، فاصله و جمعیت جزءِ اولویت‌ها بودند و بر اساسِ الگویی که تمامِ کشورهایِ دنیا دارند. شما یک الگویِ جمعیتی دارید. به‌ازای هرچند هزار نفر من نیازمند به نانوایی، دفترخانه یا وکیل دارم،

نیاز به پزشک و داروخانه دارم. آیا هر ایرانی یک ماشین و یا هر ایرانی یک داروخانه موردِ تأییدِ سیاست‌هایی کلیِ نظامِ ما هست یا نه؟ مسلماً شما نمی‌توانید برایِ هر ایرانی یک داروخانه داشته باشید. در تمامِ دنیا این عددها بینِ سه هزار نفر یک داروخانه یا پنج تا  ده هزار نفره یک داروخانه می‌چرخد. بیشتر سیستم‌هایِ دنیا به این سمت رفتند. خُوب شما نمی‌توانید در هر شهری صد تا بیمارستان بزنید. ولی سه بیمارستانِ اساسی و شکیل و مرتب می‌زنید و تمامِ خدماتِ پزشکی و دندان‌پزشکی و خدماتِ آزمایشگاهی و خدماتِ پرستاری را باقدرت و نه با بازه‌ای زمانیِ یک پرستار 24 ساعت.

شما پرستارهایِ 7 ساعت و بیست دقیقه‌ای باید تنظیم کنید. باید خدماتِ بهتری بدهید، باید نیروهایِ سرحال داشته باشید، ما در سال‌هایِ گذشته تقریباً چهارهزار نفر از پزشکانمان درخواست مهاجرت دادند، به دلیلِ شرایط و سختیِ کارِشان. خودِشان را با کشورهایِ دیگر مقایسه می‌کنند. در بحثِ داروسازی هم چنین مسئله‌ای هست. زمانِ گذشته امتیازِ تأسیسِ داروخانه آن هم بر اساس چه نوع داروخانه‌ای بینِ دوتا چهار میلیارد تومان معامله می‌شد. به چه علتی بود.

یک داروخانه‌ای زحمت کشیده در یک منطقه‌ای ده تا پانزده‌ساله فعالیت کرده، اسم، برند، تأمینِ کالا، خوش برخوردی و خیلی از مسائلِ دیگر، تأمینِ کنار یک بیمارستانی بوده، تیم بوده‌اند و با همکاریِ هم بیمارستان راه‌اندازی کرده‌اند، درمانگاه راه‌اندازی کرده‌اند. خُب همچنین داروخانه‌ای درآمدِ بیش‌تری نسبت به داروخانه‌ای که پنجمِ گوشةِ یک شهر داروخانه زده است دارد و به همین نسبت هزینه‌یِ اولیعه‌ای که بابتِ پروانه‌یِ خودش می‌گذاشت عددِ بالاتری بود. تا اینجا مااین بحث را می‌گذاریم که این هزینه در سال‌هایِ گذشته بوده است.

امسال با گذشتِ هشت ماه از آزادسازیِ پروانه‌یِ تأسیس همچنان عددِ تأسیس و مجوزِ خامِ داروخانه در شهری مثلِ تهران رویِ یک‌میلیارد و پانصد میلیون تومان برگه‌یِ کاغذ می‌چسپه. یک برگه‌یِ کاغذ است. شروعِ فعالیت در تهران یک میلیارد و پونصد میلیون تومان همچنان تا امروز صبح من آگهیش را داشتم نگاه می‌کردم. ولی باز در همین تهران داروخانه‌ای در سرِ دونبشِ یک میدانِ بسیار بزرگ  شاید ارزشِ پروانه‌اش را بیست  میلیارد اعلام کند.

به این دلیل که فروش ِ آن داروخانه با توجه به قدمتَش و ارتباطاتَش با پزشکان و ارتباطاتِش با درمانگاه‌ها و بیمارستان‌هایِ اطرافَش شاید فروشِ آن داروخانه پنجاه برابرِ داروخانه‌ای معمولی مثلِ داروخانه من باشد و به همین نسبت ارزِشِ افزوده‌ای هم که ایجاد شده بیش‌تر است. همان‌طوری که الان شما اگر آگهی‌هایِ خیلی از سایت‌هایِ فروشِ مجوز را ببینید نانوایی هم با همین قیمت خرید و فروش می‌شود. نانواییِ در خیابانِ بن‌بست با نانواییِ سرِ دونبشِ خیابان متفاوت است. ما یک هزینه‌یِ اولیه این‌گونه داریم.

ولی با یرداشته شدن حقِ تأسیس و این داستان‌هایی که در سال‌هایِ گذشته به عنوانِ انحصار می‌گفتند خیلی از داروسازان در مناطقِ محروم می‌توانند خدمت‌کنند و بعد از خدمتِ در مناطقِ محروم می‌توانند در نوبتِاستانِ خودشان یا شهرِ موردِ نظرشان پروانه بزنند و پروانه بگیرند از دولت و این یک‌میلیارد را ندهند.  اما برایِ راه‌اندازیِ داروخانه اگر شما همین امروزدر شهرِ تهران بخواهیددر سرِ آن دو نبش بسیار پر تردد مغازه‌ای اجاره کنید؛ بحثِ خرید نیست،

در بحثِ خرید خودِ شما استاد هستید و می‌دانید قیمت‌هایِ ملک و متراژِ تجاری و مسکونی در تهران سرسام‌آور شده. فقط در بحثِ اجاره بخواهیم صحبت کنیم یک داروسازی که بیست و سه چهارساله فارغ‌التحصیل بشود و  طرحِش را بگذراند و بیست و هفت هشت سالِش باشد و  دو سه سال هم در منطقة محروم امتیازهایِ خوب جمع کند، فکر کنید زمانی که برگشت تهران یا یک شهرِ بزرگ بالای یک میلیون نفر جمعیت مثلِ اصفهان، تبریز، مشهد و شیراز و بخواهد داروخانه تأسیس کند.

الان حداقل باید پانصد میلیون پولِ پیش بدهد. سی تا پنجاه میلیون تومان باید اجاره پرداخت کند. این یک واقعیتی هست که اگر کسی خواست راستی آزمایی کند بههر بنگاهی سطحِ شهر مراجعه کند می‌تواند این عددها را ببیند. مگر این‌که به شما بگویند در کوچه پس کوچه‌هایِ خیابانِ فلان یک مغازه‌ای هست و می‌توانید داروخانه بزنید. ولی ممکن است فروشتان در روز ممکن است 500 هزار تومان هم نشود اگر به فروشِ بالا بخواهید برسد.

تجربیات راه اندازی داروخانه در ایران

هزینه‌یِ دومی که شما نیاز دارید برایِ تجهیزِ داروخانه، برایِ تأمینِ دارو است. 

دکتر کاظمی: هزینه دومی که شما دارید بحثِ دکوراسیون هست. زمانی من داروخانه خودم رادر سالِ 96 ؛حالا این ارقام را نمی‌دانم باید گفت یا نه، با 70 میلیون تومان سیستمِ تجهیزاتِ داروخانه، دوربین، دکور، دزدگیر، یو.پی.اِس، تابلویِ دمِ در و غیره را تهیه کردم. ولی امروز شما در داروخانه دیگه سیسیمِ داروخانه‌داری مثلِ سیستمِ بیست سالِ گذشته نیست، به دلیلِ بحثِ نسخه‌هایِ الکترونیکی، به دلیلِ سامانه‌هایِ تی.تی.اَی. سی و برایِ ثبتِ بارکدِ دارو و خیلی چیزهاِ دیگر.

شما باید سیستمِ آنلاین داشته باشید. یعنی باید سِروِر داشته باشید، صندوق داشته باشید، باید سیستمِ بارکدِ آرایشی بهداشتی دارشته باشید و باید حداقل یک تا دو سیستمِ کامپیوتری برایِ ثبت و ضبطِ نسخه‌هایِ الکترونیک داشته باشید. همین پنج عدد کامپیوتر که اعم از کَیس، مانیتور، پرینتِر و بارکدخوان بخواهد باشد الان صد میلیون نیاز هست برایِ خریدِشان. سِروری که بخواهد حافظه و دَیتا بَیس‌هایِ شما را ذخیره بکند هزینه‌یِ سرسام‌آوری دارد.

شما هزینه‌یِ اِم.دی.اِفی که من یادم هست متراژی 100 هزارتومان بود الان یک میلیون تومان اعلام می‌کنند. یعنی شما برایِ داروخاه‌ای با حداقلِ متراژ آیین‌نامه رویِ شصت متر باید حداقل ببینید در چه ارتفاعِ سه متر چهار متری به عمقِ نیم متر باید اِم‌دی اِف بزنید. باید طراحیِ دکوراسیون انجام دهید. شما برایِ یک داروخانه حداقل ده دوربین و یو.پی.اِس می‌خواهید و سیستمِ برق‌رسانی می‌خواهید. تابستانِ امسال من فقط دغدغه‌یِ فروردینم این است که اگر امسال باز مثلِ دو سه سالِ گذشته ما قطعیِ برق داشته باشیم.

سیستمِ نسخه‌هایِ ما همه‌اش الکترونیکی و آنلاین است. دفترچه حذف شده، خدماتِ درمانی و تأمینِ اجتماعی دفترچه‌ها را حذف کردند. اگر یرق قطع بشود منِ داروخانة خصوصی باید چه‌کار کنم. من بیمارستان نیستم. من در داروخانة بیمارستان نیستم که دولت پشتیبانی کند. برایِ برق‌هایِ کمکی. پس من باید سیستمِ تأمینِ برق داشته باشم. یو.پی.اِس داشته باشم. یو.پیواِس برایِ این‌که سروِر و دوسه‌تا کامپیوتر را بخواهد روشن نگه دارد بالایِ بیست سی میلیارد فکر کنم امسال هزینه داشته باشد. من منتظر هستم ببینم چه فاکتورهایی این هفته برایِ من اعلام می‌شود. شما هزینه‌یِ تابلویِ جلویِ در که بخشنامه و آیین‌نامه می‌گوید؛

در آیین‌نامه‌ و ضوابطِ تصویب گفته می‌شود باید یک‌شکل و متحد الشکل باشد. بله ولی حداقل یک داروخانه ده بیست میلیون هزینه‌یِ تابلو دارد. مجموعِ اینها من فکر کنم بالایِ ششصد هفتصد میلیون تومان پولِ پیش و فقط دکوراسیونِ شما باشد. شبکه‌یِ لَن، اِچ.دی.اِم.آی، شبکه‌یِ سیستمِ اینترنتی، آی.پی و مشکلاتی که درحالاِ حاضر نیروهایِ مسلح آی.پی که می‌خواهمند از شما بگیرند؛ مثلاً من قیمتِ آی.پیِ اسفندماهِ پارس‌آنلاین یک میلیون و پانصد‌ هزار تومان بود.

  اینها هزینه هستند. برایِ تأمینِ نیرویِ انسانی خودتان باید ماهیانه هزینه کنید. به چه علت؟ فعالیتِ داروخانه مثلِ فعالیتِ صِنف‌هایِ دیگر نیست که بشود با یک نفر یا دو نفر راه‌اندازی کرد. شما مسئولِ فنیِ داروساز دارید یا خودتان هستید یا یک همکارِ دیگری در شیفتِ شما باید با ما مسئول فنی باشد. امسال برایِ حقوقِ ماهانه‌یِ مسئولِ فنی که هنوز تصویبِ قطعیِ انجمن نشده‌است اعداد برایِ حقوقِ ماهانه بینِ بیست تا سی تومان است. پرسنِل برایِ هشت ساعت حقوق الان پنج‌ میلیون و هشتصد است.

البته که نیرویِ کاریِ با تجربه  به زیرِ مبلِ ده میلیون تومان سلامِ شما را علیک نخواهد گفت. شما برایِ فروشِ آرایشی بهداشتی و فروشِ داروییِتان و یک نفر در صندوق حداقل چهار نفر نیرو نیاز دارید که به برآوردِ من این چهار نفر هزینه‌یِ بیمه‌یِ پرسنلیِ ماهیانه‌شون چهل میلیون هزینه دارند. با هزینه‌یِ  مسئولِ فنی که خودِتون باشید یا کسِ دیگری را بگیرید حداقل هفتاد میلیون جمعِ هزینه‌هایتان می‌شود که این مقدار  به علاوه‌یِ هفتصد میلیون تومان شما سرمایه‌یِ بهره‌برداری گذاشته‌اید. شما هست سال اندوخته‌یِ فعالیتِ شغلی داشتید،

درس خواندید، مطالعه ‌کردید، تحقیق‌کردید و پایان‌نامه دفاع‌کردید. پس شما بعد از یک‌ماه کار کردن باید حداقل صد میلیون هزینه داشته باشید. معزلِ بیمه‌ها را هم دارید. ما همین امروزی که با شما صحبت می‌کنیم از تیرماهِ سال گذشته تا فروردیِ 1400 بیم‌ه‌یِ تأمینِ اجتماعی هزینه‌یِ نسخِ کاغذیِ داروخانه‌ها را پرداخت نکرده. با تورمِ 50 درصدی و 40 درصدی ما حدودِ هشت‌ ماه و نه ماه از دارویی که پارسال فروختیم امسال نتوانستیم پولَش را بگیریم و همان دارو بینِ 5 تا 100 درصد افزایِشِ قیمت داشته. جالبیِ داستان اینجاست. به‌طورِ مثال عرض می‌کنم. ناپروکسِلن بسته‌ای هفتاد هزار تومان بسته‌ای 350 هزار تومان شده است.    

این هزینه بابت خرید امتیاز یک داروخانه دولتی است؟ بقیه هزینه ها چه مبلغی می باشد؟

یعنی حداقل یک میلیارد تومان در تهران و در شهرهایی کوچک به همان نسبت قیمت پایین می‌آید.  هفتصد تا هشتصد میلیون تومان هم برایِ رهن و تجهیز و سیستم‌ها هزینه می‌کنید. خُوب دارو را باید از کجا بگیرد؟ باید نقدی بخرد یا با چک؟ و اصلاً چگونه تأمین کند دارو را؟ هم این‌که در موردِ هزینه و هم در موردِ این‌که از کجا تأمین شود لطفاً توضیح دهید. 

دکتر کاظمی: قانون‌گذار تولیدِ دارو و وارداتِ دارو را به وزارتِ بهداشت و کارخانه‌هایِ داروسازی و به شرکت‌هایِ واردکننده دارو داده است. بعد از آن چه دارو تولید شود چه وارد شود باید به شرکت‌هایِ توزیع و پخشِ داروسازی که آنها هم مجوزشان را از وزارتِ بهداشت می‌گیرند. تحویل داده شود. داروخانه باید مؤکداً تنها دارو را از سیستم‌هایِ توزیعِ سراسریِ کشور و شرکت‌هایِ پخشِ دارویی تهیه کند با فاکتورهایِ دستی.

هرگونه تهیه‌یِ دارو خارج از این زنجیره خلاف و قاچاق محسوب می‌شود و جرم است که جرمِ سنگینی هم دارد. پس همة داروهایتان را شما باید از زنجیرة تأمینِ دارو تهیه کنید از شرکت‌هایِ پخش. شما روزِ اولی که داروخانه تآسیس می‌کنید؛ فرضِ ما همین امروز است، اگر از همین امروز داروخانه را تأسیس‌کنید ما صد و پنجاه قلم کسریِ دارو داریم. شاید منِ داروخانه داری که از پنج‌سالِ پیش فعالیت دارم. موجودیِ انبار از آن دارو 4 تا 5 بسته‌یِ کوچک داشته باشم. ولی شما صددرصد کسری دارید.

به‌طورِ مثال همین امروز کسری کلئوپرایمینِ 10 هست و این دارو در بازار نیست و شمایی که از امروز قصدِ تأسیسِ داروخانه دارید 150 قلم دارو در بازار موجود نیست. این از بحث اول. نکته‌یِ دوم؛ مابقیِ داروهایی که می‌خواهید تأمین‌کنید شرکت‌ها داروسازی مدتی به شما تحویل می‌دهند. به مدت مثلاً 0 روز، 60 روز، و 90 روز. گاهاً بعضی از محصولات که بحث‌های رقابتی دارند مثلاً مکمل بیست تولیدکننده و واردکننده و شرکت‌هایِ مختلف آمدند براش‌کار انجام می‌دهند.

بحثِ دامپینگ و خودزنی و هزینه‌هایی که باید از جیب پرداخت کنند شاید آنجا از شما چکِ شش‌ماهه هم قبول‌کنند فقط به این دلیل که محصولِ خودِشون را در قفسه و شِلفِ شما داشته باشند.  ولی شما نیازِ اولیه‌ای برایِ خریدِ نقدی ندارید مگر دسته‌یِ کوچکی از داروها مثلِ قطره‌هایِ چشمی که اسم نمی‌برم که باری حقوقی برایِ آن شرکت داشته باشد. مثلِ بعضی از قطره‌ها و داروهایی که کسری هستند و کمبود. شاید شرکت‌هایِ توزیعِ آنها را به صورتِ نقدی به شما بدهند.

ولی بیش‌تر از صدمیلیون تومان نمی‌شود که آنها را به شما تحویل می‌دهند ولی چون کسری و سهمیه‌بندی هست فقط شرکت به صورتِ نقدی می‌فروشد. چون‌که فقط بحثِ دامپینگ و رقابت و اینها اصلاً نیست. اصلاً جنس کسر هست و در بازار نایاب شده است و به‌خاطرِ آن شما باید یک هزینه‌یِ نقدی بدهی. مازاد بر آن نقدی پرداخت نمی‌کنید و به شکلی کمک شرکت‌هایِ پخش است به شما که تا تجربه‌کسب می‌کنید و پیش می‌روید بتوانید فروش هم داشته باشید.پس یک‌ میلیارد تومان بدونِ مجوز باید نقدینگی داشته باشند برای استارت؟ 

دانشجو داروسازی از کجا باید بدانم که از کی باید دارو بخرم؟

کسی هست که من را راهنمایی بکند و مشاوره بدهد؟ یا باید پیشِ یک دکترِ دیگری پنج شش سال کارکنم و تجربه کسب کنم؟ خُوب حالا اِم.دی.اِف که از نجار می‌توان خرید البته آن هم استاندارد و دستورالعمل دارد. فکر نکنم هر اِم.دی.اِف‌ کاری بتواند این کار را انجام دهد.  کیس و کامپیوتر و نرم‌افزارهایِ مخصوصِ داروخانه‌ها را حتماً یک جایی شرکتی تخصصی باید تهیه کند.

دکتر کاظمی: انجمنِ داروسازانِ ایران وجود دارد و به‌صورت تخصصی می توانید آنجا بروید و به شما هم مشاوره می‌دهند. هم در بحثِ تأمینِ خریدِ دارو به شما مشاوره می‌دهند و شما را راهنمایی می‌کنند. بعد ما دوره‌هایِ آموزشیِ قوانین داریم که بعد از این‌که فارغ‌التحصیل می‌شوید این دوره‌ها را با انجمن‌هایِ استان‌ها و شهرهایِ مختلف برگزار می‌کنند و بازآموزی‌ها شرکت می‌کنند و این مسائل را تویِ اینها آموزِش می‌دهند.

تجربه با ارزش شما در زمینه داروسازی؟

نکتةِ اول که فراموش نکنم در هر زمینه‌یِ اقتصادی و کاری از روزی اول کسی مدیرعامل نمی‌شود. شما زمانی که می‌خواهید کارخانه‌یِ تولیدِ کاغذ بزنید روزِ اول که نمی‌روی زمین بخرید، سوله بزنید، دستگاه تجهیز کنید و بگوییئد من می‌خواهم کاغذ تولید کنم. اول شما در یک مغازه‌یِ فروشِ کاغذ باید کار کنید. این را هیچ وقت فراموش نکنید. شما برایِ ورودِ به هر زمینه‌‌یِ شغلی اول باید خاکِ آن رشته‌ای  را که بخواهید در آینده انجام دهید را بخورید. من بد می‌بینم این مسئله رو و دلم یک جوری هستِش که نگران هستم.

که اگر کسی حتی سرمایه‌ای هم داشته باشد و دو میلیارد هم به یکباره واردِ داروخانه کند شاید به سوددهی نرسد. چون تجربه‌یِ کاریِ گذشته و تجربیاتِ سردی و گرمیِ این کسب و کار و بازار را نچشیده. رشته داروسازی برخلافِ رشتة پزشکی که علمی و تخصصی و تجربی و همة اینها درگیرِ هم هستند فقط علمی نیست. ما یک بحثِ اقتصادی هم داریم. من اگر استاد تمامِ رشته داروسازی هم باشم.

زمانی که واردِ داروخانه می‌شوم اگر کسی سؤالی را راجع به یک دارویِ اُ.تی.سی از من داشته باشد. اگر من هم آن دارو را در داروخانه نداشته باشم و آن محصول رانداشته باشم هزاران ساعت هم راجع به آن بیماری با مریض صحبت کنم نه تنها حقونقی دریافت نمی‌کنم و وزارتِ بهداشت و مجلِسِ کشور بابت این خدمات هیچ پولی به من پرداخت نخواهد کرد و قانونی هم برایش ندارد بلکه من یک ضرر هم کرده‌ام به‌خاطرِ وقتم. هیچ کالایی هم اگر نداشته باشم دستِ مریض بدهم؛ براساسِ قانونِ دارویِ آزادِ اُ.تی.سی، خُب با این حساب سودی نکرده‌ام.

پس ما در رشته داروسازی علاوه بر علم اقتصاد باید دوره‌یِ اقتصاد هم سپری کنیم.

ولی انجمنِ داروسازان این کمک را برای شما می‌کند و به شما خدمات و آموزِش می‌دهد و اگر کسی در داروخانه شش‌ماه کار کرده باشد مطمئناً می‌داند که از چه شرکت‌هایی باید خرید انجام شود و خودِ پخش‌ها هم مراجعه می‌‌کنند. ما انجمنِ صنعتِ پخش داریم که نامِ شرکت‌ها و پخش‌هایِ فعال و مجوزدار را اعلام می‌کنند. خودِ شرکت‌هایِ پخش ویزیتور دارند و به داروخانه مراجعه می‌کنند. شما اگر تجربه‌یِ کاری شش ماه در داروخانه و در کنارِ یک آدمِ قدیمی‌تر و خاک‌ خورده داشته باشید. می‌دانید که 5 تا ده تا  نرم‌افزار هستند که در داروخانه‌ها استفاده می‌شوند. حتی معایب و مزایایِ آنها را کاملاً آشنا می‌شوید و آنها به شما این نرم‌افزارها را می‌فروشند. 

آیا در صنعت دارو بیزینِس کَوچ یا منتور وجود دارد به ایشان مراجعه کنم و ایشان همه کارها و قراردادهایِ بنده را انجام بشود و من را راهنمایی کند و تجربیاتِش را در اختیارِ من قرار دهد و کلاً شغلِش همین باشد راه‌اندازی و تأسیسِ داروخانه؟ آیا چنین فردی هست؟  

دکتر کاظمی: بله هستند. در شهرهایِ کوچک که من کم‌تر شناخت دارم چون هر شهری بسته به تجربیاتِ آن استان و شهر یک نفر یا دو نفر مطمئناً امینِ آن جامعه داروسازیِ صنف هستند. خودِ انجمن و خودِ نظام‌پزشکی و افرادی که به‌صورتِ شخصی کار می‌کنند. اما تویِ تهران می‌شناسم چهار پنج شرکت و افرادی هستند که هم داروساز هستند و هم غیرِ داروساز که در سالیانِ گذشته در جهتِ خرید و فروشِ مجوز، اتصالِ خریدار و فروشنده؛ مثلاً کسی خواسته داروخانه‌اش را بفروشد و از کشور خارج شود،

بالاخره سرقفلی داشته، و همین افراد در معرفیِ فضاها و ملک‌هایی که شما می‌توانید داروخانه تأسیس‌کنید فعالیت کرده‌اند، خرید و فروشِ سهامِ داروخانه و بیمارستان‌ها و کلنیک‌ها فعالیت می‌کنند و خدماتِ مشابهی در راه‌اندازی هم به شما می‌دهند. ولی من توصیه‌یِ اکیدم بر این است که اول حتماً چند ماهی در خودِ داروخانه و حتی اگر شده به عنوانِ مسئولِ فنی، به‌عنوانِ کارآموز آدم کار باید بکنه. مسئولِ فنی که درگیر هست در کارِ بیزینسی باشد و فقط مسئولِ فنی که در امورِ مشاوره و نسخه‌پیچی و نسخه‌خوانی باشد نه.

در امورِ اقتصادی اعم از صدورِ چک، مالیاتن و دارایی، هزینه‌ها، خرید و فروش، تأمینِ کالا، نحوه‌یِ این‌که تاریخِ انقضا می‌گذرد یا نمی‌گذرد، ارتباطِ با پزشکان، اینها را باید به‌صورتِ تجربی شما یاد بگیرید چون من خودم به شخصه داخل دانشگاه این دوره را ندیدم و در کسب و کار یادگرفتم.     

ما چند مدل داروخانه داریم دکتر؟ مثلاً داروخانه دولتی، هلال‌احمر ، لطف کنید توضیحِ جامع‌تری بدهید.

دکتر کاظمی: ببینید داروخانه‌هایِ ما یا داروخانه‌هایِ خصوصی هستند یا دولتی. داروخانه‌هایِ خصوصی را اول تقسیم‌بندی کنم که یک داروخانه مستقل مثل من هست که خودم هم مؤسس هستم هم مسئولِ فنی و هم فعالیتِ اقتصادیم را دارم انجام می‌دهم. داروخانه‌هایِ خصوصی هستند که اینها در بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها هستند. مجوزِ بیمارستان‌ها که داروخانه ‌را واگذار کردند به بخشِ خصوصی یا به تعاونی‌ها. ما داروخانه‌هاِ تعاونی هم جدیداً چندساله هستِش که در بعضی شهرها و استان‌ها فعالیت کردند و شروع کردند به کار.

داروخانه‌هایِ دولتی داریم مثل هلال‌احمر، مثلِ 29 فروردین، داروهایی که مرتبط هست با ارتش و نیروهایِ سپاه هستند. داروخانه‌هایِ نظامی که داخلِ بیمارستان‌ها هستند. این دو دستةِ اساسیِ داروخانه‌هایِ ما هستند که عمده‌ترین ایرادی که من الان به این سیستم می‌گیرم این هست که طبقِ نامه‌ای که خودِ تأمینِ اجتماعی سالِ گذشته اعلام کرد 60 درصدِ تِرنووِرِ مالیِ داروییِ کشور در دستِ دولت است.

در دستِ همان تعدادِ اندکی داروخانه‌هایِ دولتی هستند و یا وابسته یک دولت و دانشگاه. خودِ دانشگاه‌ها هم داروخانه دارند. بیمارستان‌هایِ دانشگاهیِ ما که هزینه و سود و ضررِش در دستِ خودِ دانشگاه هست داروخانه‌هایِ انجا هم مثلِ داروخانة سیزده آبان در دستِ خودِ دانشگاه هست و سود و زیانِ آن در دستِ خودِ دانشگاه است و مدیرانِش و خرید و فروش‌ها را خودِ دانشگاه انتخاب می‌کند و سهمیه‌بندی‌ها را هم خودِ دولت انجام می‌دهد. این ایرادِ بسیار بزرگی است چه من زنده باشم و چه مرده باشم.

  لطفاً یک داروسازی از این حق دفاع کند. دولت سهمیه‌یِ دارو را، دارویی که نایاب و خاص می‌شود را شصت درصد را به خودِش می‌دهد. یعنی ما پانزده شانزده داروخانة خصوصی داریم هزار داروخانة دولتی داریم. شصت درصدِ تورنووِر آنجا می‌رود. در این چندسال  یعنی از سال 93 که من وزارت بهداشت بوده‌ام تا به امروزی که الان به شکلِ مستقل دارم فعالیت می‌کنم تا الان یک جوابِ قانع‌کننده نشنیدم و تنها جواب این بوده است که دولت برایِ کنترلِ کسری و کمبودِ بازار و این که مردم سردرگم نشوند بسیاری از داروهایش را به سیستمِ دولتی می‌دهد.    

شاید دولت نگران است یا آن سیستمِ سیاست گذار نگران امنیتِ داروییِ کشور است. خُوب ما در شرایطِ تحریم هستیم و در شرایطِ نرمال نیستیم که همه چیز ایدئال باشد و هر دارویی را با تلفن آنلاین بشودخرید و کارخانه هم سریع سوارِ هواپیما کند؛ چون خیلی از داروها با هوایی امکانِ حمل دارد و وزنی ندارد و مثلاً  با یک شرکتِ هوایی قرارداد داریم و بیست چهار ساعت بعد آن دارو به دستِ ما می‌رسد.

دکتر کاظمی: علتِش را من خدمتِ شما عرض می‌کنم. اولاً چند پیش‌زمینه را داشته باشیم در ذهنمان. 1) سودِ دارو از پنج تا بیست درصد است. درست است که در آیین‌نامه‌ها و بخشنامه‌هایی گفتن سودِ دارو بیست و دو درصد است اما پلکانی است. مثلاً دارویِ صفر تومان تا هزار تومان، هزار تومان تا پنج هزار تومان، پنج هزار تومان تا پنجاه‌هزار تومان و صدهزار تومان به بالا یک پلکانی به این شکل مشخص کرده‌اند. ما که دارویِ هزارتومانی دیگر نداریم. این یک. آمده‌اند پلکانی که با افزایِشِ قیمت کاهِش سود اعلام کردند.

  یعنی سود از 22 درصد به همین شکل کم می‌شود تا می‌رسد به شش درصد و پنج درصد. یک فروشِ کالایِ زیادی که داروخانه‌هایِ دولتی و دانشگاهی دارند داروهایِ خاص هستند؛ داروهایِ سرطانی، داروهایِ دیابتی، داروهایی که تعدادِ آن کالا به نسبتِ تعدادِ داروخانه‌ها خیلی کم‌تر است. یعنی شما مثلاً یک ویالِ انسولین را آوردید داخلِ کشور مثلاً 5 هزار عدد ولی تعدادِ داروخانه‌ها 15 هزار داروخانه است. اینجا قانون‌گذار نمی‌تواند این 5000 دارو را بینِ 15000 داروخانه توزیع کند درنتیجه به داروخانه‌هایِ دولتی واگذار می‌کند.

داروخانه‌هایِ منتخبِ خصوصی

هرچند که در دو سه سالِ گذشته با فشاری که انجمن‌ها و بخش‌هایِ خصوصی آوردند یک واژه جدیدی به صنفِ داروسازی اضافه شد. آن واژه هست داروخانه‌هایِ منتخبِ خصوصی. یعنی داروخانه‌هایی‌که برایِ آنها بخش‌نامه‌هایی تعریف‌کردند و گفتند این داروخانه‌هایِ خصوصی علاوه بر داروخانه‌هایِ دولتی می‌توانن مجوزِ منتخبی از کمیسون‌هایِ دانشگاه بگیرند و بعد از آن 5000 سهمیه تعدادِ مازادی را هم به این داروخانه‌هایِ منتخب می‌دهیم. به چند علت و اصل ما پافشاری می‌کردیم. 1) ما نمی‌توانستیم با دولت رقابت‌کنیم. 2) ما ادعا می‌کردیم در شهری مثلِ تهران از منطقه‌ای مثلِ شهرِ ری مردم یا باید هجوم ببرند به هلال‌احمرِ شهر ری یا به داروخانة 29 فروردین و صف‌هایِ طولانی ایجاد شد.

هر چند که دولت و ارتش سریعاً فضاهای جدیدی ایجاد کرد برایِ داروخانة 29 فروردین که البته رئیس‌جمهور هم رفتند و آنجا حضور داشتند و البته کلِپِش را هم دیدید صف‌هایِ طولانی بودند  ویک فضاهایِ جدیدی برایِ تأمینِ کالاهایِ کرونا و غیره تأسیس کردند. بخشِ خصوصی اعتراض می‌کرد. می‌گفت خُب شما اگر آن کار را دارید انجام می‌دهید، اشتغال‌زاییِ دویست هزار نفر که در داروخانه بخشِ خصوصی مستقیم و غیرِ مستقیم در حالِ فعالیت هستند به خطر افتاده است. هزینه‌ها بالا رفته و سود‌ها و فروش‌ها کاهش پیدا کرده و دانشگاه‌ها آمدند داروخانه‌هایِ منتخب‌ را ایجاد کردند. البته داروخانه‌هایِ منتخب قوانین و دانشگاه‌هایِ خاصِ خودش را دارد.

حداقل شما باید یک‌سال تا دوسال از فعالیتِ‌تان گذشته باشد، هیچ‌گونه تخلفی نداشته باشید، هیچ‌گونه شکایتی نداشته باشید، از آیین‌نامه‌یِ امتیاز‌بندیِ داخلی داروخانه اعم از نظافت، تمیزی، حضورِ مسئولِ فنی، خدمات‌رسانی، روپوش، اتاقِ مشاوره و غیره که هزارامتیاز دارد شما باید بالایِ 900 امتیازِ متمادی داشته باشید، باید دسترسیِ ویژه به بازرسینِ غذا و دارو برایِ تأمینِ آن داروهایِ خاص داشته باشید، به این دلیل که یک قلم انسولین درست است که در داروخانه سی‌هزارتومان است ولی در بازارِ آزاد متأسفانه تا سیصد‌هزارتومان خرید و فروش می‌شد.

من ادعا نمی‌کنم صنفِ داروسازی صنفِ بی‌مشکلی هست، ما هم درونِصنفِ خودمان افرادِ داروساز و غیرِ داروسازی داریم که متامعِ مالیِ آنها گاهاً بر بحث‌هایِ علمی و اخلاقیِ آنها غلبه کرده است. ولی دانشگاه این کار را هم انجام‌داد. نکته‌ای که الان پیش می‌آید در بحث‌هایِ داروخانه‌هایِ دولتی و خصوصی که تقسیم‌بندی کردم تمامِ ما داروسازها و دانشجوها در بخشِ خصوصی فعالیت می‌کنیم. بخشِ دولتی نتوانستیم کاری انجام بدهیم.   

حالا یک سؤال در ذهنِ منِ دانشجو هست و این‌که ارتِش چه ارتباطی دارد که داروخانه داشته باشد؟ ارتش یک ارگانِ نظامی هست و چرا باید داروخانه داشته باشد؟

دکتر کاظمی: اولاً ارتِش بیمارستان دارد. همان‌طور که در زمانِ کرونا و در  زمانِ جنگ و در بسیاری از موارد ارتش نیروهایِ نظامی ورود می‌کنند در بحثِ کرونا ارتش و نیروهایِ نظامی و سپاه ورود کردند و خودِ وزارتِ بهداشت به‌تنهایی گاهاً نمی‌توانست کنترل کندو بحث‌هایی که زمانِ جنگ به وجود می‌آید را  وزارتِ بهداشت به‌تنهایی نمی‌تواند کنترل‌ کند.  شما با انسان‌‌ها و هم‌میهنانی که هنجارها را رعایت نمی‌کنند؛

به دلایلِ مختلف، علاقه‌ای به ماسک زدن ندارد، وزارتِ بهداشت کنترل و ید کنترلی برایِ اینها ندارد و نیاز دارد که نیرویِ انتظامی و راهنمایی‌ورانندگی تذکر بدهند که اگر ماسک نمی‌زنید عقیدةِ خودتان است در منزل ماسک نزنید و با این‌که در منزل هم ماسک نمی‌زنی هزینه‌هایِ درمانی خودت را داری به وزارت بهداشت و  کشور تحمیل می‌کنی. در زمانِ جنگ زمانی که داروها نایاب می‌شد و واردات موادِ اولیه قطع می‌شد باید ارگان‌هایی به کمک بیایند. باید نظامی‌ها واردِ کمک شوند. اسمِ 29 فروردین بر می‌گردد.

به سال‌ها پیش که دوستِ عزیزِ من که الان هم در انجمن هستند بانیِ خیرِ تأسیسِ این داروخانه شدند. اما این بانیِ خیر که نظرِ شخصیِ من هست کارِش خیلی از خیریت گذشته و به نظرِ من یک رقیبِ اساسی باریِ بخشِ خصوصی شده است. شما هرزمان دستِ بخشِ خصوصی را ببندید رقابت‌هایِ سالم، خدماتِ سالم، و آن جامعه‌‌ِی پویایِ اقتصادی و علمی را از آن جامعه گرفتید.

در بحثِ هلالِ احمر خُوب اِسمِش رویِ خودِش است یعنی باید کارِ خیر انجام دهد درزمان‌هایِ کسری، نابودی یک قسمتی،  و در حوادِث ورود کند. اما الان حلالِ احمر تجارت می‌کند. خودئِش واردات دارد، هیئتِ اُمنا دارد، واردات می‌کنند، تولید می‌کنند، سهام‌داری می‌کنند، فروشِ دارو انجام می‌دهند و در شرایطی که نظرِ شخصیِ من این است که دولت می‌تواند به بخشِ خصوصی اعتماد کند، می‌تواند کاهش دهد حجمِ ریالیِ بخشِ دولتی را و این بخشِ دولتی اگر کاهش پیدا کند بخشِ خصوصی رونق می‌گیرد. بخشِ خصوصی که بتوان به آن اعتماد کرد.  

بخشِ خصوصی آیا امکانِ وارداتِ دارو را هم دارد؟ 

مثلاً وزارتِ بهداشت اعلام می‌کند یک دارویی در کشور کم است. آیا بخشی خصوصی تواناییِ و مجوزِ واردکردن آن دارو را دارد؟ شاید بخشِ خصوصی راحت‌تر بتواند یک را فراهم کند و طبقِ استانداردهایِ وزارتِ بهداشت تأمین‌اند و توزیع کند. این اتفاق می‌اُفتد؟

دکتر کاظمی: حوزه اولی که من فضاهایِ شغلیِ دیگر را بیان کردم واردات و صادرات و تولید هم داشت. بله علاوه بر دولت شرکت‌هایِ خصوصی هم براساسِ آیین‌نامه‌ها و بخش‌نامه‌هایی که خودِ آنها دارند. یعنی ما برایِ واردات هم آیین‌نامه داریم. شرکت‌ها می‌روند، شرکت تأسیس می‌کنند، کارتِ بازرگانی می‌گیرند، مسئولِ فنی دارند، سیستم دارند و تیم دارند، آنها می‌توانند بروند و دارو وارد کنند.

بر اساسِ بخش‌نامه‌هایی که وزارتِ بهداشت اعلام می‌کند و شرکت‌هایِبسیار بزرگ و خوبی هم هنوز در کشور فعال هستند و هر چند که تحریم و مسائلِ اقتصادی بسیار به آنها هم فشار آورده و بعضی از محصولات از گردونه خحارج شده‌اند و یک سیاستِ کلیِ نظام داریم به بحثِ تولید و نگاهی که به تولید داریم خیلی از محصولاتِ دارویی و مکمل‌هایِ غذایی چون تولیدِ داخل دارند دیگر مجوزِ واردات ندارند.

شربت‌ها و قرص‌هایِ مختلفی هستند که هرکدام در بازار کسری هست. شاید اِسمِ کسر بودنِ برندِ دارویِ فلان کارخانه‌یِ کشورِ خارجی باشد ولی ما مشابه همان دارو را با کیفیتِ مشابه در ایران هم داریم. به همین دلیل است که مجوزِ واردات نمی‌دهند مگر این‌که شرایطی که خودِ سازمان به اِسمِ داروهایِ فوریتی و تسویه‌یِ خاص هر ماه و هرچند ماه لیست‌‌ها را اعلام می‌کند به کارخانه‌ها و شرکت‌هایِ داروسازی ( شرکت‌هایِ وارداتی) و آنها دارو را می‌توانند وارد کنند و پروفرمال بدهند و بحث‌هایِ…  

سعید کاظمی: الان فکر کنم هندوستان و فیلیپین ابطال شده‌ و دیگر جزءِ دانشگاه‌هایِ تأییدِ وزارتِ بهداشت نیستند

دکتر کاظمی: زمانِ ما بودند ولی الان جدیداً ندیدم.

سعید کاظمی: خُوب من دانشجو که از خارج از کشور آمدم باید چه اقدامی انجام بدهم؟ 

دکتر کاظمی: خُب وزارتِ بهداشت لیست اعلام می‌کند از دانشگاه‌هایِ موردِ تأییدَش. اگر از آن دانشگاه‌هایِ موردِ تأییدِ خودش. اگر از آن دانشگاه‌هایِ موردِ تأییدِ وزارتِ بهداشت شما تحصیل‌کرده باشید زمانی که به داخلِ ایران برمی‌گردید دوره‌هایِ معادل‌سازی را باید در ایران طی کنید که حالا بر اساس شهر و استان و دانشگاهی که بوده‌اید معادل‌سازی دارید.

که مثلاً یک‌ساله، دوساله یا بیست واحد یا چهل واحد و گاهاً باید معادل‌سازی کنید و داخلِ ایران و در دانشکده‌هایِ داروسازی که خودِ ایران و وزارتِ بهداشت به شما معرفی می‌کند دوره ببینید و بعد از این‌که دوره دیدید مجوزِ فعالیتِ داخلِ ایران را می‌توانید بگیرید. رشته‌هایِ اکثرِ کشورهایِ خارج از ایران رشته‌هایِ مقطعِ لیسانس هستِش؛ لیسانسِ داروسازی که مقطعِ داروسازی در کشورِ ما دکترایِ داروسازیِ عمومی است که حالا بحث‌هایِ تخصصی هم دارد که می‌توانید شما بعد از فارغ‌التحصیل شدن در رشتة عمومی، تخصصِ داروسازی مثلِ داروسازیِ بیمارستانی، مثلِ داروسازیِ صنعتی، داروسازیِ فارماکولوژی، داروسازیِ تخصصیِ داروهایِ گیاهی را هم  بخوانید.  

الان بحثِ دانشجویِ صفر کیلومتر را ببندیم و کلاً منِ دانشجویی که درسم تمام شده داروخانه بزنم یا سراغِ کارِ دیگری بروم؟ 

دکتر کاظمی: اگر علاقه به داروسازی دارید، اگر حاضرید که ماه‌هایی ضرر کنید، اگر حاضرید سختی‌هایِ دارایی، مالیات، بیمه، تغییرِ روزانةِ قوانین وآیین‌نامه‌ها را تحمل‌کنید و علاقه به ساخت و پیشرفتِ این کشور دارید ورود کنید. چون تمامِ صحبت‌ها که در کانال‌ها و گروه‌هایِ صنفی می‌شود ما به دنبالِ سازندگی هستیم، ما به دنبالِ رونق‌دادنِ دارو‌سازی هستیم و به دنبالِ این هستیم

که مشکلات و معضلاتِمان، تعرفه‌یِ حقِ فنی‌مان، مشکلاتِ خدماتی که به  مردم می‌شود را رفع‌کنیم. اما اگر نه فقط نگاه  صرفِ اقتصادی دارید به این مسئله نگاه می‌کنید یا پوزیشِنِ علمیش دارید نگاه می‌کنید شرایطِ سختی را برایتان در روزهایِ آینده و ماه‌هایِ آینده پیش‌بینی می‌کنم. هزینه‌هایِ هنگفتی باید برایِ سرمایه‌گذاری، برایِ تبلیغات و جذبِ مشتری بدید و این جذبِ مشتری حرفِ بسیار بدی است. ما باید به مردم خدمات رسانی کنیم ولی اگر ده‌هزار داروخانه در تهران تأسیس بشود تعدادِ مریض‌ها که ده ‌برابر نشده است. آن‌وقت بحثِ ورود به رقابت‌هایِ ناسالم پیش‌خواهد آمد که من از آن روزها نگرانم.

شما هم اگر هر نوع تجربه در هر موضوعی در این دنیای بزرگ دارید. و علاقه مند هستید. این صحبتها را با دیگر انسانها به اشتراک بگذارید. فقط لازم است. گوشی همراه خودتان را در مقابل خودتان قرار دهید و یک ویدئو یا پادکست ۳۰ تا ۶۰ دقیقه ای از خودتان بگیرید و برای من ارسال کنید. یا برای یک لایو مشترک به من پیام بدهید. کلی محتوا با ارزش با اساتید و افراد دیگر هم در مورد کسب و کار اماده کردم. اینجا را کلیک کنید. تا به این مطالب با ارزش دسترسی پیدا کنید.

هر دکتر داروسازی باید علاوه بر مهارت و تخصص داروئی، مسائل مربوط به آموزش کسب و کار را هم یاد بگیرد. پس برای یادگیری نود قدم رایگان و کوتاه آموزش کسب وکار اینجا کلیک کنید.

برای تماشا فایل های تصویری این مصاحبه از طریق لینک های ذیل اقدام بفرمائید.